Γιατί οι ηρωίδες των ταινιών του Χόλιγουντ είναι υποχρεωμένες σχεδόν πάντα να κάνουν τα ακροβατικά τους φορώντας αυτές τις τόσο άβολες γόβες; Πέφτουν θύματα σεξισμού; Ή μήπως ενός κακώς εννοούμενου φεμινισμού; Με άλλα λόγια, τα ψηλά τακούνια είναι σύμβολο εξουσίας ή σύμβολο της απουσίας της; Τα ερωτήματα αυτά θέτει στο Atlantic η δημοσιογράφος Μέγκαν Γκάρμπερ. «Το Inferno -γράφει- είναι το μόνο η τελευταία από μια σειρά ταινιών όπου η ηρωίδα είναι υποχρεωμένη να τρέχει με τέτοια παπούτσια κάνοντας τη ζωή της πραγματική κόλαση».

Απόδειξη; Η ηρωίδα που υποδύεται η Φελίσιτι Τζόουνς το σκάει από τη Φλωρεντία με ένα ζευγάρι παπούτσια με τακούνια, ενώ εκείνη που υποδύεται η Σίντσε Μπάμπετ Κνούντσεν τρέχει με ψηλοτάκουνες γόβες. Ακόμη κι όταν η Τζόουνς ντύνεται πιο κάζουαλ για να αντιμετωπίσει μια ημέρα γεμάτη κυνηγητό προτιμάει να φορέσει και πάλι ένα ζευγάρι άβολα παπούτσια. Μα αν όχι η ίδια η ηθοποιός, δεν υπήρχε μια γυναίκα με εξουσία στην παραγωγή; Η απάντηση, με την οποία τίθεται εμμέσως και θέμα ποσόστωσης, είναι πως όχι. Από τους επτά παραγωγούς της ταινίας, μόνο μία ήταν γυναίκα. Ο σκηνοθέτης Ρον Χάουαρντ είναι άνδρας, το ίδιο και ο ενδυματολόγος.

Με λίγα λόγια, οι γυναίκες στα στούντιο του Χόλιγουντ είναι λίγες. Ή μήπως δεν είναι αλλά προτιμούν να φορούν ψηλοτάκουνες γόβες, πεπεισμένες πως εκεί βρίσκεται ο ιδανικός συνδυασμός γοητείας και δύναμης;

Φωτό: Σκηνή από το Inferno του Ρον Χάουαρντ. Πάντως ούτε ο Τομ Χανκς φοράει αθλητικά… Πηγή Sony Pictures

Τα παλιά φαντάσματα  –γράφουν πολύ παραστατικά οι Financial Times– εμφανίστηκαν ακριβώς τη στιγμή που η Χίλαρι Κλίντον έπαιρνε την πιο βαθιά ανάσα της ζωής της πιστεύοντας πως η μάχη της 8ης Νοεμβρίου για τον Λευκό Οίκο είχε πια τελειώσει. Το ένα ήταν ο ιδιωτικός λογαριασμός της ηλεκτρονικής της αλληλογραφίας. Το άλλο, ο Αντονι Ουάινερ.

Το πραγματικό πρόσωπο του δράματος, όμως, είναι η Χούμα Αμπεντιν, σύζυγος του Ουάινερ και στενή σύμβουλος της Χίλαρι Κλίντον, την οποία η υποψήφια των Δημοκρατικών θεωρεί «δεύτερη κόρη» της. Η Αμπεντιν ξεκίνησε να εργάζεται για την Χίλαρι ως ασκούμενη στον Λευκό Οίκο για να την ακολουθήσει στη συνέχεια πρώτα στη Γερουσία κι έπειτα στο υπουργείο Εξωτερικών. Φυσικά ήταν παρούσα στις προεκλογικές εκστρατείες του 2008 και του 2016.

Αν σκεφτεί κανείς ότι ο Ουάινερ ήταν ο τελευταίος ανατέλλων σταρ των Δημοκρατικών, μπορεί να φανταστεί τη λάμψη που εξέπεμπε το ζευγάρι. Λεπτομέρεια που έχει τη σημασία της: ήταν η ίδια η Χίλαρι που ενθάρρυνε το 2001 την Χάμα να δεχθεί την πρόταση του Ουάινερ για ραντεβού. Και ήταν ο Μπιλ Κλίντον αυτός που τους πάντρεψε εννέα χρόνια αργότερα.

Η ευτυχία, όμως, κράτησε μόλις έναν χρόνο. Το καλοκαίρι 2011 ο Ουάινερ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το Κογκρέσο όταν αποκαλύφθηκε ότι έστελνε φωτογραφίες σεξουαλικού περιεχομένου σε γυναίκες μέσω του Twitter (με τον ίδιο στο ρόλο του γυμνού αντικείμενου του πόθου). Δυο χρόνια αργότερα ο πρώην σταρ επιχείρησε να εμφανιστεί και πάλι στο στερέωμα μέσω μιας υποψηφιότητας για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης. Τα βίτσια, όμως, πεθαίνουν τελευταία. Γιατί όπως αποκαλύφθηκε, ο επίδοξος δήμαρχος εξακολουθούσε να κάνει sexting.

Το ζεύγος χώρισε τελικά το περασμένο καλοκαίρι εξαιτίας μιας νέας αποκάλυψης: ο Ουάινερ είχε στείλει μια γυμνή φωτογραφία του από το κρεβάτι του με φόντο τον γιο του που κοιμόταν μακάριος δίπλα του. Και σαν μην έφτανε αυτό, αμέσως μετά αποκαλύφθηκε ότι αντάλλασσε μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου με ένα 15χρονο κορίτσι από τη Βόρεια Καρολίνα.

Και η Χίλαρι τι φταίει; Δεν φταίει, αλλά όπως είναι γνωστό ο διάολος έχει πολλά ποδάρια. Γιατί ο Ουάινερ χρησιμοποιούσε τον υπολογιστή που χρησιμοποιούσε και η σύζυγός του για να ανταλλάσσει μηνύματα με την Κλίντον, η οποία με τη σειρά της χρησιμοποιούσε τον ιδιωτικό της λογαριασμό ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Και είναι ακριβώς αυτή η υπόθεση που ερευνά τώρα το FBI, μόλις εννέα ημέρες πριν από τις εκλογές.

Ενας μύλος από τον οποίο ο μόνος ωφελημένος φαίνεται να είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. Που αυτός κι αν είναι φάντασμα…

Φωτό: Εκείνη κι εκείνη ή η Χίλαρι με τη «δεύτερη κόρη» της. Πηγή: REUTERS/Brian Snyder

«Η Φρανκφούρτη δεν είναι βαρετή αλλά ούτε και τόσο γκρίζα όσο θέλει το στερεότυπο». Η διαπίστωση ανήκει στη δημοσιογράφο του BBC Ρέα Βέσελ, η οποία επισκέφθηκε τη γερμανική πόλη. Και για ποιον λόγο; Επειδή αποτελεί έναν από τους πιθανούς προορισμούς των περίπου 20.000 τραπεζών που αναμένεται να εγκαταλείψουν το Λονδίνο εξαιτίας του Brexit.

Η Φρανκφούρτη δεν είναι η μόνη που φιλοδοξεί να μετατραπεί σε χρηματοπιστωτικό κέντρο της Ευρώπης. Ανάλογες φιλοδοξίες έχουν το Παρίσι, το Αμστερνταμ, το Μιλάνο, αλλά και η Μαδρίτη όπου η δήμαρχος Μανουέλα Καρμένα, άλλοτε δυναμικό μέλος της κινηματικής Αριστεράς, έσπευσε να υπενθυμίσει προ ημερών ότι η πόλη της είναι πιο ηλιόλουστη από τις άλλες για να προσελκύσει τους τραπεζίτες.

Απ’ όλες τις υποψήφιες πόλεις, όμως, η Φρανκφούρτη είναι η πιο παρεξηγημένη. Πάντως, λέει η δημοσιογράφος, δεν λείπουν τα προσόντα. Γιατί πολύ ήλιο μπορεί να μην έχει, αλλά φιλοξενεί την έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά και μεγάλων γερμανικών τραπεζών, ενώ το αεροδρόμιό της είναι το τρίτο μεγαλύτερο της Ευρώπης μετά του Λονδίνου και του Παρισιού. Κι έπειτα, η ζωή είναι λιγότερο ακριβή, μπορείς να κινηθείς άνετα με τα πόδια ή ποδήλατο και επιπλέον υπάρχουν ένα κάρο νόμοι που τιμωρούν τον θόρυβο ή απαγορεύουν τα ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές.

Το περιβάλλον εξασφαλίζει με άλλα λόγια ηρεμία. Για να μη μιλήσει κανείς για τα εξήντα εκθεσιακά κέντρα, το πολυπολιτισμικό της πνεύμα και την ακμάζουσα καλλιτεχνική της κίνηση.

Ενα είναι βέβαιο, ο ανταγωνισμός θα είναι σκληρός.

Φωτό: Καθόλου γκρίζα, όπως πιστεύουν πολλοί. Για δείτε την εικόνα, αυτή είναι απόχρωση του ροζ. Πηγή: BBC

Στη Νέα Υόρκη των 8,5 εκατομμυρίων ανθρώπων ο πληθυσμός τους φτάνει τα 15 εκατομμύρια. Στη Ρώμη όπου οι άνθρωποι είναι 2,8 εκατομμύρια εκείνα ξεπερνούν τα έξι. Και άλλα τόσα είναι στο Παρίσι, την πόλη όπου έλαμψε ο Ρατατούης.

Δεν είναι πάντως ο πληθυσμός των ποντικών που απασχόλησε τώρα τελευταία τους ειδικούς  ούτε η συμβίωσή τους με το ανθρώπινο είδος. Αλλά ο τρόπος που εξαπλώθηκε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα  -από τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις στις πόλεις της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ και από την Ασία στην Κεντρική Αφρική- αυτό το τόσο γνώριμο είδος ποντικού. Πρόκειται, λένε οι ειδικοί, για το Rattus norvegicus, το οποίο ξεκίνησε από τις στέπες της Μογγολίας και των βόρειων επαρχιών της Κίνας για να κατακτήσει τον κόσμο.

Και πώς ξεκίνησε το ταξίδι του; Ο ποντικός αυτός ακολούθησε τον δρόμο του μεταξιού παρέα με τον Μάρκο Πόλο. Ετσι έφτασε στην Ευρώπη και από εκεί, με τα εμπορικά πλοία, πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. «Η εξάπλωση του Rattus norvegicus, μαζί με τα ξαδέλφια του Ratttus rattus και Mus musculus επί των οποίων όμως επικράτησε, θεωρείται ο μεγαλύτερος εισβολέας απ’ όλα τα είδη των θηλαστικών» εξηγεί στη Repubblica η βιολόγος Ανταλτζίζα Κακόνε.

Πριν πάντως τρομάξει κανείς και πηδήξει πάνω στην καρέκλα (και γιατί το ετήσιο κόστος σε ζημιές που προκαλεί ο Norvegicus φτάνει τα 19 δισ. ευρώ), ας αναλογιστεί το εξής: ο ποντικός αυτός αποτελεί ένα είδος ασπίδας για τους κατοίκους των πόλεων απέναντι σε επιδημίες προερχόμενες από άλλα είδη τρωκτικών που έρχονται απ’ έξω και είναι πιθανοί φορείς νέων ασθενειών.

Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ιδανικότερο εχθρό και μαζί και φίλο;

Φωτό: Αποδεχθήκαμε τα ποντίκια στα καρτούν. Μήπως να τα αποδεχθούμε και στην πραγματικότητα; Πηγή: cartoonbros.com