Πρώτα δυό λόγια για την αξία του παίκτη. Στα 17 του, κιόλας, φορούσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και έκανε το ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Τρία χρόνια αργότερα (2015) οι Ορλάντο Μάτζικ επέλεξαν τον πιτσιρικά από το Ντουμπρόβνικ της Κροατίας στο Νο 5 του «ντραφτ», και στα 20 άρχισε η καριέρα του στο ΝΒΑ. Αγωνίστηκε σε 330 παιχνίδια, με τους Μάτζικ, τους Νικς και τους Μπλέιζερς, προτού καταλήξει στους Γκρίζλις (ως αντάλλαγμα για τη μετακίνηση του Ενές Καντέρ), που τον άφησαν ελεύθερο.

Η μεταγραφή του Μάριο Χεζόνια στον Παναθηναϊκό έκανε «κρότο» σε όλη την Ευρώπη -ίσως, είναι η πιο εντυπωσιακή αυτής της σεζόν, περισσότερο κι από εκείνες του Σενγκέλια, ή του Μιλουτίνοφ)- και, ταυτοχρόνως, «θύμισε» τις πιο ένδοξες μέρες του «Εξάστερου»: των ’90s και της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, που οι Γιαννακόπουλοι (ο Παύλος και ο Θανάσης) άνοιγαν τα πορτοφόλια τους και έφερναν στην Ελλάδα τις μεγαλύτερες «φίρμες» της πορτοκαλί μπάλας. Ακόμη και η διατύπωση -«Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ανακοινώνει την απόκτηση του αθλητή Μάριο Χεζόνια μέχρι τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2020-2021»- μας γυρίζει πίσω στο 1995, τότε που ο Παύλος μας ενημέρωνε για την άφιξη του «αθλητή» Ντομινίκ Ουίλκινς.

Ο Χεζόνια δεν είναι Ουίλκινς -ο σπουδαιότερος μπασκετμπολίστας που ήρθε από τις ΗΠΑ για να αγωνιστεί στην Ευρώπη-, όμως είναι αρκετά μεγάλο όνομα, ώστε να αναρωτιέται κανείς για το «πώς» και το «γιατί» βρέθηκε στα μέρη μας. Στον ορφανό από χρηματοδότη Παναθηναϊκό, που δεν έχει καμία ελπίδα στην εφετινή Ευρωλίγκα, και στο ελληνικό πρωτάθλημα του (σχεδόν) βέβαιου πρωταθλητή.

Το «πώς» είναι μια διδακτική ιστορία, που μας μαθαίνει οτι ευκαιρίες για «σούπερ» μεταγραφές υπάρχουν και σε δύσκολες εποχές. Ο Χεζόνια έμεινε ελεύθερος στις 11 του περασμένου Δεκεμβρίου, και η Μπαρτσελόνα, που κατέχει τα δικαιώματα του παίκτη για την Ευρώπη, δέχτηκε κρούσεις από τρεις ευρωπαϊκούς συλλόγους που ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτόν. Ο Παναθηναϊκός, εκτός από το brandname που ακόμη «μετράει», είχε και ένα επιπλέον αβαντάζ: το οτι δεν προλαβαίνει να προκριθεί στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας. Ετσι, οι Καταλανοί δεν ανησυχούσαν μήπως τον ξαναβρούν, ενισχυμένο, στον δρόμο τους.

Το μεγάλο «στοίχημα», λοιπόν, ήταν να βρεθούν τα χρήματα για να πληρωθεί ο παίκτης. Στο ταμείο της ΚΑΕ δεν υπήρχαν, όμως τα βρήκε το μάρκετινγκ. Το οικονομικό βάρος το ανέλαβαν χορηγοί, στο πλαίσιο της εμπορικής συμφωνίας της ομάδας με μεγάλη εταιρεία και γνωστή αλυσίδα αθλητικών ειδών, που θα εγκαινιαστεί στις αρχές Μαρτίου. «Sponsor the player» – στο εξωτερικό είναι κάτι που συνηθίζεται.

Το «γιατί» ο Χεζόνια επέμεινε να έρθει στην Ελλάδα έχει να κάνει με τον… έρωτά του για τον Παναθηναϊκό. Εδώ και χρόνια, χωρίς να έχει την παραμικρή σχέση με τη χώρα μας, ο Κροάτης γκαρντ/φόργουορντ δηλώνει οπαδός των «Πράσινων» και θαυμαστής του πρώην αρχηγού τους, Δημήτρη Διαμαντίδη. Παρακολουθεί την πορεία τους και, συχνά, κάνει σχετικές αναρτήσεις στους λογαριασμούς του στα social media.

Πριν από λίγα χρόνια το Sport24 τον είχε ρωτήσει αν βλέπει στην TV τους αγώνες της Μπαρτσελόνα, κι εκείνος έδωσε μια απάντηση που κανείς δεν περίμενε: «Οχι, βλέπω μόνο τον Παναθηναϊκό. Δεν παίζει, πια, εκεί ο άνθρωπός μου, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο αγαπημένος μου παίκτης στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως δεν παρακολουθώ άλλες ομάδες». Τον Ιανουάριο του 2020 είχε μιλήσει στο gazzetta.gr αυτή τη φορά, από το Πόρτλαντ (τότε έπαιζε στους Μπλέιζερς), και είχε τονίσει: «Αν ήμουν ελεύθερος και δεν δεσμευόμουν με κάποια ομάδα, θα πήγαινα από την Κροατία στην Αθήνα… περπατώντας για να παίξω στον Παναθηναϊκό».

Η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε πολύ πιο σύντομα απ’ όσο θα περίμενε, όμως η μαύρη αλήθεια είναι οτι ο «Σούπερ Μάριο» θα συναντήσει την αγαπημένη του ομάδα τη λάθος στιγμή. Αποκλεισμένη από τα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας (ό,τι κι αν κάνει στους δέκα αγώνες που απομένουν), χωρίς θεατές στις εξέδρες του ΟΑΚΑ -τους οπαδούς που ο Χεζόνια τόσο συχνά εκθειάζει- και με μόνο στόχο το εγχώριο «νταμπλ», το οποίο, πιθανότατα, θα κατακτούσε και χωρίς τη βοήθειά του. Βεβαίως, το momentum είναι κακό και για τον Παναθηναϊκό, που δεν θα έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει στο 100%, αγωνιστικά και οικονομικά, μια τέτοια μεταγραφή. Εκτός εάν…

Εκτός εάν η συνεργασία του Μάριο, που την Πέμπτη θα κλείσει τα 26, με τον «Εξάστερο» επεκταθεί και για την επόμενη σεζόν. Ρήτρα εξαγοράς του παίκτη υπάρχει, ήδη, στη συμφωνία με την Μπαρτσελόνα. Οσο για τις δικές του οικονομικές απαιτήσεις, που είναι «απαγορευτικές» για τον σημερινό Παναθηναϊκό, δεν αποκλείεται να μειωθούν θεαματικά. Στις ΗΠΑ ο Χεζόνια κέρδισε, συνολικά την τελευταία πενταετία, σχεδόν 22 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό που δεν βρήκε στο ΝΒΑ -και του λείπει- δεν είναι τα χρήματα, αλλά ένας ηγετικός, πρωταγωνιστικός ρόλος.

Εδώ θα τον έχει, όσο κανείς άλλος. Τον αξίζει, άλλωστε. Μπορεί στο ΝΒΑ να μη δικαίωσε τις προσδοκίες, όμως στην Ευρώπη θα «λάμψει» σε οποιαδήποτε ομάδα της Ευρωλίγκας. Με τη φοβερή του αθλητικότητα, το ταλέντο και το φλογερό ταμπεραμέντο του. Αλλά, κυρίως, με αυτήν την τεράστια αυτοπεποίθηση, που τον χαρακτηρίζει από τότε που ήταν, απλώς, ένας πολλά υποσχόμενος teenager.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News