Είναι εργασιομανής, κοιμάται λίγο, κρατάει απίκο τους συμβούλους του και τους υπουργούς του με μεταμεσονύκτια τηλεφωνήματα. Μα, πώς και δεν του φθάνουν τόσες ώρες για τις υποχρεώσεις του; Επειδή ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ενθουσιώδης, «ένας ερασιτέχνης μπόξερ που έχει μετατρέψει τη διπλωματία σε διαπροσωπικές σχέσεις». Και είναι κακό αυτό; Καθόλου. Ο Μακρόν απλώς θέλει «να πετάξει το βιβλίο των κανονισμών» και «δεν διστάζει να κάνει τη δουλειά “χέρι με χέρι”, αν αυτό είναι απαραίτητο ώστε να εκπληρωθούν οι στόχοι του».

Το Politico ασχολείται με τον καινοτόμο τρόπο και το ιδιαίτερο στυλ του γάλλου προέδρου στις διεθνείς σχέσεις, έχοντας παρακολουθήσει από όσο πιο κοντά γίνεται τις κινήσεις του στη Νέα Υόρκη κατά την πρόσφατη επίσκεψή του για τη σύνοδο του ΟΗΕ. Τις περιγράφει αναλυτικά και με σασπένς στο εκτενές κείμενό του.

Ο αρθρογράφος έχει την πεποίθηση ότι ο γάλλος πρόεδρος έχει απόλυτη επίγνωση πως η Γαλλία δεν είναι υπερδύναμη, αν και διαθέτει τόσο πυρηνικά όπλα όσο και οικονομικό και πολιτιστικό αποτύπωμα διακριτό και απλωμένο σε όλον τον κόσμο. Κινούμενος από αυτήν την αφετηρία λοιπόν ο Μακρόν, τις μεσολαβητικές προσπάθειές του στη διεθνή σκηνή τις ασκεί περιμένοντας ανταπόκριση από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της – τον Τραμπ, λόγου χάρη, ή τον Πούτιν.

Ο ίδιος πάντως το έλλειμμα της γαλλικής επιρροής στα… παραπάνω πατώματα το αντισταθμίζει με φιλοδοξία, θάρρος και βολονταρισμό. Αναλαμβάνει ρίσκα που πότε «του βγαίνουν» και πότε όχι. Στη Νέα Υόρκη, π.χ., κατέβαλε προσπάθειες να φέρει σε κάποια επικοινωνία τον αμερικανό πρόεδρο με τον ομόλογό του του Ιράν, τον Ροχανί. Εχει καμία σημασία που δεν τα κατάφερε;

«Στα μισά της πενταετούς θητείας του, ο Μακρόν έχει επιδοθεί σε μια σειρά από υψηλού προφίλ διπλωματικές παρεμβάσεις που είναι τολμηρότατες, δίνοντας βάρος στις προσωπικές επαφές». Δραστηριοποιήθηκε στα επίπεδα που τον ενδιαφέρουν: μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και προώθηση των συμφερόντων της, επαναφορά των σχέσεων της Δύσης με τη Ρωσία σε κανονική τροχιά, διάσωση της συμφωνίας για τα πυρηνικά του Ιράν, σωτηρία του πλανήτη από την απειλή της κλιματικής αλλαγής.

Στα βήματά του στη σκακιέρα βρίσκει κανείς την παραδοσιακή λάμψη της Γαλλίας: για τον πρόεδρο «όλα τα θέματα αφορούν τη Γαλλία, το Ουκρανικό, ο Αμαζόνιος, η Λιβύη, οι Ηνωμένες Πολιτείες» όπως λένε άμεσοι συνεργάτες του και διπλωμάτες. «Εχει το κουράγιο να δράσει. Στην εποχή μας ποιος είναι πρόθυμος να εκθέσει τον εαυτό του στο ιρανικό ζήτημα; Ποιος διακινδυνεύει ανάμειξη στο Λιβυκό; Ποιος ‘‘τρελάθηκε’’ και θέλει να δει τον Τραμπ; Αλλά αν ο Μακρόν δεν τα κάνει όλα αυτά, τότε ποιος θα τα κάνει;»

Οι άγνωστοι, ο Πούτιν, ο Ζαρίφ 

Το Politico περιγράφει ορισμένες σκηνές στους δρόμους της Νέας Υόρκης, πολύ χαρακτηριστικές για τα επικοινωνιακά χαρίσματα του Μακρόν: ο κόσμος του μιλάει με ευγένεια και εγκαρδιότητα, τον χαιρετά, εκείνος ανταποκρίνεται προθυμότατα, σταματά, ανταλλάσσει χειραψίες, δυο θερμές κουβέντες, οι συνοδοί του βγάζουν αναμνηστικές φωτογραφίες. Ωραία στιγμιότυπα.

Αλλά και οι εφετινές αυγουστιάτικες επαφές του με τον Πούτιν, στη Νότια Γαλλία και λίγο πριν από τη σύνοδο των G7, προκάλεσαν πάταγο: το μίτινγκ και η χρονική συγκυρία «ερμηνεύτηκαν ως προοίμιο για την επανένταξη της Μόσχας στη δυτική παγκόσμια τάξη, παρά τα αιματηρά επεισόδια στην Ουκρανία, στη Συρία, στη Βρετανία (σ.σ.: εννοεί την υπόθεση Σκριπάλ)». Εξάλλου τότε ο Μακρόν είχε δηλώσει ότι «η Ρωσία είναι βαθιά ευρωπαϊκή χώρα, ανήκει πλήρως στο ευρωπαϊκό αξιακό σύστημα». Και η Ρωσία έχει λάβει το μήνυμα, «ο Πούτιν είναι έτοιμος για μια θεμελιώδη αναμόρφωση των σχέσεων της χώρας του με τη Δύση».

Η αναγέννηση της ΕΕ είναι ένας άλλος στόχος της  πολιτικής του γάλλου προέδρου ο οποίος έχει εκπονήσει μια σχετική ατζέντα μεταρρυθμίσεων. Προς το παρόν αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη από τους γενικά απρόθυμους και ειδικά καθόλου ριψοκίνδυνους Γερμανούς. Η Κριστίν Λαγκάρντ πάντως, ως νέα επικεφαλής της ευρωτράπεζας θα είναι ένα από τα πρόσωπα στα οποία θα βασιστεί.

Με τον Ντόναλντ Τραμπ βέβαια τα πράγματα ήταν και είναι πιο δύσκολα – λόγω δυστροπίας του ανδρός. Στη Νέα Υόρκη συναντήθηκε τρεις φορές μαζί του αλλά δεν μπόρεσε να τον πείσει να συνομιλήσει με τους ιρανούς αξιωματούχους. Ο Μακρόν ωστόσο έκανε το «μπαμ» στο Μπίαριτζ, στη σύνοδο των G7, όταν κάλεσε τον ΥΠΕΞ του Ιράν Ζαρίφ και συζήτησε μαζί του τα του ιρανικού προγράμματος.

Τελευταία οι σχέσεις του Μακρόν με τον Τραμπ έχουν βελτιωθεί, ισχυρίζεται το Politico, επικαλούμενο τον ίδιο τον Μακρόν: «Σχετικά με τον πρόεδρο Τραμπ, νομίζω ότι αυτό που δουλεύει είναι η άμεση σχέση» είχε πει απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους που είχαν καλύψει τις εργασίες της G7. Η Νέα Υόρκη το επιβεβαίωσε ως προς τις δικές τους συναντήσεις τουλάχιστον. Είναι μία αρχή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News