Στο Κάιρο οι ρομαντικοί λένε ότι όποιος (ξένος) πιει έστω και μία φορά στη ζωή του νερό του Νείλου, θα επιστρέψει κάποια ημέρα στην Αίγυπτο. Στη γειτονική της Λιβύη, όμως, το θέμα τίθεται αντιστρόφως και πάρα πολύ ωμά: πώς και πότε θα ξεκουμπιστούν από την πετρελαιοπαραγωγό χώρα οι χιλιάδες ξένοι ένοπλοι που αναμείχθηκαν στον λιβυκό εμφύλιο ώστε η ζωή να δώσει λύση στα χιλιάδες προβλήματα και, βέβαια, στο πολιτικό ζήτημα.

Με όλες τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, είτε στην Τρίπολη είτε στα ανατολικά, να αναγνωρίζουν σιωπηρώς ότι οι εκλογές της παραμονής των Χριστουγέννων δεν είναι δυνατόν να διεξαχθούν όπως τις πρόκρινε και τις όρισε ο διεθνής παράγων, το πολιτικό κενό παρατείνεται και ενδέχεται να πυροδοτήσει νέες συγκρούσεις μεταξύ των δεκάδων πολιτοφυλακών. Η απλούστερη πολιτική ερμηνεία που τα ίδια τα ντόπια κόμματα δίνουν για την αναβολή είναι η ανυπαρξία επίσημου καταλόγου υποψηφίων (μεταξύ άλλων, αμφισβητούνται και οι υποψηφιότητες του Χαλίφα Χαφτάρ και υιού Καντάφι, του Σαΐφ).

Ο ΟΗΕ προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μετά την αναβολή των εκλογών και στην κατεύθυνση να μη μεταβληθεί αυτή σε οριστική ματαίωση, επειδή αυξάνονται οι ανησυχίες για αναζωπύρωση της βίας και για εμπέδωση του οικονομικού χάους – ήδη στην Τρίπολη έγιναν κινήσεις ενόπλων, πραξικοπηματικού χαρακτήρα, ενώ έκλεισαν και τέσσερα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου με παρέμβαση άλλων ενόπλων.

Η επιλογή του ΟΗΕ για διενέργεια εκλογών βασίστηκε στην πεποίθησή του ότι οι κάλπες είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για την ειρήνευση στη διχασμένη χώρα, αφού οι συγκρούσεις διήρκεσαν μία ολόκληρη δεκαετία, από την εξέγερση εναντίον του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, το 2011, μέχρι την κατάπαυση του πυρός τον περσινό Οκτώβριο.

Οι Λίβυοι όλων των πολιτικών τάσεων –οι οποίες εκφράζουν και τα γενικώς αντικρουόμενα συμφέροντα των διαφόρων φυλών–, συναντήθηκαν στη Βεγγάζη την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου για να συζητήσουν την κρίση. Το κύριο ζήτημα που τους απασχόλησε αφορά το κατά πόσον νομιμοποιείται να παραμένει στη θέση της η λεγόμενη προσωρινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας του πρωθυπουργού Αμπντουλχαμίντ Ντμεϊμπά, η οποία υποτίθεται ότι θα υπέβαλλε παραίτηση μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που, τελικά, δεν πρόκειται να προκύψει, άμεσα τουλάχιστον.

Αρκετοί υποψήφιοι για την προεδρία χαρακτήρισαν την κατάσταση «ρευστή και επικίνδυνη», επικεντρώνοντας στα σενάρια, όπως είπαν, που υπάρχουν. Δηλαδή, αν θα υπάρξει κάποια πολύ σύντομη αναβολή, απλώς μία αλλαγή της ημερομηνίας στο ημερολόγιο ώστε να ξεκαθαρίσουν τα εκκρεμή νομικά ζητήματα που αφορούν όλες τις υποψηφιότητες, ή αν η καθυστέρηση της εκλογικής διαδικασίας θα είναι μεγάλη, εξάμηνη ή ακόμη μεγαλύτερη, οπότε «τα πάντα μπορεί να συμβούν».

Το ποιος θα ανακοινώσει επισήμως την αναβολή παραμένει, και αυτό, θέμα τριβής. Η Ανώτατη Εθνική Εκλογική Επιτροπή, το όργανο που συγκροτήθηκε για να επιβλέψει την όλη διαδικασία, λέει ότι είναι ευθύνη του Λιβυκού Κοινοβουλίου να κάνει την ανακοίνωση, αλλά αυτό το Σώμα αρνείται να συνεδριάσει μέχρι την ημέρα των εκλογών! Μάλιστα ορισμένα μέλη του έχουν ζητήσει τη σύσταση νέας κυβέρνησης, ισχυριζόμενοι ότι η εντολή της προσωρινής κυβέρνησης Ντμπεϊμπά, που σχηματίστηκε με σκοπό να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές, έχει ήδη λήξει…

Ετσι οι Δυτικοί βλέπουν ότι το σχέδιό τους για εξομάλυνση της κατάστασης στη Λιβύη έχει βαλτώσει. Συνειδητοποιούν ότι διενέργεια εκλογών για τις οποίες δεν υπάρχει καμία συναίνεση στη λαϊκή βάση θα οδηγούσαν σε αμφισβητούμενο αποτέλεσμα. Και, επιπλέον, ότι αυτό θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικό, δεδομένων των συνθηκών (αβυσσαλέα μίση, ένοπλες ντόπιες ομάδες πολιτοφυλάκων, ένοπλοι ξένοι στρατιωτικοί και μισθοφόροι, κ.λπ., σε ανεξέλεγκτη δράση). Ο ΟΗΕ πάντως θα συνεχίσει να ασκεί πιέσεις στους πολιτικούς φορείς ώστε να τους πείσει να συμφωνήσουν σε ένα νέο χρονοδιάγραμμα με σκοπό τη διενέργεια εκλογών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News