Εντεκα χρόνια μετά την τραγωδία της Marfin, η Μαρία Καραγιάννη –η γυναίκα που βγήκε στο μπαλκόνι της Marfin φωνάζοντας βοήθεια, ενώ η φωτιά έπνιγε το κτίριο της Σταδίου– μίλησε στην κάμερα του ΣΚΑΪ για τις στιγμές που έζησε την 5η Μαΐου του 2010.

«Ημουν τυχερή γιατί ανέβηκα πάνω και στάθηκα στο φαρδύ μπαλκόνι και δεν πέθανα όπως η Παρασκευή, που δεν είχε χώρο πίσω της για να απομονώσει την πόρτα και να αναπνεύσει. Ολη αυτή η ώρα με τους καπνούς που μας έλουζαν ήταν εφιαλτική. Εύχομαι κανένας άνθρωπος να μη ζήσει τέτοιες στιγμές. Αλλά το χειρότερο είναι ότι έγινε άδικα. Τρεις ψυχές έφυγαν άδικα. Και ένα αγέννητο μωρό. Τρία σπίτια έκλεισαν», περιέγραψε η κυρία Καραγιάννη.

«Το χειρότερο από όλα είναι που ακούγαμε τις φωνές των παιδιών στο ισόγειο, τους συναδέλφους μας, παρακαλούσαν τους δράστες να μη ρίξουν τη φωτιά. “Είμαστε άνθρωποι μέσα, μην το ρίχνεις”. Ποιος υπολόγισε… Μόνο άνθρωποι δεν είναι αυτοί, τέρατα είναι», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Για 30 με 40 λεπτά, μέχρι να φτάσουν οι πυροσβέστες, δεν ήξερε αν θα ζήσει ή θα πεθάνει. «Δεν περιγράφονται αυτές οι στιγμές. Μας έκαναν άλλους ανθρώπους, διαφορετικούς ανθρώπους. Ζήσαμε τον απόλυτο τρόμο, την απόλυτη αγωνία. Την επιθανάτιο αγωνία. Αν σε λίγη ώρα θα είμαστε ζωντανοί…», προσθέτει στη συγκλονιστική περιγραφή της η διασωθείσα της Marfin.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News