Αρχικά έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν ανέχεται να τον θεωρούν πολέμιο του Ισλάμ και αναίσθητο στις ευαισθησίες των πιστών, συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, και των μουσουλμάνων.  Στη συνέχεια, όμως, θέλησε να υπογραμμίσει πως δεν ανέχεται επίσης να μην γίνεται κατανοητός (καταρχάς ο ίδιος αλλά και η πατρίδα του και οι αξίες της) από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ειδικά τα αγγλοσαξονικά.    

Τις ημέρες που στις πλατείες του Πακιστάν, οργισμένοι φανατικοί ισλαμιστές έκαιγαν σημαίες της Γαλλίας και πολλές μουσουλμανικές χώρες κήρυτταν εμπάργκο στα γαλλικά προϊόντα ακολουθώντας την προτροπή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε το Al Jazeera για να εξηγήσει στους μουσουλμάνους όλου του κόσμου ότι δεν επικροτεί τα σατιρικά σκίτσα του Charlie Hebdo με πρωταγωνιστή τον Μωάμεθ αλλά προασπίζεται απλά την ελευθερία της έκφρασης. Επισήμανε επίσης στον απόηχο του αποκεφαλισμού του γάλλου καθηγητή Σαμουέλ Πατί και της δολοφονικής επίθεσης με μαχαίρι στη Νίκαια ότι εχθρός της γαλλικής κοινωνίας δεν είναι το Ισλάμ αλλά ο ισλαμιστικός εξτρεμισμός. 

Στη συνέχεια, όμως, οι Financial Times δημοσίευσαν ένα άρθρο γνώμης στο οποίο γινόταν λόγος για τον πόλεμο του Μακρόν κατά του «ισλαμικού»  – αντί «ισλαμιστικού» όπως είχε δηλώσει εκείνος – αυτονομισμού. Και η γαλλική προεδρία προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας, αναγκάζοντάς την έγκριτη λονδρέζικη εφημερίδα να αποσύρει (ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της) το επίμαχο άρθρο και να δημοσιεύσει την μεθεπόμενη μέρα μια προσωπική επιστολή του γάλλου ηγέτη στην οποία εξέθεσε εκ νέου τις θέσεις του, επισημαίνοντας πως στο στόχαστρό του βρίσκεται μόνον το ριζοσπαστικό Ισλάμ και σε καμία περίπτωση συλλήβδην οι μουσουλμάνοι. 

Πιο πρόσφατα, την περασμένη Πέμπτη, ο γάλλος πρόεδρος τηλεφώνησε ο ίδιος στον Μπεν Σμιθ, διάσημο αρθρογράφο των New York Times ειδικευμένο στα Media, για να διαμαρτυρηθεί για τον τρόπο κάλυψης των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία από συγκεκριμένα αγγλοσαξονικά ΜΜΕ, υποστηρίζοντας ότι επέρριψαν την ευθύνη όχι στους δράστες των επιθέσεων και τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό αλλά στη Γαλλία.

«Οταν η Γαλλία δέχθηκε επίθεση πριν από πέντε χρόνια, όλα τα έθνη του κόσμου μας υποστήριξαν», υπενθύμισε ο Μακρόν. «Οπότε όταν βλέπω, σε αυτό το πλαίσιο, πολλές εφημερίδες οι οποίες πιστεύω ότι προέρχονται από χώρες που συμμερίζονται τις αξίες μας και δημοσιογράφους που γράφουν σε μια χώρα που είναι κληρονόμος του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, όταν βλέπω να νομιμοποιούν αυτή τη βία, αναφέροντας ότι ο πυρήνας του προβλήματος έγκειται στο γεγονός πως η Γαλλία είναι ρατσιστική και ισλαμοφοβική, τότε θεωρώ πως έχουν χαθεί τα θεμελιώδη», πρόσθεσε ο γάλλος πρόεδρος.  

Επειτα από δύο ημέρες, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο των New York Times ένα απαντητικό άρθρο του Μπεν Σμιθ με τον τίτλο «Ο Πρόεδρος κατά των Αμερικανικών Μέσων». 

Αναφερόμενος αρχικά στη συνομιλία του με τον Εμανουέλ Μακρόν, ο Σμιθ σημείωσε πως ο γάλλος πρόεδρος κατηγορεί τα αγγλοσαξονικά Μέσα, και ειδικά τα αμερικανικά, ότι επιδιώκουν «να επιβάλουν τις δικές τους αξίες σε μια διαφορετική κοινωνία». Τους προσάπτει, σύμφωνα πάντα με τον αμερικανό δημοσιογράφο, ότι αδυνατούν να κατανοήσουν την έννοια της κοσμικότητας (laïcité) όπως αυτή ορίζεται στη Γαλλία, δηλαδή ως ενεργός διαχωρισμός της Εκκλησίας και του Κράτους που χρονολογείται από τις αρχές του 20ου αιώνα.  

«Υφίσταται ένα είδος παρανόησης όσον αφορά το τι είναι το ευρωπαϊκό μοντέλο και ειδικά το γαλλικό μοντέλο. Η αμερικανική κοινωνία ήταν δομημένη πάνω στον φυλετικό διαχωρισμό πριν περάσει σε ένα πολυπολιτισμικό μοντέλο, το οποίο ουσιαστικά αφορά τη συνύπαρξη διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών. Το δικό μας μοντέλο είναι οικουμενικό, όχι πολυπολιτισμικό. Στην κοινωνία μας, δεν με νοιάζει εάν κάποιος είναι μαύρος, κίτρινος ή λευκός, εάν είναι καθολικός ή μουσουλμάνος, ένα άτομο είναι πρωτίστως πολίτης», εξήγησε ο Μακρόν.

Διαφορά αξιών

Ο Μπεν Σμιθ παραδέχεται πως κάποια από τα παράπονα του Μακρόν πράγματι αντικατοπτρίζουν μια διαφορά αξιών. Οι Γάλλοι αδυνατούν να κατανοήσουν την δεδηλωμένη χριστιανοσύνη των Αμερικανών, ενώ η εναντίωση του Μακρόν στις μαντίλες και τα μουσουλμανικά μενού στα εστιατόρια έρχεται σε αντίθεση με την έμφαση που δίνουν οι Αμερικανοί στην ελευθερία της έκφρασης.  

Ωστόσο ανάλογες «αφηρημένες ιδεολογικές διαφορές», επισημαίνει ο Σμιθ, απέχουν πολύ από τη δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουν πολυπληθείς μειονότητες της Γαλλίας που διαμαρτύρονται για την κατάχρηση εξουσίας από την αστυνομία, για την γκετοποίηση τους και τις διακρίσεις που βιώνουν στους χώρους εργασίας.  

Μάλιστα κάποια άλλα άρθρα όχι γνώμης αλλά δημοσιογραφικά, της Washington Post και των New York Times, που έθιξαν τους Γάλλους και τον πρόεδρό τους, «απλά αντικατοπτρίζουν τις απόψεις των μαύρων και των μουσουλμάνων πολιτών της Γαλλίας οι οποίοι δεν βλέπουν τον κόσμο όπως θέλουν οι γαλλικές ελίτ», σημείωσε ο Σμιθ, υποστηρίζοντας πως ενίοτε οι όποιες πολιτισμικές διαφορές υπερτονίζονται με στόχο να αποκρυφτούν «άβολες αλήθειες». 

Υπενθύμισε ενδεικτικά πως στο πλαίσιο εναντίωσης μέρους της προβεβλημένης γαλλικής κοινής γνώμης στο κίνημα #metoo, ο διάσημος γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Πασκάλ Μπρυκνέρ ερμήνευσε την υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης με κατηγορούμενο  τον Ρομάν Πολάνσκι στο πλαίσιο ενός «νεοφεμινιστικού μακαρθισμού».

Οσον αφορά τον Μακρόν, πέρα από τον ισλαμικό εξτρεμισμό, καλείται να αντιμετωπίσει συγχρόνως μια ανεξέλεγκτη πανδημία, μια αδύναμη οικονομία και μια πολιτική απειλή από τη Δεξιά, επιδιώκοντας την ίδια ώρα να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη και να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ. 

Κατά την τηλεφωνική τους συνομιλία ο αμερικανός δημοσιογράφος ρώτησε τον γάλλο πρόεδρο εάν τα παράπονά του για τα αγγλοσαξονικά Μέσα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ελαφρώς «τραμπικά» με την έννοια ότι όπως ο Ντόναλντ Τραμπ έτσι και εκείνος επιδιώκει να αναδείξει την ατζέντα του, βάλλοντας κατά του Τύπου. 

Ο Εμανουέλ Μακρόν σημείωσε πως το μόνο που θέλει είναι απλά να γίνεται κατανοητός και αυτός και η χώρα του: «το μήνυμά μου στην προκειμένη περίπτωση είναι το εξής: εάν έχετε οποιαδήποτε απορία για τη Γαλλία, τηλεφωνήστε μου».