Οι υποστηρικτές του κινήματος κατά των αμβλώσεων στις ΗΠΑ κάνουν τα πάντα ώστε να ξεσπάσει μια νέα, ιστορική, δημόσια αντιπαράθεση στην Αμερική, μια διαμάχη πολιτική, νομική και πολιτισμική.

Προς το παρόν η πιο εντυπωσιακή από τις αντιδράσεις όλων εκείνων (γυναικών και ανδρών) που υποστηρίζουν το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση του σώματός τους υπήρξε η αντίδραση της 46χρονης Αλίσια Μιλάνο η οποία με αφορμή την έγκριση ενός άκρως περιοριστικού νόμου στην Πολιτεία Τζόρτζια εξαπέλυσε μια νέα εκστρατεία μέσω Twitter: «Τα αναπαραγωγικά δικαιώματά μας ακυρώνονται. Εως ότου αποκτήσουν οι γυναίκες τον νομικό έλεγχο των σωμάτων τους, εμείς δεν μπορούμε να ρισκάρουμε να μείνουμε έγκυοι. Ενωθείτε μαζί μου, δεν θα κάνουμε σεξ έως ότου να επανακτήσουμε τη σωματική αυτονομία μας. Απευθύνω έκκληση για μια απεργία του σεξ (#SexStrike). Διαδώστε το» προέτρεψε η 46χρονη ηθοποιός και ακτιβίστρια του κινήματος #MeToo.

Το μήνυμά της, το οποίο ανάρτησε τo περασμένο Σάββατο, αναπαράχθηκε σχεδόν αμέσως από χιλιάδες χρήστες του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικτύωσης και αποτέλεσε το έναυσμα για να αρχίσει μια άλλη δημόσια συζήτηση, με πολλούς και πολλές να διερωτώνται κατά πόσο είναι σωστό να στερηθούν οι γυναίκες τις σεξουαλικές απολαύσεις στο όνομα μιας πολιτικής μάχης και εάν δεν αποτελεί μια πρόταση εξίσου σεξιστική η προτροπή της Αλίσια Μιλάνο για αποχή από το σεξ.

Our reproductive rights are being erased.

Until women have legal control over our own bodies we just cannot risk pregnancy.

JOIN ME by not having sex until we get bodily autonomy back.

I’m calling for a #SexStrike. Pass it on. pic.twitter.com/uOgN4FKwpg

— Alyssa Milano (@Alyssa_Milano) May 11, 2019

Πάντως η ίδια αρκέστηκε να υπενθυμίσει πως «η ιστορία αποδεικνύει πόσο αποτελεσματική είναι η απεργία του σεξ» ενώ στο Διαδίκτυο κυκλοφόρησαν ακόμα και αναφορές στη Λυσιστράτη και στην ερωτική αποχή που πρότεινε στις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης με στόχο τον τερματισμό του Πελοποννησιακού Πολέμου.

Μέσα στο κύμα συντηρητισμού, σημειώνει η Corriere della Sera σε σχετικό ρεπορτάζ της, που πλήττει εκ νέου την Αμερική, τίθεται εν αμφιβόλω η ιστορική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση «Ρόου κατά Γουέιντ» του 1973 μέσω της οποίας νομιμοποιήθηκαν οι αμβλώσεις στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με όσα αποφάνθηκαν τότε οι δικαστές, μια γυναίκα μπορεί να αποφασίσει να διακόψει την εγκυμοσύνη έως και 24 εβδομάδες μετά τη σύλληψη, με κριτήριο το γεγονός ότι εάν δεν συμπληρωθεί το εν λόγω διάστημα το έμβρυο δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός της μήτρας.

Οι «υπέρμαχοι της ζωής» (pro-life) όπως αποκαλούνται στις ΗΠΑ όλοι όσοι τάσσονται κατά των αμβλώσεων, ζητούν την απαγόρευσή τους μετά την έκτη εβδομάδα, τότε δηλαδή που αρχίζει να χτυπά η καρδιά του κυήματος. Η θέση τους αποτελεί ήδη νόμο σε τρεις αμερικανικές Πολιτείες (Μισισίπι, Οχάιο και, από την προηγούμενη εβδομάδα, Τζόρτζια).

Υπερψηφίστηκε και στο Κεντάκι αλλά ανεστάλη σχεδόν αμέσως έπειτα από σχετική απόφαση δικαστηρίου ενώ και τα μέλη της βουλής της Αλαμπάμα εξετάζουν μια νομοθετική διάταξη καθολικού χαρακτήρα δίχως εξαιρέσεις. Μετά την έκτη εβδομάδα κύησης καμιά γυναίκα δεν θα μπορεί να διακόψει την εγκυμοσύνη της ακόμα και εάν είναι θύμα βιασμού ή το έμβρυο που φέρει μέσα της είναι καρπός αιμομιξίας. Όσον αφορά τους γιατρούς που θα τολμήσουν να παραβιάσουν τον νόμο, θα τιμωρούνται με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών.

Και η απήχηση των συντηρητικών δυνάμεων φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Ερευνητές του Guttmacher Institute, ενός κέντρου ερευνών με στόχο τη διασφάλιση της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας που ιδρύθηκε το 1968 από τον γυναικολόγο και μαιευτήρα Αλαν Γκατμάκερ, κατέταξαν τις αμερικανικές πολιτείες με βάση τον βαθμό εναντίωσής τους προς τα δικαιώματα των γυναικών όπως καθορίστηκαν αυτά μετά την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση «Ρόου κατά Γουέιντ».

Επτά πολιτείες εμφανίζονται να είναι «πολύ εχθρικές», 14 «εχθρικές», 25 τάσσονται υπέρ μιας «μέσης οδού» ενώ μόλις τέσσερις στηρίζουν απόλυτα το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση του σώματός τους. Πρέπει να σημειωθεί ότι το 2010 οι εχθρικές πολιτείες ήταν 10, ενώ σήμερα περισσότερες από 20, με το κύμα συντηρητισμού να σαρώνει κυρίως στις μεσοδυτικές πολιτείες, από το Οχάιο έως τη Νεμπράσκα, και τον αμερικανικό Νότο, από τη Βιρτζίνια έως τη Λουιζιάνα. Υπέρ της απαγόρευσης των αμβλώσεων μετά την έκτη εβδομάδα τάσσονται, ωστόσο, και οι πολίτες του Γουισκόνσιν, στον Βορρά, και της Βιρτζίνια στη Δύση. Στο σύνολό τους, όλοι όσοι αντιτίθεται στις αμβλώσεις συνιστούν μια σημαντική εκλογική δύναμη, η οποία το 2016 συνέβαλε σημαντικά στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία.

Φρένο στις επιδιώξεις τους βάζουν προς το παρόν τα ομοσπονδιακά δικαστήρια, απορρίπτοντας τη σχετική νομοθεσία στο Αρκανσα και τη Βόρεια Ντακότα, και μπλοκάροντας την εφαρμογή της στο Κεντάκι. Η αντιπαράθεση, ωστόσο, εκτιμάται πως θα ενταθεί κατά τους επόμενους μήνες με τους πιο σκληροπυρηνικούς του κινήματος «υπέρ της ζωής» να έχουν θέσει ως κύριο στόχο τους να φτάσει το όλο ζήτημα ενώπιον του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ, οι δικαστές του οποίου είναι στην πλειονότητά τους συντηρητικοί, μετά το διορισμό του Νιλ Γκόρσατς και του Μπρετ Κάβανο από τον Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό σημαίνει πως στην περίπτωση που κληθούν να αποφανθούν, θα μπορούσαν ακόμα και να ακυρώσουν την ιστορική απόφαση του 1973.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News