Η καταπολέμηση της διαφθοράς στο εσωτερικό μέτωπο και η αξιοπρεπής (και με το αζημίωτο) ειρήνευση με τη Σερβία στο εξωτερικό θα είναι τα δύο βασικά ζητήματα στα οποία θα στρέψει την προσοχή της η νέα πρόεδρος του Κοσόβου, η 38χρονη Βιόζα Οσμάνι.

Την περασμένη Κυριακή στο κοινοβούλιο της Πρίστινα η δικηγόρος και καθηγήτρια Οσμάνι λίγο έλειψε να κλάψει, αλλά τελικά τα κατάφερε να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της προεδρικής πρεμιέρας: «Θα ενισχύσω το κράτος, αλλά και το κράτος δικαίου» είπε, τουτέστιν το διεφθαρμένο πλέγμα εξουσίας που έκανε κουμάντο στη χώρα από το 2008 –έτος ανακήρυξης της ανεξαρτησίας από τη Σερβία– στο εξής πρέπει να φοβάται…

Στη ομιλία της η Οσμάνι απευθύνθηκε και στις γυναίκες της χώρας, υπενθυμίζοντάς τους το δικαίωμά τους στο όνειρο: «Ποτέ μη σταματήσετε να προχωράτε, όλα τα όνειρά σας μπορούν να γίνουν πραγματικότητα» είπε. Για αυτήν, η πραγματοποίηση του ονείρου της προϋπέθετε προϋπηρεσία στην «πολιτική αυλή» του πρώην προέδρου Φατμίρ Σεϊντίου και κεντροδεξιά ιδεολογία.

Η Οσμάνι γεννήθηκε στη Μιτρόβιτσα το 1982, είναι παντρεμένη, μητέρα διδύμων κοριτσιών, και γλωσσομαθής. Ως προς το τελευταίο, ενδιαφέρον έχει η πληροφορία ότι μιλάει τουρκικά εκτός από αλβανικά και, εξυπακούεται, σερβικά. Τα αγγλικά και τα ισπανικά κλείνουν τον κύκλο της γλωσσομάθειας. Σπούδασε στο τοπικό πανεπιστήμιο και κατόπιν στις ΗΠΑ φυσικά. Εισήλθε στην πολιτική αρκετά ανώριμη, το 2006.

Η Οσμάνι εκμεταλλεύτηκε τις κομματικές ανακατατάξεις που έφερε στο Κόσοβο η δίωξη για ειδεχθή εγκλήματα πολέμου του διαβόητου «ουτσεκά» που έγινε και πρόεδρος του κράτους, του Χασίμ Θάτσι. Ετσι, καθώς το «φίδι» αναγκάστηκε να απασχοληθεί με την υπεράσπισή του στη Χάγη, προσωρινή πρόεδρος στην Πρίστινα έγινε η Οσμάνι. Ε, από εκεί και πέρα πήρε φόρα: παράτησε το κόμμα της, ίδρυσε το δικό της, και στις εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου έλαβε 300.788 ψήφους (εκλογικό ρεκόρ).

Αρκετοί Δυτικοί θεωρούν ότι επίκειται μία ειρηνευτική συμφωνία διαρκείας με τους «εθνικούς εχθρούς», τους Σέρβους. Οι Κοσοβάροι –και φυσικά η ίδια η Οσμάνι- θέτουν ως προϋπόθεση για αυτό την παραδοχή εκ μέρους του Βελιγραδίου των «αμαρτιών» του, τη συγγνώμη του για τον πόλεμο του 1999 και την καταδίκη των «εγκληματιών πολέμου». Πράγματα δύσκολα, δηλαδή. Στο πλαίσιο αυτό η ίδια η νέα πρόεδρος λέει ότι δεν πολυενδιαφέρεται για ειρήνη με τη Σερβία, ότι το ζήτημα δεν είναι δα και πρωτεύον.

Ωστόσο η σύγκλιση των δύο εχθρών είναι συμφέρουσα αμοιβαίως, αφού και η Σερβία θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Κόσοβο καίγεται για οικονομική ανάκαμψη. Ετσι οι «άκαμπτες» θέσεις κάμπτονται και αρχίζουν οι μεταρρυθμίσεις. Ιδίως όταν έχουν περάσει τα χρόνια, οι «ήρωες» του αντισερβικού πολέμου έχουν γίνει μαφιόζοι και ο λαός έχει μεταναστεύσει μακριά από το Κόσοβο μήπως και μπορέσει να βγάλει το μεροκάματο και να επιβιώσει…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News