Όταν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών θέλουν να δικαιολογήσουν κάποιο έξοδο χρησιμοποιούν ένα παλιό και δοκιμασμένο κόλπο. Διαιρούν το συνολικό ποσό, που διέθεσαν για κάποιο σκοπό με το σύνολο των Ευρωπαίων πολιτών, για να φανεί μικρό και ασήμαντο. Αυτή την τακτική ακολούθησαν και τώρα για να εξηγήσουν γιατί δόθηκαν 16 εκατομμύρια ευρώ σε μια μεγάλη και πολυεθνική διαφημιστική εταιρεία προκειμένου να «τρέξει» την εκστρατεία με τίτλο «Δράσε. Αντίδρασε. Επηρέασε», που ξεκίνησε στις 28 χώρες μέλη της ΕΕ ενόψει των ευρωεκλογών και υποτίθεται ότι θα μας πείσει να πάμε να ψηφίσουμε μαζικά στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαίου. 31 cents για κάθε Ευρωπαίο κοστίζει λοιπόν η εκστρατεία με βάση τα πολιτικώς ορθά μαθηματικά των Βρυξελλών και όποιος το ακούει δεν βρίσκει λόγο να «αντιδράσει».

Στυλιστικά το «δημιουργικό» team δεν πρέπει να έστυψε και πολύ το κεφάλι για ιδέες. Τα βιντεάκια ποντάρουν σε κλασσικές εικόνες-κλισέ με λίγο από τείχος του Βερολίνου, λίγο από νεογέννητα στα χέρια της ευτυχισμένης μάνας, λίγο από οργισμένους νέους με σκηνικό διακόσμησης κάποιες φλόγες, λίγο από απεγνωσμένους μετανάστες που πηδούν στη θάλασσα, λίγο από Ρομά που τους αρέσει να τρέχουν με κάρα. Εικόνες και λεξούλες για όλα τα γούστα. Και έτσι και γιουβέτσι. Το κιτς πάντα συγκινούσε μια μερίδα τηλεθεατών. Η συνταγή πέτυχε στο παρελθόν. Γιατί να ψάξουμε άλλη; Άλλωστε, σε γέρους σκύλους είναι αδύνατο να μάθεις νέα κόλπα. Αλλά ποιος νοιάζεται; Πρωτότυπο δεν το λες λοιπόν το σενάριο αλλά αν είσαι «γκουρού της διαφήμισης», έχεις δώσει τα διαπιστευτήριά σου προ πολλού και μπορείς να ισχυρίζεσαι με ευκολία ότι θα πουλήσεις ψυγεία σε Εσκιμώους και χιονοδρομικό εξοπλισμό στους κατοίκους των νησιών Φίτζι.

Η φαντασία των δημιουργών περιορίστηκε απλά στο να απαλείψουν από το γερμανικό κείμενο τη λέξη «αντίδρασε» (react) που αντικατέστησαν με το πιο καθωσπρέπει «mitmachen» που σημαίνει «συμμετέχω». Προφανώς οι πολίτες στη Γερμανία δεν έχουν λόγο να αντιδράσουν σε τίποτα από όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη, αφού η κυβέρνησή τους φροντίζει να αντιδρά αυτή για λογαριασμό τους σε παράλογα αιτήματα από τον Νότο. Αλλά πέραν των στυλιστικών ενστάσεων και της απορίας γιατί απαλείφθηκαν τελικά εικόνες που προφανώς θα σόκαραν όσους από εμάς, δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον καρκίνο του μαστού ή για σκοτωμένα άγρια ζώα υπάρχουν και κάποια άλλα ερωτήματα.

Το «επηρέασε» όπως το καταλαβαίνουν ορισμένοι περιορίζεται στο να δίνεις μια ψήφο κάθε πέντε χρόνια και στη συνέχεια να… κάθεσαι. Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα, που οι πολιτικές ανακατατάξεις μπορεί να είναι σαρωτικές μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες κάποιοι ακόμα θεωρούν ότι θα πείσουν τους Ευρωπαίους, ότι έχουν λόγο στα πράγματα ρίχνοντας κάθε πέντε χρόνια το κουκί τους μέσα σε ένα σακούλι.

Πάρτε για παράδειγμα την Ελλάδα. Ποιους στείλαμε στο Ευρωκοινοβούλιο τον Ιούνιο του 2009 και πόσο ανταποκρίνονται οι τότε συσχετισμοί με τους σημερινούς; Δεν είναι κι αυτός ένας λόγος για να θεωρεί ο μέσος πολίτης αναντίστοιχο με την καθημερινότητά του το ευρωκοινοβούλιο; Θα μου πείτε, αλλαγές έγιναν κι εκεί. Κάποιοι/ες αντιπρόσωποί μας άλλαξαν χρώμα μαλλιών ή απλά χτένισμα, κάποιοι πιο θαρραλέοι άλλαξαν κόμμα, χωρίς φυσικά να παραδώσουν την έδρα στον αρχηγό, που τους είχε τιμήσει με την επιλογή του. Κάποιοι συνεργάτες ή υπάλληλοι ταξίδεψαν και γνώρισαν νέους τόπους και ήθη. Αλλά αρκούν αυτά για να νοιώσει ο πολίτης ότι κάτι «επηρέασε» με την ψήφο του; Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούν επιτέλους τους ευρωπαίους πολίτες και τις δυνατότητες που τους δίνουν για «συμμετοχή ή αντίδραση» κάπως συχνότερα κι όχι μια φορά στα πέντε χρόνια όταν το φάντασμα της αποχής πλανάται πάνω από την Ευρώπη;

Υ.Γ.1: Τα σχόλια έχουν απενεργοποιηθεί για αυτό το βίντεο. Ε, καλά, 31 λεπτά το κεφάλι πληρώσατε. Θέλετε να κάνετε και σχόλια;

Υ.Γ.2: Μπορείτε να συγκρίνετε και να βρείτε τις διαφορές στις δύο εκδοχές του βίντεο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News