Λίγες μέρες προτού η αστυνομία επιτεθεί με χημικά τους διαδηλωτές του κινήματος Occypy Wall Street διαλύοντας τη καθιστική διαμαρτυρία που εδώ και βδομάδες έχουν ξεκινήσει στο πάρκο Ζουκότι στο κάτω μέρος του Μανχάταν της Νέας Υόρκης, βρεθήκα εκεί που, όπως λένε πολλοί, χτυπάει εσχάτως ο "παλμός" μίας Αμερικής που μέχρι σήμερα δε γνωρίζαμε ότι υπάρχει. Είναι η Αμερική εκείνη που δεν μένει απαθής στον καναπέ ούτε φοβάται να σηκώσει το ανάστημά της απέναντι σ' ένα σύστημα που ενώ επαγγέλλεται τη Δημοκρατία, στην πραγματικότητα αποκλείει μία ευρύτατη πλειοψηφία ανθρώπων από τη λήψη αποφάσεων για το μέλλον τους.

Παρακολουθώ από κοντά και επί πολλές ημέρες των κίνημα των Αγανακτισμένων της Wall Street και συνομίλησα με δύο νέους Αμερικανούς που δηλώνουν αποφασισμένοι να "παλέψουν για όσα το σύστημα δεν δείχνει διατεθειμένο να τους δώσει: Περισσότερη αντιπροσωπευτικότητα, καλύτερη ποιότητα Δημοκρατίας, μεγαλύτερη λογοδοσία των πολιτικών απέναντι στους πολίτες".  Είναι μόνο δύο από τους πολλούς νέους Αμερικανούς που θέλουν να διεκδικήσουν ένα αύριο το οποίο, όμως, ξέρουν ότι κανένας δεν πρόκειται να τους το χαρίσει. Και που από τα όσα λένε επιβεβαιώνεται αυτό που και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπες χώρες όλοι οι Ευρωπαϊκοί λαοί αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε: Ότι η σημερινή κρίση, δεν είναι μία απλή κρίση χρέους ή των χρηματαγορών. Είναι μία βαθιά κρίση της σύγχρονης Δημοκρατίας, που κανείς δεν ξέρει ποια κατάληξη θα έχει…

Πατήστε εδώ για να δείτε το βίντεο που εξασφάλισε ο Θάνος Δημάδης αποκλειστικά για το Protagon

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News