Πριν από τις γαλλικές εκλογές, οι περισσότεροι σχεδόν ήξεραν -κυρίως ήλπιζαν- ότι θα νικούσε για την προεδρία ο Εμανουέλ Μακρόν. Αλλά κανείς δεν πίστευε ότι ο ανεξάρτητος κεντρώος υποψήφιος θα νικούσε ξανά, στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Πώς γίνεται να αντέξει ένα κόμμα που μετρά μόλις έναν χρόνο και λίγους μήνες ζωής μπροστά στην εμπειρία και τα δίκτυα των παραδοσιακών κομμάτων της χώρας ή ακόμη και μπροστά στην πρόσφατη ιστορία του ακροδεξιού κόμματος της οικογένειας Λεπέν;

Κι όμως, πλέον, οι δημοσκοπήσεις και οι αναλυτές έχουν αρχίσει να παραδέχονται ότι το νεαρό κόμμα Republique En Marche (REM) του γάλλου προέδρου μπορεί να συγκεντρώσει τελικά την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, κάτι που έχει πολύ ανάγκη ο ίδιος αν θέλει πραγματικά να ενισχύσει την αγορά εργασίας και να προωθήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα του Μακρόν θα συγκεντρώσει το 30% των ψήφων στον πρώτο γύρο στις 11 Ιουνίου, δηλαδή του δίνουν 10 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες σε σχέση με έρευνες ψήφου που διενεργήθηκαν πριν από ένα μήνα. Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα θα έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει την πλειοψηφία στον δεύτερο γύρο, στις 18 Ιουνίου.

 «Πριν από ένα μήνα, παρότι είχε νικήσει, αμφισβητούσα τις πιθανότητες του Μακρόν να κερδίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία», σχολιάζει ο Ζερόμ Φουρκέ, επικεφαλής των πολιτικών δημοσκοπήσεων στο Ifop. «Τώρα είναι εντελώς πιθανό. Αυτό που ζούμε είναι μία ιστορική ανατροπή της πολιτικής σκηνής», τονίζει ο ίδιος σύμφωνα με τους Financial Times. 

Ο νέος πρόεδρος αρέσει στους Γάλλους. Τους άρεσε η αψεγάδιαστη τελετή και ομιλία του στην ορκωμοσία του, τους άρεσε η επίθεση γοητείας που άσκησε στην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο, τους άρεσε η παρουσία του στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, η επίδειξη ισχύος που έκανε κατά τη διάρκεια της χειραψίας του με τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και το μάθημα Δημοκρατίας που έδωσε στον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.

Με άλλα λόγια, τις πρώτες εβδομάδες δεν έχει πάει τίποτα στραβά. Μέχρι να προκύψει το πρώτο σκάνδαλο που «ακουμπά» τον Εμανουέλ Μακρόν. Αφορά δυο υπουργούς του. Ο Ρισάρ Φεράν, υπουργός Εδαφικής Συνοχής των Περιφερειών κατηγορείται ότι όσο ήταν γενικός διευθυντής του μη κερδοσκοπικού, ασφαλιστικού οργανισμού Mutuelles de Bretagne προώθησε την κατασκευαστική εταιρεία της συντρόφου του, Σαντρίν Ντουσάν και παράλληλα ότι είχε προσλάβει τον γιο του ως κοινοβουλευτικό του συνεργάτη για πολλούς μήνες το 2014.

Η υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μαριέλ ντε Σαρνέ, βαρύνεται με υποψίες για τη δημιουργία εικονικών θέσεων εργασίας «βοηθών ευρωβουλευτή». Αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση διασαφηνίζοντας ότι δεν έκανε τίποτα επιλήψιμο προσλαμβάνοντας μια βοηθό όσο ήταν ευρωβουλευτής.

Οπως δείχνουν δημοσκοπήσεις, οι περισσότεροι γάλλοι ψηφοφόροι θεωρούν ότι δύο υπουργοί πρέπει να παραιτηθούν για λόγους ηθικής. Αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την ηθική του Εμανουέλ Μακρόν, τουλάχιστον όχι προς το παρόν.

Μάλιστα, φαίνεται ότι μετά την πολύ χλιαρή, απογοητευτική, παρουσία του Φρανσουά Ολάντ, ο Μακρόν δίνει νέα πνοή στο αξίωμά του. «Επανενεργοποιεί την προεδρία, μετά την ανικανότητα του Ολάντ να ενσαρκώσει τον ρόλο, είναι σαν να ανακαλύπτουν από την αρχή οι Γάλλοι τον θεμελιώδη θεσμό της Πέμπτης Δημοκρατίας», εξηγεί ο Λυκ Ρουμπέν, καθηγητής στο ελιτίστικο πανεπιστήμιο Sciences Po.

Κάθε υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τουλάχιστον το 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στον πρώτο γύρο, θα περάσει στον επόμενο. Αυτό σημαίνει ότι σε αρκετές από τις συνολικά 577 εκλογικές περιφέρειες μπορεί να αναδειχθούν τρεις, ακόμη και τέσσερις, υποψήφιοι. Αυτό μπορεί να συμφέρει τελικά τον Μακρόν. Γιατί, όπως σημειώνει και ο Φουρκέ του Ifop, «ολοένα και περισσότεροι από αυτούς που ψήφισαν τον Μακρόν στον δεύτερο γύρο, για να εμποδίσουν τη Λεπέν, σκέφτονται ότι ίσως ήρθε η ώρα να του δώσουν μία ευκαιρία».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News