Ο Ντενγκ ξεκίνησε την καπιταλιστική στροφή πριν από 40 χρόνια, με την ιστορική ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Τότε είχε δηλώσει στους συντρόφους του ότι είχε έρθει η ώρα να απελευθερωθούν από το ιδεολογικό φορτίο του Μάο Τσετούνγκ που, εξάλλου, είχε αποβιώσει δύο χρόνια νωρίτερα.

Μάλιστα ο Ντενγκ είχε παρουσιάσει την εισήγησή του σαν «εκσυγχρονισμό του σοσιαλισμού», κάτι που αρκούσε ώστε να διασκεδαστούν οι ανησυχίες της γραφειοκρατίας.

Τρία ήταν τα «κλειδιά» της παραδείσιας πύλης και έπρεπε να κατακτηθούν, ως στόχοι, από το κόμμα και το έθνος: τα οικονομικά, η τεχνολογία, το μάνατζμεντ.

Αυτά, δηλαδή, για τα οποία ο ίδιος είχε τοποθετηθεί και στο παρελθόν, τη δεκαετία του ’60, με άλλες ευκαιρίες, και έμειναν στην Ιστορία με το γνωστό επίγραμμα παραγωγικής αποτελεσματικότητας (στον αντίποδα της ιδεολογικής εμπλοκής) το οποίο του αποδίδεται: «Η γάτα πρέπει να πιάνει ποντίκια, ό,τι χρώμα και αν έχει».

Ε, το 2018 η γάτα του Ντενγκ έπιασε τα ποντίκια της!

Η Κίνα έχει αφήσει πίσω της οριστικά την υπανάπτυξη, οι φτωχοί της έφαγαν ψωμάκι, οι δισεκατομμυριούχοι της πλήθυναν –έγιναν περισσότεροι και από τους Αμερικανούς!-, οι εταιρείες της υψηλής τεχνολογίας σαρώνουν και είναι πια το παγκόσμιο εργοστάσιο, η δεύτερη ισχυρότερη οικονομία του κόσμου.

Αναμένεται, λοιπόν, με εξαιρετικό ενδιαφέρον η σχετική πανηγυρική ομιλία του νυν προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος θα επικεντρώσει στις προκλήσεις του εμπορικού και τεχνολογικού πολέμου μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ.

Η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera επισημαίνει την επέτειο, αναφέροντας και την ιστορία του πρώτου ανθρώπου που καταχωρίστηκε ως επιχειρηματίας στα κιτάπια του κινεζικού κράτους, το 1980. Τότε, πρώτη από όλους, την άδεια έλαβε η Ζιάνγκ Χουαμέι. Ηταν ελεύθερη να πωλεί νομίμως κουμπιά στον δρόμο! Σήμερα η κ. Χουαμέι λέει ότι δεν είχε ιδέα για την πρωτιά της: «Δεν ήξερα ότι ήμουν η πρώτη γυναίκα επιχειρηματίας μέχρι το 2004, όταν η τηλεόραση μου ζήτησε μία συνέντευξη».

Η ιταλική εφημερίδα παραθέτει και γνώμες άλλων Κινέζων για το «άνοιγμα» του Ντενγκ.

Κάποιοι πανεπιστημιακοί τονίζουν ότι υπήρξε «βιασύνη στην επιδίωξη του ατομικού πλουτισμού», κάποιοι επιχειρηματίες είναι λιγότερο συναισθηματικοί: «Πριν από το άνοιγμα όλα ήταν γκρίζα. Φορούσαμε τα γκρίζα ‘κοστούμια Μάο’. Τα κτίρια ήταν γκρίζα. Ολοι μας φτωχοί,  αλλά μας έκαναν πλύση εγκεφάλου διδάσκοντάς μας ότι ο κόσμος έξω από την Κίνα ήταν κακός, και ότι εμείς είχαμε το μεγάλο προνόμιο να ζούμε στη γη του σοσιαλισμού».

Η Corriere θυμήθηκε και την πρώτη φορά πού ο ιταλικός καπιταλισμός «πάτησε πόδι» στην «κόκκινη» Κίνα και ότι το έκανε με την εταιρεία πετρελαιοειδών Εni – «με τη δική μας Εni» όπως γράφει.

Επιστροφή στο παρόν και κλείσιμο του άρθρου με ένα τρομερό στοιχείο. Η οικονομία εφέτος στην Κίνα θα επιβραδυνθεί, η ανάπτυξη θα φρενάρει: το κινεζικό ΑΕΠ θα αυξηθεί «μόνο» 6,5% – και του χρόνου ο στόχος είναι να μην ξεπεράσει (η αύξηση…) το 6%, λέει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News