Ο άνθρωπος που επέλεξε ο Ραούλ Κάστρο να τον διαδεχθεί στην ηγεσία της Κούβας είναι ένα κομματικό στέλεχος που όταν ο Φιντέλ έμπαινε θριαμβευτής στην Αβάνα, την Πρωτοχρονιά του 1959, δεν είχε καν γεννηθεί. Αυτό που μέτρησε όμως, δεν είναι ότι είναι νέος –δεν είναι δα και συγκλονιστικά νέος ο 58χρονος πια Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ.
Το σημαντικό είναι ότι είναι ένας αξιωματούχος που κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας, βρισκόταν και εργαζόταν μακριά από την πρωτεύουσα Αβάνα, και μακριά, οπότε, από αυτό που ο Φιντέλ Κάστρο είχε χαρακτηρίσει «το μέλι της εξουσίας» που διαφθείρει και μολύνει την ιδεολογική καθαρότητα. Φέρεται πως το μέλι αυτό γεύτηκαν, το 2009, δύο από τους πιο στενούς συνεργάτες των αδελφών Κάστρο και πιθανοί, έως τότε, διάδοχοί τους στην εξουσία, ο Κάρλος Λάγκε Ντάβιλα, εκτελεστικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου εκείνη την περίοδο, και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Φελίπε Πέρες Ρόκε, με αποτέλεσμα να πέσουν στην απόλυτη δυσμένεια του Ραούλ και, κυρίως, του Φιντέλ.
Αντιθέτως ο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ αποτελεί για το κομμουνιστικό καθεστώς ένα υπόδειγμα κομματικού στελέχους. Γεννήθηκε στην περιφέρεια της Βίλα Κλάρα στις 20 Απριλίου του 1960. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός σε εργοστάσιο της Σάντα Κλάρα ενώ η μητέρα του δασκάλα. Μεγάλωσε με στερήσεις αλλά κατάφερε να σπουδάσει, ώστε να αναλάβει στη συνέχεια σημαντικά πόστα και να αναδειχτεί ως ένας ικανότατος αξιωματούχος. Αφότου πήρε πτυχίο ηλεκτρολόγου μηχανικού στην ηλικία των 22 ετών, υπηρέτησε, επί τριετία, την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία ενώ μετά έγινε μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας, ξεκινώντας να εργάζεται ως καθηγητής ενώ ταξίδευε στη Νικαράγουα για να στηρίξει την επανάσταση των Σαντινίστας.
Αλλά κατά τα φοιτητικά του χρόνια ο Ντίας-Κανέλ υπήρξε και λάτρης των Beatles, τα πεπραγμένα και η μουσική των οποίων αποτελούσαν, σύμφωνα με τον Φιντέλ, τον Lider Maximo, χαρακτηριστικό παράδειγμα «καπιταλιστικής παρακμής». Είχε επίσης μακριά μαλλιά και όποτε δεν μελετούσε, περνούσε τις ώρες του μαζί με την Μάρτα Βιλανουέβα, μετέπειτα πρώτη σύζυγό του και μητέρα των δύο παιδιών του.
Το 1994 ανήλθε στη θέση του γενικού γραμματέα του κόμματος στην περιφέρεια της Βίλα Κλάρα. Η ΕΣΣΔ ανήκε πλέον στην Ιστορία και η Κούβα εξακολουθούσε να τελεί υπό «ειδικό καθεστώς» με πάρα πολλούς Κουβανούς να λιμοκτονούν. Αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Ντίας-Κανέλ συνέχισε να χρησιμοποιεί το ποδήλατο για να πηγαίνει στη δουλειά του, παρότι δικαιούνταν αυτοκίνητο ως τοπικός ηγέτης του κόμματος. Στους συμπολίτες του μεγάλη εντύπωση προκάλεσε επίσης η επιμονή του να παραμείνει στο δικό του σπίτι, απορρίπτοντας εκείνο που του πρόσφερε το κράτος.
Κατά την εννεαετή θητεία του στη Βίλα Κλάρα κατάφερε να κερδίσει τη φήμη του αξιωματούχου που βρίσκεται «κοντά στον λαό», ενός προσηνούς πολιτικού που επιδιώκει να επιλύει προσωπικά τα όποια προβλήματα. Και εάν σήμερα οι αντιφρονούντες της Κούβας τον αποκαλούν «Κύριο Κανένα» –αναφέρει η La Repubblica– εκείνη την περίοδο στην περιφέρειά του ήταν γνωστός ως «Díaz y Noche» -(από το «día y noche», ημέρα και νύχτα), εξαιτίας της διαρκούς ενασχόλησης του, «νυχθημερόν», με τα κοινά, προς όφελος πάντα των πολιτών.
Κύριο μέλημά του ήταν διασφάλιση της ποιότητας των κρατικών υπηρεσιών που προσφέρονταν στους στερημένους, κατά τα άλλα, Κουβανούς. Λέγεται, μάλιστα, ότι είχε φτάσει στο σημείο να μεταμφιέζεται, για να μην τον αναγνωρίζουν, και να επισκέπτεται σχολεία, νοσοκομεία και εργοστάσια ώστε να διαπιστώσει ο ίδιος με τα μάτια του ότι όλα λειτουργούσαν ομαλά.
Επαινέθηκε επίσης για την ευρύτητα των απόψεών του και την ανεκτικότητα προς τη διαφορετικότητα, ως ένας ανώτατος κρατικός αξιωματούχος που δεν δίστασε να υπερασπιστεί την ίδρυση ενός πολιτισμικού κέντρου από μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤ.
Το 2003 το κόμμα θα τον ανταμείψει για τις υπηρεσίες με μια μετάθεση στο Ολγκίν, μια πλούσια, χάρη στον τουρισμό, περιφέρεια της Κούβας. Εκεί ο Ντίας-Καρέλ θα χωρίσει για να ξαναπαντρευτεί, και θα γνωρίσει προσωπικά τον Ραούλ Κάστρο. Έξι χρόνια μετά, ο διάδοχος του Φιντέλ θα τον καλέσει στην Αβάνα, προσφέροντάς του το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας. Ο διορισμός του, το 2013, στη θέση του αντιπροέδρου του Εθνικού Συμβουλίου, έχρισε αυτομάτως τον Ντίας- Καρέλ πρώτο υποψήφιο στη διαδοχή του Ραούλ.
Σήμερα, 19 Απριλίου του 2018, ημέρα συμπλήρωσης 57 χρόνων από το τέλος της κρίσης στον Κόλπο των Χοίρων, από τότε δηλαδή που οι «μπαρμπούδος» («οι γενειοφόροι») του Φιντέλ απέκρουσαν την εισβολή εξόριστων αντιφρονούντων Κουβανών από το Μαϊάμι που έδρασαν υπό την καθοδήγηση της CIA, o Μιγκέλ Ντίας – Κανέλ γίνεται και επίσημα ο πρώτος πολιτικός στη μετεπαναστατική ιστορία της Κούβας που αναλαμβάνει την εξουσία και δεν ονομάζεται Κάστρο.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News