Πολιτική σημασία ίση ή και μεγαλύτερη της ψήφου απέδωσε ο αρθρογράφος του Politico Τζέιμι Ντέτμερ στην κίνηση των επενδυτών να ξεφορτωθούν αμερικανικό χρέος πουλώντας ομόλογα της Fed μόλις ανακοινώθηκαν οι δασμοί. Αυτοί, έγραψε, συνέφεραν τον Ντόναλντ Τραμπ και πάγωσε για 90 ημέρες τους δασμούς πλην ενός, εκείνου του οριζοντίου 10% που αφορά όλες τις εισαγωγές προς τις ΗΠΑ.

Μάλιστα, ο Ντέτμερ κατονόμασε τιμής ένεκεν τους συγκεκριμένους επενδυτές, λες και έπεσαν σε μάχη υπέρ πατρίδος: «Ηταν μεμονωμένοι υψηλοί χρηματοδότες, αλλά και επικεφαλής hedge funds και συνταξιοδοτικών ταμείων αυτοί που ανάγκασαν τον Τραμπ να σταματήσει την πολιτική του και να υποχωρήσει από τα ιλιγγιώδη ύψη των ‘‘αμοιβαίων δασμών’’». Τέτοιοι ραντιέρηδες, λοιπόν, έσωσαν τις ΗΠΑ, την παγκοσμιοποίηση και τον κόσμο όλο παραμονές του Πάσχα του 2025…

Παράλληλα ο αρθρογράφος υποτίμησε τη σημασία του χρηματιστηριακού σοκ στη σκέψη του Τραμπ: «Το βύθισμα των αγορών μετοχών δεν φάνηκε να έχει καμία επίδραση επάνω του, δεν φάνηκε να το θεωρεί κάτι σπουδαίο». Συνεπώς στο μυαλό του αμερικανού προέδρου κυριάρχησε η ευθύνη για τις συνέπειες «της απότομης αύξησης του κόστους δανεισμού μιας υπερχρεωμένης κυβέρνησης όπως είναι η αμερικανική».

Και τι σημαίνει αύξηση κόστους δανεισμού για τον αμερικανικό πληθυσμό; Από το πόσο και πώς δανείζεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξαρτώνται και τα τυχόν ανεπιθύμητα αποτελέσματα, τα οποία συνεπάγονται βάρη και κινδύνους για τους πολίτες. Αύξηση του κόστους δανεισμού, λόγου χάρη, σημαίνει ότι τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων βγάζουν φτερά και πετούν προς τα ουράνια. «Και τέτοια δάνεια έχει λάβει και η εκλογική βάση του Τραμπ».

Ο Ντέτμερ θυμήθηκε ότι εξαιτίας ενός τέτοιου σοκ, το οποίο προκλήθηκε από τους επενδυτές ομολόγων και από τις παρενέργειες του κόστους δανεισμού, «έπεσε η Λιζ Τρας στη Βρετανία, αν και ήταν πρωθυπουργός μόλις 44 ημερών». Ο αρθρογράφος αναγνώρισε ότι ο Τραμπ θα είναι πρόεδρος για τέσσερα χρόνια και περίπου ευχήθηκε να τον παραπέμψει άλλη μια φορά το Κογκρέσο ώστε να απαλλαγούν οι ΗΠΑ από αυτόν, αλλά «αυτό δεν θα συμβεί μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές».

Επίσης ο αρθρογράφος θυμήθηκε το αγοραίο ύφος του Τραμπ όταν αναφέρθηκε στα υποτιθέμενα παρακάλια των χωρών για να κάνουν ένα deal μαζί του και τον χαρακτήρισε «παράνομο πρόεδρο» (lawless στο πρωτότυπο), ο οποίος «έχει βαθιά ριζωμένο μέσα του το αίσθημα της ατιμωρησίας και έχει περάσει τη ζωή του αψηφώντας ή και αποφεύγοντας τους κανόνες».

Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αγορές ομολόγων δεν τον εμπιστεύονται, ενώ βλέπουν «το χάος και τον ατέρμονο εμπορικό πόλεμο με την Κίνα». Οπότε «εξακολουθούν να απαιτούν υψηλότερο ασφάλιστρο για την αγορά ομολόγων του Δημοσίου, με τους διαχειριστές κεφαλαίων να τους συμβουλεύουν να επενδύσουν τα λεφτά τους στην Ευρώπη ή στην Ασία».

Οταν ο Ντέτμερ άφησε τους ραντιέρηδες στην άκρη και ασχολήθηκε με τον αμερικανικό λαό, έγραψε πιο πολιτικά: «Η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να αποτρέψει τον Τραμπ από το να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε είναι οι ψηφοφόροι. Αν αυτοί αποφασίσουν ότι έχουν βαρεθεί το οικονομικό χάος, μπορεί τελικά να καταψηφίσουν τον Τραμπ» υπό το βάρος των συνεπειών των αποφάσεών του, οι οποίες επιβαρύνουν αυτούς τους ίδιους. Προς το παρόν τα καλά νέα του αρθρογράφου περιορίζονται στο ότι «έχει μειωθεί η δημοτικότητα του Τραμπ στα γκάλοπ».

Και πάλι, όμως, η βάση των MAGA τον στηρίζει. Υπάρχει, πάντως, ελπίδα: «Με τον γενικό δασμό 10% να εξακολουθεί να ισχύει και με το δολάριο να καταρρέει, χάνοντας 10% σε αξία από την ορκωμοσία του Τραμπ μέχρι σήμερα, οι τιμές καταναλωτή αναπόφευκτα θα αυξηθούν και οι προτάσεις του προέδρου για μείωση φόρων δεν θα τις αντισταθμίσουν. Οταν οι συνολικές τιμές και τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων θα αυξηθούν ως συνέπεια της επιβολής δασμών, τότε ενδεχομένως η βάση MAGA να αρχίσει να μειώνεται».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News