Ποιος το περίμενε; Η «είδηση» από την ανακοίνωση του νέου ΔΣ του ΚΠΙΣΝ το απόγευμα της Τρίτης, δεν ήταν ότι πρόεδρος είναι ο Γιώργος Κιμούλης (το είχαμε εμπεδώσει αυτό). Ηταν ότι στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου διορίσθηκε ο επί 23 χρόνια -ναι 23- γενικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής, ο στενός συνεργάτης του Χρήστου Λαμπράκη, Νίκος Μανωλόπουλος. Και τα όποια ερωτήματα προκύπτουν υποχωρούν προς στιγμήν μπροστά στη διαπίστωση που προκαλεί συμπτώματα κλαυσίγελου: μα ο Αλέξης Τσίπρας, στις 23 Φεβρουαρίου, είχε κατακεραυνώσει το Μέγαρο Μουσικής παρουσιάζοντας το ως το αντίθετο παράδειγμα του ΚΠΙΣΝ. Και τώρα μπαίνει διευθύνων σύμβουλος ο μακροβιότερος διευθυντής του Μεγάρου. Μπερδευτήκατε;
Ο Αλέξης Τσίπρας μας τρολάρει λοιπόν -προφανώς τον διασκεδάζει αυτό. Tι έλεγε στις 23 Φεβρουαρίου απαντώντας στη δυσπιστία των πολιτών για την ικανότητα του Δημοσίου να διοικήσει το Κέντρο, όπως εκφράστηκε αυτή μέσα από την ομιλία του προέδρου του Ιδρύματος Νιάρχος; Τα εξής: «Μπορώ να σας δώσω και αντίστροφα παραδείγματα στο παρελθόν. Δηλαδή όχι μονάχα παραδείγματα δημόσιων χώρων που εγκαταλείφθηκαν, αλλά και χώρων που η ιδιωτική πρωτοβουλία αξιοποιώντας τον δημόσιο χώρο, το δημόσιο χρήμα, προκειμένου όμως να υλοποιήσει ιδιοτελή σχέδια, τα λειτούργησε, τα αξιοποίησε – και ιδιαίτερα στον χώρο του Πολιτισμού – και όταν τα φέσωσε με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, τα παρέδωσε ξανά στο Δημόσιο για να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Άρα λοιπόν θα ήθελα να διαβεβαιώσω τεράστια η ευθύνη, και υποχρέωση για την σημερινή αλλά και για τις επόμενες κυβερνήσεις, για την ελληνική Πολιτεία στο σύνολό της, τεράστια η υποχρέωση και η πρόκληση να μπορέσει να λειτουργήσει και να κρατήσει την αίγλη και να την πολλαπλασιάσει, θα έλεγα, αυτού του σημαντικού δημόσιου χώρου, αυτού του σημαντικού χώρου Πολιτισμού».
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που καθόταν στην πρώτη σειρά και υπέγραψε για την παραλαβή του ΚΠΙΣΝ από το ελληνικό Δημόσιο, προφανώς και το άκουσε. Δεν γνωρίζουμε αν το συνέδεσε με το Μέγαρο βέβαια. Βλέπετε οΝίκος Μανωλόπουλος δεν ανήκε στην ομάδα που παρέδωσε στο Δημόσιο το Μέγαρο – ήταν γενικός διευθυντής του από το 1990 ως το 2013, έφυγε δηλαδή δυόμιση χρόνια πριν από την κρατικοποίηση του Μεγάρου. Διαθέτει προφανώς εμπειρία διοίκησης, γνωριμίες, εμπειρία, ξέρει πώς λειτουργεί η αγορά αν και μεγαλούργησε σε συνθήκες οικονομικής άνθησης και με τη σκιά του Χρήστου Λαμπράκη να κάνει τα πάντα πιθανά για το Μέγαρο Μουσικής. Εχει ισχυρή άποψη για τα τεκταινόμενα στο χώρο του πολιτισμού. Εξαιρετικά ισχυρή. Ισως τόσο ισχυρή όσο αυτή του προέδρου Γιώργου Κιμούλη με τον οποίο στην πρώτη πολύωρη συνεδρίαση του νέου ΔΣ μέσα στη Βιβλιοθήκη του ΚΠΙΣΝ είχε εκτενείς και θερμές συζητήσεις.
Το όνομά του ακουγόταν κατά καιρούς για διάφορες θέσεις -είχε πριν χρόνια ακουστεί ξανά για θέση κλειδί στο ΚΠΙΣΝ, αλλά και για τη γενική διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών. Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε ένα πρόσωπο που έχει βρεθεί να εργάζεται επί δεκαετίες πλάι στον Λαμπράκη, σε ένα σύστημα προστατευμένο που αγαπούν κάποιοι να αποκαλούν συστημικό; Οσοι τον γνωρίζουν θυμίζουν ότι προέρχεται από τον χώρο της Αριστεράς, από τα πρώτα νεανικά του χρόνια ήδη, καθώς και ότι διατήρησε ενεργούς δεσμούς με στελέχη του χώρου. Εχει όμως συνυπάρξει και συνεννοηθεί με όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, κρατώντας χαμηλό προφίλ σε σχέση με τη δημοσιότητα, με εξαίρεση τις φωτογραφίες του από επίσημες εκδηλώσεις όπου βρισκόταν με τον θεσμικό του ρόλο.
Το ΔΣ συμπληρώνεται με ονόματα γνωστά, όπως ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Λυρικής Γιώργος Κουμεντάκης, ο δήμαρχος Καλλιθέας Δημήτρης Κάρναβος που ορίστηκε ex officio, αλλά και ο Δημήτρης Δημητρόπουλος από την Εθνική Βιβλιοθήκη, αντί του Σταύρου Ζουμπουλάκη που αναμέναμε, δηλαδή του προέδρου του εφορευτικού συμβουλίου της Βιβλιοθήκης. Ο κ. Δημητρόπουλος είναι μέλος του εφορευτικού συμβουλίου και διευθυντής ερευνών στον Τομέα Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Στα ονόματα συναντάμε επίσης την Γιαννιώτισσα Ματίνα Στέα που μιλάει επτά γλώσσες και ήταν επί δεκαεπτά χρόνια νομική σύμβουλος του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών. Τέλος στο ΔΣ μπήκε και ο λέκτορας του Παντείου Ανδρέας Νοταράς, καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. Το όνομά του το ξανασυναντήσαμε το 2016 στην προτεινόμενη σύνθεση του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου από τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση. Είναι γιος του Γεράσιμου Νοταρά, διευθυντή του Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News