Εδειξε τις διαθέσεις του στο πρώτο του κιόλας άλμα. Το… νυσταγμένο, στις 9:20 το πρωί (Ελλάδας). Τα 8,30 μ. –τόσο μετρήθηκε– τα είχε υποσχεθεί αμέσως μετά τον προκριματικό της Παρασκευής: «8,30 μ. και λίγο παραπάνω μπορώ να πηδήσω, δεν υπάρχει πρόβλημα». Ο Μίλτος Τεντόγλου πάντα πραγματοποιεί όσα υπόσχεται. Πολλές φορές, ακόμη περισσότερα. Αλλά σήμερα δεν χρειάστηκε.

Φάνηκε από νωρίς ότι αυτό το 8,30 θα του ήταν αρκετό. Από τον ανταγωνισμό, μόνο τρεις φιναλίστ πήδησαν πέρα από τα 8 μέτρα. Στις επόμενες προσπάθειές του απλώς διαχειρίστηκε τη νίκη του: 8,16 – άκυρο – 8,05 – 8,07 – 8,29. Στις 10:12 Ελλάδας, μετά το τελευταίο (άκυρο) άλμα του Τομπάιας Μόντλερ, αναδείχθηκε ξανά πρωταθλητής Ευρώπης στον κλειστό στίβο. Οπως το 2019 στη Γλασκόβη και το 2021 στο Τορούν. Εγινε ο πρώτος ευρωπαίος άλτης του μήκους με τρεις διαδοχικές πρωτιές στη διοργάνωση. Τρία «χρυσά» έχει κατακτήσει και ο Χανς Μπαουμγκάρντνερ, αλλά σε επτά διοργανώσεις, όχι σε τρεις διαδοχικές όπως ο Μίλτος.

Ο Μόντλερ, ο μόνος αντίπαλος που θα μπορούσε να απειλήσει τον έλληνα υπεραθλητή, είχε καλύτερο άλμα στα 8,19 μ. και τερμάτισε δεύτερος. Το έχει συνηθίσει ο Σουηδός. Αυτή ήταν η 27η ήττα του στις 33 «μονομαχίες» τους. Ο Τεντόγλου «δεν παίζεται». Είναι ανίκητος μέσα στο 2023, κατέχει την καλύτερη εφετινή επίδοση στον κόσμο (8,41 μ.) και εφέτος έχει κάνει πέντε άλματα από τα 8,30 μ. και πάνω. Σε ευρωπαϊκούς τελικούς παραμένει αήττητος από τον Ιούνιο του 2017.

Το «χρυσό» άλμα του Μίλτου το είδαμε στην TV με καθυστέρηση 54 λεπτών, σε μαγνητοσκόπηση, μετά την ολοκλήρωση του τελικού. Δεν φταίει η ΕΡΤ, αλλά ο τούρκος τηλεσκηνοθέτης της μετάδοσης. Είναι άγραφος νόμος, οι προσπάθειες των «μεγάλων ονομάτων» κάθε διοργάνωσης (όπως ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης και πρωταθλητής Ευρώπης Τεντόγλου) να μεταδίδονται απευθείας. Αλλά εμείς εκείνη την ώρα βλέπαμε… την παρουσίαση των αθλητριών που πήραν μέρος στον τελικό του άλματος εις ύψος.

Αμέσως μετά τον αγώνα στην «Ατακόι Αρένα» της Κωνσταντινούπολης, ο Μίλτος, τυλιγμένος με την ελληνική σημαία, πλησίασε και τα δυο σημεία της εξέδρας στα οποία υπήρχαν Ελληνες (φίλαθλοι στο ένα, μέλη της ελληνικής αποστολής και οι γονείς του στο άλλο) και τους ευχαρίστησε με μια βαθιά υπόκλιση. Το ίδιο έκανε και μπροστά στον προπονητή του, Γιώργο Πομάσκι.

Στη μεικτή ζώνη περιεργαζόταν το έπαθλό του σαν μικρό παιδί: «Ωραίο το μετάλλιο, είναι ξεχωριστό, μου αρέσει. Δεν έχω άλλο με κτίρια πάνω, έχει και ωραίο σχήμα». Ολα καλά. Μόνο η επίδοσή του δεν τον ενθουσίασε. «Αν ήταν απόγευμα, θα είχα κάνει 8,50». Τι, δεν τον πιστεύετε;

Εχουν στερέψει οι λέξεις για να περιγράψει κανείς το μεγαλείο αυτού του τεράστιου αθλητή. Μέσα σε λίγα χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στη διεθνή σκηνή του στίβου, ο (οσονούπω) 25χρονος από τα Γρεβενά πρόλαβε να προσθέσει το όνομά του στον κατάλογο με τους κορυφαίους άλτες μήκους όλων των εποχών. Το σημερινό είναι το έβδομο μετάλλιό του σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, σε επίπεδο ανδρών (έξι χρυσά και ένα αργυρό). Και η συγκομιδή του θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη αν ο κορωνοϊός δεν είχε αναβάλει πολλά διεθνή events.

Το πρώτο του «χρυσό» στην κατηγορία των Ανδρών ήταν αυτό που κέρδισε το 2018 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανοικτού στίβου του Βερολίνου (την ίδια χρονιά είχε πρωτεύσει και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ηπείρων, στην Οστράβα). Εγινε ο νεαρότερος έλληνας πρωταθλητής Ευρώπης, ever.

Το 2019 στη Γλασκώβη στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης (και) στον κλειστό στίβο. Το ίδιο και δύο χρόνια μετά, στο Τορούν της Πολωνίας, με μπανταρισμένο το ένα του πόδι.

Το 2021 στο Τόκιο αναδείχθηκε «χρυσός» Ολυμπιονίκης – μόλις ο πέμπτος Ευρωπαίος στο άλμα εις μήκος.

Τον περασμένο Μάρτιο, την ημέρα που έκλεισε τα 24 (18/3), γιόρτασε τα γενέθλιά του στην κορυφή του Κόσμου. Στη «Σταρκ Αρίνα» του Βελιγραδίου έγινε ο δεύτερος ευρωπαίος άλτης του μήκους που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου, 31 χρόνια μετά τον Γερμανό Ντίτμαρ Χαφ.

Τον Ιούλιο του 2022 στο Παγκόσμιο (ανοιχτού στίβου) του Ορεγκον έμεινε μόλις τέσσερα εκατοστά μακριά από ένα πρωτοφανές επίτευγμα: να γίνει ο πρώτος άλτης στην ιστορία του μήκους που θα συμπληρώσει το «Quintupe». Δηλαδή να είναι ταυτοχρόνως εν ενεργεία Ολυμπιονίκης, πρωταθλητής Κόσμου και πρωταθλητής Ευρώπης, τόσο στον ανοικτό όσο και στον κλειστό στίβο. Αν και έκανε, ίσως, τον καλύτερο τελικό της καριέρας του, έχασε την πρωτιά στην τελευταία προσπάθεια. Κέρδισε το αργυρό μετάλλιο και ένιωσε απογοήτευση. Μόλις ο αγώνας ολοκληρώθηκε, έκρυψε το πρόσωπό του μέσα στα χέρια του, λες και είχε αποτύχει. Επειδή είναι τόσο σπουδαίος αθλητής, ώστε κανένας άλλος θρίαμβος, εκτός από την πρώτη θέση, δεν τον ικανοποιεί. Κι εμείς, αντί να πανηγυρίσουμε για ένα αργυρό μετάλλιο που δεν είχαμε καν ονειρευτεί, προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πώς του ξέφυγε το «χρυσό». Γιατί έτσι μας έχει μάθει…

Εναν μήνα μετά, στο Μόναχο, η επικράτησή του ήταν απόλυτη. Με το «χρυσό» άλμα του κατέρριψε τρία ρεκόρ: αγώνων (από το 2010), σταδίου (από το 1999) και της μεγαλύτερης διαφοράς από τον δεύτερο (πάνω από 40 εκατοστά). Εγινε ο πρώτος Ελληνας με δύο χρυσά μετάλλια σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου. Και ο μόλις τέταρτος αθλητής στην ιστορία του μήκους που κατόρθωσε να υπερασπιστεί τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.

Α, βέβαια. Τον Σεπτέμβριο του 2022 στη Ζυρίχη πάτησε άλλη μια παγκόσμια κορυφή του μήκους, γράφοντας τον ιδανικό επίλογο μιας σεζόν γεμάτης θριάμβους. Εγινε ο πρώτος έλληνας αθλητής που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου σε «Ντάιαμοντ Λιγκ».

Είναι εξαιρετικά ταλαντούχος – γι’ αυτό και έφτασε πολύ νέος στην επιτυχία. Ευφυής. Ψύχραιμος, με «κρύο αίμα» που θα ζήλευαν και οι γκουρού του Θιβέτ. Τελειομανής (οι απαιτήσεις που έχει ο ίδιος από τον εαυτό του είναι μεγαλύτερες από τις προσδοκίες μας, κάθε φορά που αγωνίζεται). Πεισματάρης. Γεμάτος αυτοπεποίθηση. Αλλά ίσως το μεγαλύτερο προσόν του είναι η σταθερότητα. Η συνέπεια. Με εξαίρεση το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019 στην Ντόχα, όπου έμεινε στη δέκατη θέση, σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις από το 2018 μέχρι σήμερα καταγράφει άλματα πάνω από τα 8,25 μ. Αυτό τον κάνει να κυριαρχεί στους μεγάλους τελικούς – όχι απλώς να κερδίζει. Τους μετατρέπει σε προσωπικό σόου.

Το σημερινό είναι το 36ο μετάλλιο της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου και ο Τεντόγλου είναι ο μόνος αθλητής μας που έχει κατακτήσει τρία χρυσά. Κατερίνα Στεφανίδη, Νίκη Ξάνθου, Κατερίνα Θάνου, Αγγελος Παυλακάκης και Κατερίνα Θάνου έχουν κερδίσει από ένα. Από τη μυθική συλλογή του λείπει μόνο ο παγκόσμιος τίτλος στον ανοικτό στίβο, που… του ξέφυγε πέρυσι στο Ορεγκον, και θα τον διεκδικήσει τον προσεχή Αύγουστο στη Βουδαπέστη.

Ισως κάποτε το βιβλίο της Ιστορίας του μήκους να έχει στο εξώφυλλο και τη μορφή του Τεντόγλου. Μαζί με εκείνες του Μπομπ Μπίμον, του Ρόμπερτ Εμιγιάν, του Ιγκόρ Τερ-Οβανεσιάν, του Ιβάν Πεντρόσο, του Καρλ Λιούις και του Μάικ Πάουελ. Ενα είναι βέβαιο για το παιδί από τα Γρεβενά: ότι το όριό του δεν το έχει φτάσει ακόμη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News