Μόλις 60 ώρες. Τόσο χρειάστηκε για να επανέλθει η λίμνη Κάρλα στην έκταση που είχε πριν από την αποξήρανσή της το 1962 (κάποτε η Βοιβιής όπως λεγόταν στην αρχαιότητα, έφτανε ακόμη και τα 195.000 στρέμματα και σε βάθος τα πέντε μέτρα), εξαιτίας του τεράστιου όγκου νερού που έρχεται από τον ξεχειλισμένο Πηνειό. Ωρα με την ώρα η ανησυχία εντείνεται, καθώς το ύψος του νερού ανεβαίνει συνεχώς και απειλεί να πλημμυρίσει ακόμη μεγαλύτερες εκτάσεις του θεσσαλικού κάμπου μεταξύ των Νομών Μαγνησίας και Λάρισας.

Από την υπερχείλιση της Κάρλας κινδυνεύουν όλα τα παραλίμνια χωριά. Σύμφωνα με τον δήμαρχο Κιλελέρ Θανάση Νασιακόπουλο, σε άμεσο κίνδυνο βρίσκονται οι οικισμοί Σωτήριο, Νίκη, Μόδεστος, Καστρί και Αμυγδαλή της Λάρισας και οι κωμοπόλεις Στεφανοβίκειο και Ριζόμυλος του Δήμου Ρήγα Φεραίου, όπως και τα Κανάλια στη Μαγνησία.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε δηλώσεις του την Τετάρτη οι δήμαρχος, άλλα 60 εκατοστά να ανέβει ακόμη η στάθμη της Κάρλας και θα πλημμυρίσει πρώτο το χωριό Σωτήριο.

Ηδη έχει υπάρξει διακοπή κυκλοφορίας στην ευρύτερη περιοχή. Συγκεκριμένα, όπως ανακοινώθηκε από τη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλίας, έχει διακοπεί προσωρινά η κυκλοφορία όλων των οχημάτων στα ακόλουθα σημεία:

Στην παράλληλη οδό με το φράγμα της λίμνης Κάρλας στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας από τη συμβολή της με την Επαρχιακή οδό Ριζομύλου – Καναλίων και μέχρι τα όρια του Νομού Μαγνησίας προς το χωριό Καλαμάκι του Νομού Λάρισας.

Στην παράλληλη οδό με το φράγμα της λίμνης Κάρλας στα Κανάλια Μαγνησίας από τη συμβολή της με την Επαρχιακή οδό Ριζομύλου – Καναλίων και μέχρι τέλους του φράγματος.

Η αποξήρανση της λίμνης Κάρλα –που μετέπειτα χαρακτηρίστηκε «λάθος»– ξεκίνησε το 1960 και ολοκληρώθηκε το 1962. Οι λόγοι που επικαλέστηκε τότε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν η αύξηση των κρουσμάτων ελονοσίας, λόγω των κουνουπιών στις βαλτώδεις περιοχές, οι ζημιές που προκαλούνταν στις γύρω γεωργικές καλλιέργειες από (ω τι έκπληξη) τις πλημμύρες που προκαλούσαν οι έντονες βροχοπτώσεις, και βεβαίως η ανάγκη για περισσότερη καλλιεργήσιμη γη.

Σαράντα χρόνια αργότερα άρχισαν οι προσπάθειες για την επαναφορά της με τη μορφή ελεγχόμενου μεγάλου ταμιευτήρα που εγκαινιάστηκε τελικά το 2018. Ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ –πάνω από 10 εκατ. ευρώ κόστισε μόνο το κύριο έργο διαμόρφωσης– ενώ θεωρήθηκε η σημαντικότερη αποκατάσταση υγροβιότοπου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Στις 6 Οκτωβρίου 2018 έγραφε ο Γιώργος Λιάλιος στην «Καθημερινή»: «Ενα έργο ταλαιπωρημένο, που έφθασε στα όρια της απένταξης και διασώθηκε στο “παρά πέντε” εγκαινιάστηκε στη Θεσσαλία. Πρόκειται για την ανασύσταση της λίμνης Κάρλας, ένα σημαντικό και πολύπλευρο έργο που χρειάστηκε μία δεκαπενταετία για να γίνει πραγματικότητα. Το ζήτημα είναι πλέον να βρεθεί ένα μοντέλο για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων, ώστε να διασφαλιστεί το οικοσύστημα της λίμνης από τις συνέπειες της υπεράντλησης. Πλέον το ζητούμενο είναι να υπάρξει ορθολογική διαχείριση των υδάτων, ώστε να μην κινδυνεύσει η ζωή που με τόσο κόπο έχει επανέλθει».

Ωστόσο τα 195.000 στρέμματα της λίμνης που υπήρχε κάποτε, περιορίζονταν πλέον σε μόλις 38.000 στρέμματα (περίπου το 1/5 της συνολικής έκτασης).

«Η λίμνη που τροφοδοτήθηκε από τον Πηνειό, καταλαμβάνει έκταση 38.000 στρεμμάτων και συμβάλλει στην περιβαλλοντική αναβάθμιση, στη βαθμιαία ανάταση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα των παραλίμνιων περιοχών της Κάρλας και στη δημιουργία μικροκλίματος. Συγκεκριμένα η λίμνη αναμένεται να ενισχύσει την άρδευση 150.000 στρεμμάτων, καθώς και το 50% της υδροδότησης του οικοδομικού συγκροτήματος του Βόλου», ανέφερε τότε μία από τις περιγραφές για την αναγεννημένη λίμνη και γινόταν ειδική αναφορά στα «έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, τα οποία συμβάλλουν στην αποφυγή πλημμυρών στις περιοχές του θεσσαλικού κάμπου»!

Η φύση όμως εκδικείται (ειδικά στα πίσω-μπρος, όπως αυτό με το έργο αποξήρανσης της λίμνης) και τον Σεπτέμβριο του 2023 η Κάρλα –ή μάλλον ορθότερα η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση– προβάλλει εκ νέου ως απειλή…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News