Όταν κλάπηκε η σορός του Τάσσου Παπαδόπουλου, στις 11 Δεκεμβρίου 2009, η κυρίαρχη άποψη στα ΜΜΕ ήταν πως τα κίνητρα ήταν πολιτικά. Κι όταν έλεγαν πολιτικά εννοούσαν τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Όταν λίγες εβδομάδες αργότερα δολοφονήθηκε ένας εκδότης, ο Άντης Χατζηκωστής, τα δύο γεγονότα διασυνδέθηκαν μεταξύ τους. Κι όταν μια ομάδα νεαρών από τη Λεμεσό, βλέποντας κάθε βράδυ νεκροταφεία στις ειδήσεις επιδίωξαν την προβολή υποστέλλοντας τη σημαία από τον τάφο του Σπύρου Κυπριανού, άρχισαν να διατυπώνονται θεωρίες σαν κι αυτήν του Καραμανλή για τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο περί ασύμμετρης απειλής.

 

Τελικά βρέθηκε η σορός του Τάσσου. Δεν την έκλεψε η ΜΙΤ, ούτε ήταν ένα διαβολικό σχέδιο των ξένων για να υποσκάψουν τον αγώνα του κυπριακού λαού. Οι πληροφορίες για καταγραφή της κλοπής από κατασκοπευτικούς δορυφόρους των ΗΠΑ που μετέδωσαν τα κανάλια ήταν άλλη μια θεωρία συνωμοσίας. Ο γύψος που χρησιμοποίησαν οι δράστες για να εξαφανίσουν τα αποτυπώματά τους δεν προερχόταν από τα κατεχόμενα, όπως έγραψε πρωτοσέλιδα προ μηνός η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» επικαλούμενη αποτελέσματα εργαστηριακών αναλύσεων, αλλά από εργοστάσιο στη Λάρνακα.

Τώρα που η υπόθεση διαλευκάνθηκε μπορούμε να τα πούμε όλα αυτά, χωρίς το φόβο ότι θα μας κατηγορήσουν (αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος γι αυτό) ότι κάνουμε το δικηγόρο στους Τούρκους και δίνουμε άλλοθι στους ξένους.

Η κλοπή της σορού ήταν μια εγκληματική ενέργεια με πρωταγωνιστή έναν ισοβίτη με πωρωμένη συνείδηση, ο οποίος καταδικάστηκε για το φόνο δύο γυναικών τις οποίες απήγαγε τυχαία από το δρόμο, τις βίασε, τις σκότωσε, πέταξε τη μια σ’ ένα πηγάδι και την άλλη σ΄ ένα σκουπιδότοπο. Ένας ισοβίτης, ο οποίος έγινε από τις φυλακές συνεργάτης της αστυνομίας και παριστάνοντας τον ασθενή διέμενε για μήνες σ’ ένα νοσοκομείο, κατέβαινε το βράδυ από το παράθυρο, κυκλοφορούσε στη Λευκωσία και επέστρεφε την αυγή στο δωμάτιο του. Ένας ισοβίτης που ήταν νονός του υπόκοσμου και κατέδιδε συνεργάτες του στην αστυνομία για να έχει επιτυχίες και να εξασφαλίζει την ανοχή της να φεύγει τα βράδια από το νοσοκομείο. Όταν τυχαία εντοπίστηκε στο κέντρο της Λευκωσίας, έφυγε καταζητούμενος, συνελήφθη και επέστρεψε ξανά στις φυλακές.

Ένας ισοβίτης, λοιπόν, που είναι γνωστός και σαν Αλ Καπόνε, που ξέμεινε από χρήματα και επιρροή, οργάνωσε από τις φυλακές την απαγωγή της σορού του Τάσσου Παπαδόπουλου, διεκδικώντας λύτρα και επιρροή πληροφοριοδότη. Η μόνη ξένη συμμετοχή ήταν ένας Ινδός με πλαστό διαβατήριο Βουλγαρίας, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε σαν φτηνό εργατικό δυναμικό.

Όντως, ασύμμετρη η απειλή. Εκ των έσω…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News