Πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, τον Μάιο του 1921, στις ΗΠΑ, το πτώμα μιας νεαρής ιθαγενούς βρέθηκε στο βάθος μιας απομακρυσμένης χαράδρας στη βόρεια Οκλαχόμα. Η Αννα Μπράουν, μέλος της φυλής των Οσέιτζ, δεν είχε γνωστούς εχθρούς, γεγονός που καθιστούσε τη δολοφονία της με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της ακόμη πιο ανεξήγητη. Στη συνέχεια, δύο μήνες αργότερα, τη ζωή της έχασε κάτω από ύποπτες συνθήκες και η μητέρα της. Δύο χρόνια μετά πυροβολήθηκε θανάσιμα ένας ξάδελφός της και έπειτα η αδερφή της και ο κουνιάδος της σκοτώθηκαν από βομβιστική επίθεση στο σπίτι τους.

Ωστόσο, «οι δικοί τους δεν ήταν οι μόνοι παράξενοι, βίαιοι θάνατοι που συνέβησαν στα βραχώδη και άγονα εδάφη της Οκλαχόμα τη δεκαετία του 1920. Αυτή η περίοδος αναφέρεται μεταξύ των μελών της φυλής Οσέιτζ ως «Βασιλεία του Τρόμου»: μια εποχή που δολοφονήθηκαν δεκάδες, αφού η ανακάλυψη πετρελαίου τούς κατέστησε τους πλουσιότερους (κατά κεφαλήν) ανθρώπους στον κόσμο — και έβαλε έναν στόχο στις πλάτες τους» γράφει σε άρθρο του ο Κίραν Σάδερν, ανταποκριτής των λονδρέζικων Times στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, θυμίζοντας πως αυτή η αιματηρή ιστορία είναι το θέμα της νέας ταινίας του Μάρτιν Σκορσέζε, προϋπολογισμού 200 εκατ. δολαρίων, με πρωταγωνιστές τους Ρόμπερτ ντε Νίρο, Λεονάρντο ντι Κάπριο και Λίλι Γκλάντστοουν, μια ιθαγενή αμερικανίδα ηθοποιό, η ερμηνεία της οποίας έχει επαινεθεί ευρέως.

Βασισμένη στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του αμερικανού δημοσιογράφου και συγγραφέα Ντέιβιντ Γκραν, η ταινία «Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού» ξεσήκωσε τους θεατές στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών και πρόκειται να διεκδικήσει πλήθος βραβείων, αφού αρχίσει να προβάλλεται στους κινηματογράφους, προτού καταλήξει στο Apple TV+.

Η ταινία χαρακτηρίζεται ήδη ορόσημο όσον αφορά την παρουσίαση των γηγενών Αμερικανών στο Χόλιγουντ. Αφού εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους τους στο Κάνσας στα τέλη του 1800, οι Οσέιτζ εγκαταστάθηκαν στην Οκλαχόμα, όπου όμως κάποια στιγμή, σε μια ανατροπή της μοίρας τους, χτύπησαν φλέβα πετρελαίου.

Υπάρχουν ιστορίες –πιθανώς υπερβολικές– περί του αναπάντεχου πλουτισμού των Οσέιτζ κατά τη δεκαετία του 1920, με πιάνα με ουρά να ξεφορτώνονται σε χωράφια και λιμουζίνες της εποχής να αντικαθιστούν οχήματα με σκασμένα ελαστικά. Υπάρχουν επίσης ιστορίες για το πώς πλανόδιοι εργάτες (μεταξύ των οποίων και ο Κλαρκ Γκέιμπλ, πριν στραφεί στο Χόλιγουντ) μετέβησαν στα εδάφη τους για να εργαστούν.

Πριν από τον Ντέιβιντ Γκριν, στους Οσέιτζ είχε εστιάσει την προσοχή του ένας άλλος αμερικανός δημοσιογράφος, ο Ντένις Μακόλιφ, ο οποίος στο βιβλίο του «The Deaths of Sybil Bolton: Oil, Greed, and Murder on the Osage Reservation» (1994) παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο ο Τύπος της εποχής κάλυψε την καταναλωτική μανία που είχε πλήξει αναπάντεχα τους Οσέιτζ, με περιγραφές παπουτσιών από λουστρίνι, με διαμάντια, και πολυτελή οχήματα με τα αρχικά των ιδιοκτητών τους χαραγμένα πάνω σε πλάκες χρυσού στο πλάι.

Η ανακάλυψή τους, ωστόσο, τους κατέστησε σχεδόν αναπόφευκτα στόχο και «σε ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ταραγμένης ιστορίας των ΗΠΑ και των ντόπιων πληθυσμών τους, μέλη της φυλής δολοφονήθηκαν στο πλαίσιο μιας συνωμοσίας για την κλοπή του πλούτου τους. Οι φόνοι τους μετατράπηκαν σε υποθέσεις για ένα νεοσύστατο Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI)» συνοψίζει ο Κίραν Σάδερν.

Οσον αφορά την ταινία, αρχικά ο Σκορσέζε έγραψε μια αστυνομική ιστορία για τον σχηματισμό του FBI του Τζέι Εντγκαρ Χούβερ. Στη συνέχεια, ωστόσο, αφού συνάντησε ηγέτες της φυλής στην Οκλαχόμα το 2019, συμφώνησε να ξαναγράψει το σενάριο για να αφηγηθεί την ιστορία των Οσέιτζ και της αποτυχίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ να τους προστατεύσει.

Μιλώντας στους Times, o Τζιμ Γκρέι, πρώην αρχηγός των Οσέιτζ και άμεσος απόγονος ενός θύματος της «Βασιλείας του Τρόμου», ανέφερε πως ο 80χρονος Σκορσέζε άκουσε ό,τι είχαν να του πουν (για την απεικόνισή τους στο Χόλιγουντ) κατά τη διάρκεια ενός παραδοσιακού γεύματος με σούπα καλαμποκιού, τηγανόψωμο και πιτάκια με σταφύλι.

Τα μέλη της φυλής εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την ιστορική απεικόνιση των ιθαγενών Αμερικανών από το Χόλιγουντ, έχοντας κατά νου ταινίες με πρωταγωνιστές «λευκούς σωτήρες» τύπου «Χορεύοντας με τους Λύκους» και «Ο Τελευταίος των Μοϊκανών». Περισσότερα από 200 μέλη της φυλής παραβρέθηκαν στη συνάντηση που έλαβε χώρα στην πόλη Γκρέι Χορς, ζητώντας από τον Σκορσέζε να μη γυρίσει μια ταινία για το FBI, βάζοντας τα θύματα σε δεύτερο πλάνο.

«Του είπα: “Εχετε την ευκαιρία να απομακρυνθείτε από όλες αυτές τις προηγούμενες πρακτικές. Δεν χρειάζεται να ακολουθήσετε αυτόν τον δρόμο. Αλλά στον δρόμο που θα ακολουθήσετε, επιτρέψτε μας να έρθουμε μαζί σας. Αφήστε μας να σας βοηθήσουμε να φτιάξετε αυτή την ιστορία. Η κουλτούρα της φυλής δεν υπάρχει στα αρχεία του FBI, όπου ο Ντέιβιντ Γκραν σχεδίασε το βιβλίο του. Η κουλτούρα της φυλής βρίσκεται σε αυτό το δωμάτιο, κύριε. Αφήστε μας να σας βοηθήσουμε» ανέφερε ο πρώην αρχηγός των Οσέιτζ.

Η «Βασιλεία του Τρόμου» συνεχίστηκε και στα πρώτα χρόνια της δεκαετία του 1930, ενώ οι δολοφονίες εξακολουθούν να είναι μια ανοιχτή πληγή για τη φυλή. Αφού άρχισαν να συσσωρεύουν πλούτο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διόρισε λευκούς κηδεμόνες για να επιβλέπουν τις όποιες δαπάνες τους, με τους Οσέιτζ να υποχρεούνται να λαμβάνουν έγκριση ακόμη και για τις μικρότερες αγορές. Τότε ξεκίνησαν οι δολοφονίες. Ο Γκραν δηλώνει πως η φυλή του βρέθηκε στο στόχαστρο ενός πλούσιου λευκού κτηνοτρόφου, ο οποίος εξύφανε μια συνωμοσία επιδιώκοντας να αποσπάσει τα κληρονομικά δικαιώματα των ζάπλουτων ιθαγενών.

Η Μόλι Μπάρκχαρτ, μέλος της φυλής, την οποία υποδύεται η Λίλι Γκλάντστουν, γλίτωσε από τον ίδιο τον λευκό σύζυγό της, ο οποίος αποπειράθηκε να τη δηλητηριάσει. Στόχος, όμως, δεν ήταν μόνον οι Οσέιτζ, αλλά και όσοι ερευνούσαν τα εγκλήματα. Ενα δικηγόρος εκπαραθυρώθηκε από τρένο εν κινήσει, ενώ ένας λευκός επιχειρηματίας ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου.

Στο πλαίσιο της έρευνας του FBI διαπιστώθηκε ότι τουλάχιστον 24 Οσέιτζ δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της «Βασιλείας του Τρόμου». Ο Γκρέι, ωστόσο, πιστεύει ότι τα θύματα ήταν εκατοντάδες, με τον προπάππο του, ονόματι Χένρι Ρόαν, να εκτελείται το 1923, έπειτα από σχετική διαταγή του Γουίλιαμ Χέιλ, επικεφαλής της συνωμοσίας, τον οποίο στην ταινία του Σκορσέζε υποδύεται ο Ρόμπερτ ντε Νίρο.

Μέχρι τα 30 του, ούτε ο Γκρέι γνώριζε όλη την ιστορία, ενώ η μητέρα του εξακολουθεί να αποφεύγει να μιλάει για αυτό το σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας της φυλής της. Ο πρώην αρχηγός των Οσέιτζ ευελπιστεί πως η ταινία θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν το «γενεαλογικό τραύμα» που προκλήθηκε από τη «Βασιλεία του Τρόμου». Ταυτόχρονα, όμως, πιστεύει πως δεν αφορά μόνο τη φυλή του, αλλά τους Αμερικανούς στο σύνολό τους.

«Δεν είναι απλώς μια ιστορία για τους Οσέιτζ, είναι μια αμερικανική ιστορία» τόνισε. «Δεν είμαστε η μόνη φυλή που έχει μια ιστορία “Βασιλείας του Τρόμου”. Και οι Τσερόκι έχουν μία, και οι Ναβάχο, και οι Λακότα. Υπάρχουν 574 φυλές και 574 ιστορίες “Βασιλείας του Τρόμου”. Πολλές από αυτές, αν όχι όλες, ήταν άμεσο αποτέλεσμα της αποτυχίας των ομοσπονδιακών πολιτικών».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News