Οι θεατές που τα ξημερώματα γέμισαν ασφυκτικά την Crypto.com Arena του Λος Αντζελες, ήταν βέβαιοι πως θα γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες μιας ιστορικής βραδιάς πριν, καν, αρχίσει η αναμέτρηση των Λέικερς με τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ. Και ο Λεμπρόν Τζέιμς, ότι θα πρωταγωνιστούσε σε αυτή.

Εμφανίστηκε στο γήπεδο με κοστούμι – δεν το συνηθίζει. Στην προθέρμανση φορούσε ακουστικά, που είχαν τυπωμένο στο πάνω μέρος τους τον αριθμό 38.388, με χρυσά ψηφία. Ηταν η σιωπηρή του υπόσχεση προς το κοινό που παραληρούσε, φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του, ότι μέσα στην επόμενη ώρα θα τον έβλεπαν να κάθεται στο θρόνο του πρώτου σκόρερ όλων των εποχών στο NBA.

Χρειαζόταν 36 πόντους για να καταρρίψει ένα ρεκόρ που επί δεκαετίες έστεκε ανέγγιχτο, απλησίαστο. Οι μπασκετικοί αναλυτές το παρομοίαζαν με εκείνο το αδιανόητο 8,95μ. του Μάικ Πάουελ στο άλμα εις μήκος, το οποίο αντέχει πάνω από 31 χρόνια. Ή το προηγούμενο, του Μπομπ Μπίμον. Οταν ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ ανέβασε τον πήχη στους 38.387 πόντους, το ημερολόγιο έγραφε 5 Απριλίου 1984, και ο Λεμπρόν είχε, μόλις, γεννηθεί.

Η θρυλική μορφή των Μιλγουόκι Μπακς και των Λος Αντζελες Λέικερς, 75 ετών σήμερα, ήταν εκεί, στην εξέδρα, έτοιμος να παραδώσει κάτι που του άνηκε για (σχεδόν) 39 χρόνια. Ο σκηνοθέτης της τηλεοπτικής μετάδοσης εστίαζε στο πρόσωπό του, κάθε φορά που ο Λεμπρόν πετύχαινε ένα καλάθι, ενώ τα ντεσιμπέλ ανέβαιναν, ακόμη και όταν ευστοχούσε στις βολές. Πολλοί θεατές φορούσαν αθλητικές φανέλες με το «6», ή το «23». Ο Λεμπρόν , μια μπαντάνα. Για να θυμίζει σε όλους εκείνο το παιδί από το Ακρον, που εμφανίστηκε στο NBA πριν από 20 χρόνια. Και ο Τζαμπάρ, ένα μαύρο μπουφάν με τον αριθμό 33, αυτόν που είχε και στη φανέλα του τα χρόνια που έπαιζε μπάσκετ, και τη λέξη «Cap» (Captain), όπως τον αποκαλούσαν.

Δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της τρίτης περιόδου ο Τζαμπάρ είδε τον Λεμπρόν να τον προσπερνά. Ο «βασιλιάς» το είχε πει στα παιδιά του, στο ημίχρονο, καθώς καθόταν στη βάση της μπασκέτας, ότι θα επιχειρούσε να σπάσει το ρεκόρ στο τρίτο 12λεπτο – ακούστηκε από το μικρόφωνο που του είχε περάσει το TNT. Το έκανε με ένα fade-away σουτ, και το πανηγύρισε με υψωμένες γροθιές μέσα σε πανδαιμόνιο. Ο Τζαμπάρ μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να τον συγχαρεί με μια συγκινητική αγκαλιά. Κοντά του, η οικογένεια του νέου ρέκορντμαν, η οικογένειά του, ο «κολλητός» του, Ντουέιν Γουέιντ, ο θρύλος των Λέικερς, Μπομπ ΜακΑντού, ο ράπερ, Τζέι Ζι, και δεκάδες φωτορεπόρτερ που φρόντισαν να απαθανατίσουν τη ιστορική στιγμή.

Στη διακοπή, που κράτησε λίγα λεπτά, ο Τζαμπάρ τού παρέδωσε την μπάλα του αγώνα, και ο Τζέιμς, φανερά συγκινημένος, ζήτησε από το κοινό να χειροκροτήσει τον θρύλο του αμερικανικού μπάσκετ. Αφού ευχαρίστησε όλους όσοι τον βοήθησαν για να φτάσει ως εδώ, πέταξε και ένα «fuck», που ακούστηκε πεντακάθαρα. Στη συνέχεια, δέχθηκε ένα βραβείο από τον κομισάριο του ΝΒΑ, Ανταμ Σίλβερ, ενώ στα μάτριξ του γηπέδου οι θεατές παρακολουθούσαν το βίντεο που οι Λέικερς είχαν ετοιμάσει προς τιμήν του. Επρόκειτο, ουσιαστικά, για μια τελετή παράδοσης – παραλαβής των σκήπτρων του πρώτου σκόρερ, στην οποία συμμετείχαν προθύμως και οι παίκτες των Θάντερ. Πλέον, το ματς (το οποίο, παρεμπιπτόντως, κέρδισαν οι φιλοξενούμενοι με 133-130) δεν είχε μεγάλη σημασία. Ολα όσα διαδραματίστηκαν, δείχνουν ξεκάθαρα το πώς οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται τα αθλητικά events.

Ο Λεμπρόν, ο οποίος τελείωσε το παιχνίδι με 38 πόντους, δυο περισσότερους από όσους επεδίωκε, χρειάστηκε 20 σεζόν για να φτάσει σε αυτό το ρεκόρ. Μια λιγότερη από ό,τι ο Τζαμπάρ, ο οποίος αποσύρθηκε από τη δράση το 1989, σε ηλικία 42 ετών. Οταν είχε αρχίσει να παίζει επαγγελματικό μπάσκετ, στα 18, ο «βασιλιάς» δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος σουτέρ που είχαν δει οι ειδικοί. Είχε προβλήματα στα μακρινά σουτ, ακόμη και στις βολές. Ολοι περίμεναν ότι θα έκανε καριέρα ως δημιουργός περισσότερο (σήμερα είναι ο τέταρτος καλύτερος πασέρ του ΝΒΑ), παρά ως εκτελεστής. Το ότι έγραψε ιστορία και ως σκόρερ, οφείλεται κυρίως στην εργατικότητά του. Ισως, και στην ακόρεστη φιλοδοξία του να είναι, παντού, ο καλύτερος – αυτή που συχνά άγγιξε τα όρια της αλαζονείας, με αποτέλεσμα να τον συμπαθούν πολύ λιγότεροι από όσους τον θαυμάζουν.

Τον περασμένο Δεκέμβριο έκλεισε τα 38, όμως θα συνεχίσει για (τουλάχιστον) άλλον ένα χρόνο, αφού το συμβόλαιό του με τους Λέικερς εκπνέει στο τέλος της επόμενης σεζόν. Μπορεί, και μετά το 2024. Είναι δυνατός σαν ταύρος, όχι μόνον επειδή έχει καλό DNA, αλλά και γιατί ξοδεύει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια κάθε χρόνο, σε γυμναστές και φυσιοθεραπευτές, για να κρατιέται σε καλή φυσική κατάσταση. Φαίνεται πως το ρεκόρ πόντων που θα αφήσει πίσω του, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να καταρριφθεί, από εκείνο που μέχρι τα ξημερώματα κρατούσε ο Τζαμπάρ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News