Δύο εβδομάδες μετά την Αργεντινή ήρθε η σειρά της Βενεζουέλας να βιώσει τον θρίαμβο των δημοκρατικών δυνάμεων και την ήττα ενός ακόμη καθεστώτος της «Αριστεράς του λαϊκισμού». Ετσι, στις εκλογές της Κυριακής το κόμμα MUD (Πλατφόρμα Δημοκρατικών Δυνάμεων) κατατρόπωσε τις δυνάμεις του «τσαβισμού», που εκπροσωπεί ο πρόεδρος Μαδούρο, κερδίζοντας 112 από τις 167 έδρες του Κοινοβουλίου. Η αυξημένη αυτή πλειοψηφία στη Βουλή επιτρέπει στις δημοκρατικές δυνάμεις να προβούν σε ανάκληση του προέδρου, να συγκροτήσουν συνταγματική Βουλή, να απολύουν υπουργούς, να προβούν σε δημοψήφισμα κ.λπ. Πάνω απ' όλα τους επιτρέπει να αμνηστεύσουν τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος, όπως τον Λεοπόλδο Λοπέζ, που σαπίζουν στις φυλακές για ανυπακοή στο καθεστώς.

Ο πρόεδρος Μαδούρο παραδέχτηκε την ήττα χαρακτηρίζοντάς την ως «χαστούκι» (una bofotada) και αποδίδοντάς την σε «οικονομικό πόλεμο». Από την πλευρά του, ο ομοϊδεάτης πρόεδρος της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, έκανε λόγο για «νίκη του φιλελευθερισμού» και κάλεσε σε επαγρύπνηση τις «προοδευτικές δυνάμεις».

Παραδόξως, δεν υπήρξαν δηλώσεις εκ μέρους της Αθήνας παρά τις στενές σχέσεις που διατηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ με το τσαβικό καθεστώς και τη συμπάθεια που τρέφει ο Αλέξης Τσίπρας προς αυτό.

Η νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, αν ληφθούν υπ’ όψιν οι αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες επετεύχθη. Το τσαβικό καθεστώς χαρακτηριζόταν από καταπίεση των διαφωνούντων, σιδηρό έλεγχο των ΜΜΕ, συλλήψεις και καταδίκες ηγετικών στελεχών της αντιπολίτευσης – ακόμα και δολοφονίες δημοκρατικών στελεχών κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Το καθεστώς εγκαινίασε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου μια ωμή πολιτική παροχής υλικών ανταλλαγμάτων, προκειμένου να εξασφαλίσει την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων. Ετσι, π.χ. λίγο πριν από τις εκλογές η κυβέρνηση έκανε μαζικές εισαγωγές  παιγνιδιών, χριστουγεννιάτικων δένδρων και χοιρινού κρέατος που τα πουλούσε σε πολύ φτηνές τιμές στα κρατικά σουπερμάρκετ. Παράλληλα πρόσφερε και χιλιάδες νέες άδειες ταξί.

Ομως τόσο η καταπίεση όσο και οι παροχές δεν απέτρεψαν την σαρωτική νίκη της αντιπολίτευσης. Μετά από 17 έτη συνεχούς διακυβέρνησης από τις δυνάμεις του τσαβισμού, η Βενεζουέλα -μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο- επιδείκνυε όλα τα στοιχεία ενός κράτους υπό κατάρρευση. Είχε τη δεύτερη υψηλότερη στον κόσμο εγκληματικότητα (57 δολοφονίες ανά 100 χιλιάδες κατοίκους), ο πληθωρισμός ξεπέρασε φέτος το 200%, ο χαμηλότερος μισθός αντιστοιχούσε σε 12,69 δολάρια τον μήνα (με την τιμή του δολαρίου όπως αυτή διαμορφωνόταν στη μαύρη αγορά) και όσον αφορά τη διαφθoρά ήταν στον αριθμό 161 μεταξύ 200 χωρών. Επιπλέον, το ΑΕΠ μειώθηκε το 2014 κατά 4%, το 2015 κατά 6,7% και το 2016 κατά 7%.

«Οι πολίτες» γράφει η εφημερίδα Universo «βαρέθηκαν να κάνουν ουρές 3-4 φορές την ημέρα για να πάρουν καφέ, ζύμη, λάδι ή πάνες για τα βρέφη τους. Βαρέθηκαν να ψάχνουν από τα ξημερώματα και να μην βρίσκουν αυτό που θέλουν. Δεν θέλουν πια να πληρώνουν υψηλές τιμές για βασικά είδη που μπορούν να βρουν μόνο στην μαύρη αγορά».

Ακόμη πιο σημαντικό, ίσως, και από το εκλογικό αποτέλεσμα είναι το γεγονός ότι αυτό αντιπροσωπεύει μια πραγματική αλλαγή στον τρόπο σκέψης των λαών, όπως δείχνουν διάφoρες δημοσκοπήσεις. Σε μία απ' αυτές, το 69% αρνήθηκε να αποδώσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας στις ΗΠΑ και μόνο το 25% τα απέδωσε εκεί. Σε μια άλλη, το 70% απάντησε ότι θεωρεί το σύστημα της «ελεύθερης αγοράς» το καλύτερο για την οικονομική διαχείριση της χώρας.

Ετσι, σε αντίθεση με την Ελλάδα, οι λαοί  της Λατινικής Αμερικής αρχίζουν να εξέρχονται από τη «μακρά νύχτα» του αριστερού λαϊκισμού και να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον. Αρχίζουν να εξέρχονται από αυτό που o βραβευμένος Βενεζουελανός συγγραφέας Alberto Barrera Tyszka αποκαλεί «κοινωνία του φόβου και του ψέματος».

Και όπως λέμε εδώ: «El pueblo unido jamas sera vencido!» (Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News