358
|

Το πρόσωπο της Σουηδίας

Avatar testSO 19 Οκτωβρίου 2012, 06:42

Το πρόσωπο της Σουηδίας

Avatar testSO 19 Οκτωβρίου 2012, 06:42

Χθες το πρωί έβρεχε. Πάντα βρέχει εδώ. Χθες, όμως, έβρεχε περισσότερο και έπιασε εντελώς ξαφνικά, την ώρα που περπατούσα. Για κάποιον που έφυγε από την Ελλάδα με 35 βαθμούς κελσίου και συνάντησε, μετά από  8 ώρες ταξιδιού, τον χειμώνα, αυτό είναι ένα μικρό σοκ. Εδώ η ομπρέλα είναι περίπου σαν ταυτότητα. Πάντα πρέπει να την έχεις μαζί σου διότι η βροχή σε «ελέγχει» ανά πάσα ώρα και στιγμή.  Απροειδοποίητα. Χθες όμως, μαζί με τη βροχή που έπιασε ξαφνικά και με βρήκε χωρίς ομπρέλα,  είχα και τον πρώτο αστυνομικό έλεγχο στη Σουηδία. Κι έπρεπε να δείξω κανονικά ταυτότητα. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια, θα μου πεις. Όταν είσαι μετανάστης, αυτά είναι μια ρουτίνα που αρχικά τα φοβάσαι και έπειτα τα συνηθίζεις και τα κατατάσσεις στα φυσιολογικά.

Επειδή το σπίτι μου εδώ, είναι κάπως μακριά από τη στάση του λεωφορείου και σε μια περιοχή που το λες και χωριό, περπατούσα μέσα στη βροχή για να φτάσω στη στάση του λεωφορείου. Ξαφνικά δίπλα μου σταματάει ένα αυτοκίνητο και η οδηγός, μια κυρία περίπου στα εξήντα, μου λέει κάτι στα σουηδικά. Αφού της απάντησα στα αγγλικά πως δεν γνωρίζω τη γλώσσα, με ρώτησε γιατί περπατάω στη βροχή χωρίς ομπρέλα. Της εξήγησα πως είμαι ξένος έχω έρθει πρόσφατα και  δεν ξέρω ακόμα τα τερτίπια του καιρού στη Σουηδία.  Αφού μου είπε πως, η ομπρέλα είναι μέρος της σουηδικής ταυτότητας, έβγαλε η ίδια την υπηρεσιακή της ταυτότητα, με ενημέρωσε πως είναι αστυνομικός που ενεργεί εκ μέρους του Σουηδικού  κράτους, και ζήτησε να δείξω το διαβατήριό μου. Έκανε τον έλεγχό της, μου είπε «ευχαριστώ πολύ» και έφυγε. Λίγα μέτρα πιο κάτω σταμάτησε κι έκανε όπισθεν. Βλέποντας πως η βροχή συνέχιζε  (μήπως σταματάει  και ποτέ;) κι εγώ έχω καθυστερήσει για το λεωφορείο από τον έλεγχό της, πράγμα που της εξήγησα εξ αρχής, σταμάτησε ξανά δίπλα μου και με κάλεσε να μπω μέσα να με πάει αυτή στη στάση.

Λίγο πριν φτάσουμε το λεωφορείο είχε φύγει. Θα έπρεπε να περιμένω το επόμενο που αργούσε πολύ. Κρύωνα και λιγάκι. Αντί να στεναχωρηθώ, όμως, ένιωσα ένα αίσθημα ικανοποίησης. Αντίκρισα από κοντά το πρόσωπο του σουηδικού κράτους. Το πρόσωπο που με καλωσόρισε στη Δύση!  Τη δημοκρατική, όχι την άγρια.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News