Το λευκό τζετ με τον Ζοσέ Μουρίνιο ανάμεσα στους λιγοστούς επιβάτες του προσγειώθηκε στο «Σαμπιχά Γκιοκτσέν», στην ανατολική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, το μεσημέρι της Κυριακής. Σε αυτό το αεροδρόμιο, που υποδέχεται πτήσεις των VIPs, τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια. Οι (περίπου) 150 οπαδοί της Φενέρμπαχτσε, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί έξω από την πύλη για να τον προϋπαντήσουν, ήξεραν ότι θα τον έβλεπαν από δεκάδες μέτρα μακριά και μόνο για μερικά δευτερόλεπτα. Αλλά πήγαν, και τον περίμεναν με τις ώρες. Ορθιοι μέσα στη ζέστη και την υγρασία.

«Είναι αλήθεια; Ηρθα για να το δω με τα μάτια μου», είπε στη live streaming μετάδοση της άφιξης ένας νεαρός που φορούσε φανέλα του Μεσούτ Οζίλ. Χιλιάδες φίλαθλοι την παρακολούθησαν στα κινητά τους τηλέφωνα ή στο σπίτι τους, στο YouTube. Ολη η πόλη για το γεγονός αυτό συζητούσε. Οταν ο ρεπόρτερ του Athletic, που βρισκόταν στο αεροδρόμιο, μπήκε σε ένα ταξί και ζήτησε από τον οδηγό να τον πάει στο γήπεδο της Φενέρ, εκείνος του απάντησε με έκδηλο ενθουσιασμό: «Ζοσέ Μουρίνιο!».

Μερικές ώρες αργότερα, κατά την επίσημη παρουσίασή του στο «Σουκρού Σαράτσογλου», ο «Special One» γνώρισε την αποθέωση. Πραγματική Μουρινιο-μανία. Με δυο εξέδρες κλειστές, στο γήπεδο υπήρχαν περίπου 30.000 οπαδοί, που φώναζαν το όνομά του με όλη τη δύναμη της ψυχής τους, ανέμιζαν σημαίες και τραγουδούσαν. Αλλοι 250.000 παρακολουθούσαν την εκδήλωση μέσω του Διαδικτύου. Την ίδια ώρα σχεδόν όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί της Τουρκίας μετέδιδαν αφιερώματα με εικόνες από τη μυθική του καριέρα. Τον έδειχναν να σηκώνει τρόπαια, να πανηγυρίζει έξαλλα, να διαμαρτύρεται στους διαιτητές, να ουρλιάζει στους παίκτες του, να χαμογελά ειρωνικά, να χτυπά το στήθος του με τα χέρια του, να κάνει νοήματα στην εξέδρα να σωπάσει…

«Καλωσήρθες στη Φενέρμπαχτσε – το μεγαλύτερο αθλητικό club του Κόσμου», έγραφε το τεράστιο πανό που είχε στρωθεί στο τερέν. Οι γιγαντοοθόνες τον έδειχναν μπροστά σε έναν μαυροπίνακα, να μετράει τα τρόπαια που έχει κατακτήσει: δυο στο Τσάμπιονς Λιγκ, τρία στην Πρέμιερ Λιγκ, δυο στη Σέριε Α… Στο σύνολο, 27. Τα ντεσιμπέλ πονούσαν τα αυτιά. Κι εκείνος κοιτούσε ανέκφραστος.

Τον προλόγισε ο πρόεδρος της Φενέρ, Αλί Κοτς. «Εχουμε έναν προπονητή, που έχει κατακτήσει και τα τρία τρόπαια της UEFA. Είναι ένα διεθνές brand, κάνουμε το ιστορικό βήμα», είπε, μεταξύ άλλων, στη δεκάλεπτη ομιλία του. Ο Μουρίνιο τον άκουγε απαθής. Αλλά, μόλις ο Κοτς ολοκλήρωσε τον λόγο του, ο Πορτογάλος χαιρέτησε το πλήθος (που αλάλαζε στο νεύμα του), σηκώθηκε από το κάθισμά του και έστειλε φιλιά προς την εξέδρα. Πανδαιμόνιο.

Ηταν η σειρά του να μιλήσει. «Συνήθως, έναν προπονητή τον αγαπούν μετά τη νίκη. Εγώ νιώθω αυτή την αγάπη προκαταβολικά. Αυτή η αγάπη που μου δείχνετε, με γεμίζει με μια τεράστια ευθύνη. Πλέον, ανήκω στην οικογένειά σας. Αυτή η φανέλα είναι το δέρμα και τα κόκαλά μου. Το ποδόσφαιρο είναι πάθος. Πιστεύω πως βρίσκομαι σε ένα από τα καλύτερα μέρη για να νιώσω αυτό το πάθος. Στο εξής, τα όνειρά σας είναι και δικά μου».

Μπροστά στο κοινό που παραληρούσε, υπέγραψε ένα χαρτί. Υποτίθεται πως ήταν το συμβόλαιό του, αλλά δεν ήταν. Το κανονικό συμβόλαιο το είχε υπογράψει το προηγούμενο βράδυ στο «Γουέμπλεϊ», όπου εργάστηκε ως τηλεσχολιαστής του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ (Ρεάλ – Ντόρτμουντ). Μόλις έληξε η τελετή, η οποία διήρκεσε περίπου μια ώρα, ο Μουρίνιο έκανε τον γύρο του γηπέδου για να χαιρετήσει το πλήθος. Οσοι κάθονταν στις πρώτες σειρές, άπλωναν τα χέρια τους προσπαθώντας να τον αγγίξουν. Λες και ήταν ο Πάπας, ή η Τέιλορ Σουίφτ, σχολιάζει το Athletic.

Οι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε ήταν έτοιμοι να τον λατρέψουν προτού, καν, πατήσει το πόδι του στην Τουρκία. Εχει περάσει μια ολόκληρη δεκαετία από την τελευταία φορά που η ομάδα τους κέρδισε το πρωτάθλημα, το 2014 – ποτέ άλλοτε δεν είχαν μείνει χωρίς τίτλο για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα. Και, παρά τις πανάκριβες μεταγραφές που κατά καιρούς πραγματοποίησε ο σύλλογος, δεν έχουν γευτεί τη χαρά της συμμετοχής σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Ο Μουρίνιο έχει βρεθεί εκεί έξι φορές, κατακτώντας το τρόπαιο τις πέντε.

Πιστεύουν ότι με έναν Special προπονητή η Φενέρ θα καταφέρει όσα δεν πέτυχε με ένα σωρό Special ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα της. Αλλά και ο Μουρίνιο χρειαζόταν μια ομάδα με μεγάλες φιλοδοξίες, φανατικούς οπαδούς και αρκετά πλούσια, ώστε να του αγοράσει τους παίκτες που επιθυμεί. Κυρίως, είχε ανάγκη να τον πιστέψουν, πάλι, σαν θεό – είχε πολλά χρόνια να το νιώσει αυτό. Ηταν άνεργος από τον Ιανουάριο, που απολύθηκε από τη Ρόμα. Εψαξε, όμως δεν βρήκε δουλειά με καλύτερες προοπτικές. Αν πετύχει στην Κωνσταντινούπολη, ο 61χρονος τεχνικός θα δει και πάλι την καριέρα του να ανθίζει.

Κουμπάρος σε αυτό το εντυπωσιακό deal ήταν ο Ατζούν Ιλιτζαλί: ο Mr. Survivor, ο οποίος είναι και ιδιοκτήτης της αγγλικής Χαλ. Οταν ενημέρωσε τον Κοτς ότι ο Μουρίνιο ήταν πρόθυμος να εργαστεί στην Τουρκία, την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος της Φενέρμπαχτσε απέλυσε τον Ισμαΐλ Καρτάλ με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να υπολογίσει ότι η ομάδα του υπέστη μόνο μια ήττα στο πρωτάθλημα του 2023-2024, και έχασε τον τίτλο (από τη Γαλατάσαραϊ) μόλις για τρεις βαθμούς.

Η παρουσία του Μουρίνιο θα προσθέσει κύρος στην τουρκική λίγκα, και ο Κοτς φρόντισε να «πουλήσει» το κατόρθωμά του σε όλους τους φιλάθλους της χώρας. Λίγες ώρες πριν από την επίσημη παρουσίαση, ανέβασε τον διάσημο Πορτογάλο σε ένα σκάφος για μια βόλτα στον Βόσπορο. Υστερα φρόντισε να μοιράσει παντού τη φωτογραφία του «Μου» δίπλα στην τουρκική σημαία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News