Πού είναι η Ευρώπη; Είναι το ερώτημα που θέτει όλο και πιο δραματικά ο ιταλικός Τύπος μετά το τρίτο χτύπημα του Εγκέλαδου μέσα σε δυο μήνες. Χθες ήταν η Corriere della Sera που καυτηρίαζε την «αναισθησία» των ευρωπαϊκών θεσμών κάνοντας λόγο για «μια στάση που τροφοδοτεί την αποξένωση». Και σήμερα είναι η Messaggero που θέτει το ζήτημα πιο μαχητικά από την πρώτη της σελίδα : «Η Ευρώπη με την καρδιά από πέτρα ας κουνηθεί επιτέλους: αυτό είναι το σπίτι της».

«Ενώ στη Βρετανία του Brexit ο Τύπος αφιερώνει σελίδες επί σελίδων για τον πολιτιστικό θησαυρό που καταστράφηκε στην Ούμπρια και τη Μάρκε και ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, πάνω από τις σεισμοπαθείς περιοχές δεν πέταξε ούτε ένα αεροπλάνο με τη σημαία της ΕΕ» γράφει η ιστορική εφημερίδα της Ρώμης. Κι όμως. Θα είχε τεράστια συμβολική σημασία εάν ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ  ή ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στέκονταν ανάμεσα στην σκόνη και στα ερείπια μπροστά από το άγαλμα του Αγίου Βενέδικτου, του προστάτη της Ευρώπης, που σαν από θαύμα έμεινε όρθιο.

Αλλά όχι, συνεχίζει η Messaggero. Ούτε ένας ευρωπαίος αξιωματούχος δεν μπήκε στον κόπο να αρπάξει αυτήν την ευκαιρία. Γιατί εάν έμπαινε κι ερχόταν από τις Βρυξέλλες στη Νόρτσα, το Καμαρίνο ή το Αματρίτσε, θα έβλεπε μεταξύ άλλων ανθρώπους που στέκονται με θάρρος απέναντι στην καταστροφή και το μόνο που περιμένουν είναι μια μικρή ένδειξη αλληλεγγύης. Αυτό δεν είναι το πνεύμα της ενωμένης Ευρώπης;

Φωτο: Ο Αγιος Βενέδικτος, προστάτης της Ευρώπης, έμεινε στη θέση του. Θαύμα; Πηγή: Reuters /Remo Casilli

Τα καλά νέα ανακοίνωσε ο πρόεδρος Ολάντ αυτοπροσώπως: το κέντρο συντήρησης του Λούβρου που θα ανοίξει το 2019 στο Λιεβάν (Πα ντε Καλέ), θα φιλοξενήσει τα έργα τέχνης και αρχαιολογικά ευρήματα που απειλούνται από τους τζιχαντιστές στη Συρία και το Ιράκ. Σύμφωνα με την FranceSoir, οι πολιτιστικοί θησαυροί που κινδυνεύουν από τη μανία του ISIS θα μεταφερθούν στη Γαλλία  – ή πάντως αυτή είναι μια από τα σενάρια που θα συζητηθούν στη Διεθνή Διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Δεκεμβρίου στο Αμπού Ντάμπι.

Η κοινή σύνοδος αρχαιολόγων και υπουργών Πολιτισμού διοργανώνεται από τον πρώην υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας (και γνωστό εδώ σε εμάς από τη φιλία του με τη Μελίνα Μερκούρη) Ζακ Λανγκ.  Ο Λανγκ είναι σήμερα πρόεδρος του μουσειακού οργανισμού «Ινστιτούτο του Αραβικού Κόσμου». Στο Αμπού Ντάμπι, «η διεθνής επιστημονική κοινότητα θα λάβει αποφάσεις σχετικά με την προστασία μιας σειράς από έργα που κινδυνεύουν και θα χρηματοδοτήσει τη μεταφορά τους και τη συντήρησή τους». Κι εδώ εμπλέκεται το Λούβρο που προσφέρει στέγη. Μια μικρή ένσταση μόνο: μήπως το 2019 είναι κάπως αργά;

Φωτο: Πίσω το μνημείο. Και μπροστά οι καταστροφείς του. Πηγή: Figaro, AFP

Το Fast, το πιο μεγάλο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου που εγκαινιάστηκε στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου στην Κίνα, στην αρχική φάση της βαθμονόμησής του, θα συμμετάσχει στην έρευνα για σήματα από εξωγήινους.

Αυτό γράφει στη σημερινή της έκδοση η South China Morning Post, κάνοντας γνωστό ότι έπεσαν οι υπογραφές για τη συνεργασία με το Ινστιτούτο SETI (Search for ExtraTerrestrial Intelligence), το οποίο εδώ και χρόνια συλλέγει στοιχεία που προέρχονται από το Διάστημα και ενδεχομένως από κάποιον εξωγήινο πολιτισμό, χωρίς πάντως μέχρι στιγμής θετικά αποτελέσματα. Να όμως που με αυτό το τεράστιο ραδιοτηλεσκόπιο οι ελπίδες αναπτερώνονται: ο δίσκος του έχει 500 μέτρα άνοιγμα, ενώ το Fast θα εστιάσει στο άστρο KIC 8462852, γνωστό και ως Tabby’s Star, το οποίο απέχει 1.480 έτη φωτός από τον αστερισμό του Κύκνου.

Και γιατί εκεί; Επειδή από εκεί έχουν έρθει κάτι αμφίσημα σήματα. Η εφημερίδα προσθέτει πάντως ότι το πρόγραμμα του Fast είναι πολύ φορτωμένο κι ότι δεν πρόκειται να εστιάσει στο Tabby’s Star πριν περάσουν δυο χρόνια. Υπενθυμίζει ακόμη ότι για την κατασκευή του ραδιοτηλεσκόπιου υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους 9.110 άτομα, τα οποία αποζημιώθηκαν με μόλις 1.200 ευρώ το καθένα. Να κάτι που μπορεί να μην αρέσει καθόλου σε πραγματικά πολιτισμένους εξωγήινους.

Φωτο: Με 500 μέτρα διάμετρο δίσκου κάτι μπορεί να βρει. Αλλά είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε; Πηγή: http://astronomynow.com/

Η Σαγκάη θα γίνει η πρώτη πόλη που θα υιοθετήσει τις τουαλέτες unisex. Επειδή θέλει να στείλει ένα μήνυμα για την ντε φάκτο κατάργηση των φύλων; Όχι. Επειδή, πίστη στο σταχανοβίτικο πνεύμα της, αποφάσισε ότι πρέπει να μειωθεί ο χρόνος που περιμένουν στην ουρά οι γυναίκες για να επισκεφτούν το μπάνιο χάνοντας έτσι χρόνο από τη δουλειά τους. Οπως μάλιστα μας πληροφορεί το BBC, η πρώτη unisex τουαλέτα εγκαταστάθηκε για πειραματικούς λόγους σε ένα πάρκο στο Πουντόνγκ. Πρόκειται για μια εγκατάσταση δέκα μπάνιων, τα οποία μπορούν να επισκεφτούν τόσο άνδρες όσο και γυναίκες, συν μερικά ουρητήρια που βρίσκονται σε μια ξεχωριστή αίθουσα και μια τουαλέτα για άτομα με ειδικές ανάγκες.

«Το γεγονός ότι οι γυναίκες πρέπει να στέκονται για πολύ στην ουρά είναι ένα προφανές πρόβλημα» δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Σίνχουα ο Φου Λιπίνγκ, αξιωματούχος της πόλης. Ο ίδιος έκανε γνωστό ότι τα εγκαίνια έχουν προβλεφθεί για τις 19 Νοεμβρίου που είναι και η Παγκόσμια Ημέρα Δημόσιας Τουαλέτας. Οι προθέσεις είναι αυτές που είναι. Και οι ενστάσεις η εξής μία: γιατί δεν φτιάχνουν και άλλες δημόσιες τουαλέτες για τις γυναίκες; Με το θέμα ασχολήθηκε και το New Yorker: «Είναι μια συζήτηση που δεν έχει να κάνει μόνο με τις διακρίσεις που αυτός ο διαχωρισμός συνεπάγεται και την επακόλουθη αναγνώριση των δικαιωμάτων των ανθρώπων που δεν θεωρούνται ούτε άνδρες ούτε γυναίκες, αλλά και με μια πατερναλίστικη αντιμετώπιση των γυναικών» γράφει η Τζάνι Σακ Τζίρσεν.

Συμπέρασμα; «Οι δημόσιες τουαλέτες θα γίνουν τα νέα πεδία μάχης στα θέματα του φύλου και της σεξουαλικότητας». Κι αν θέλετε το πιστεύετε.

Φωτο: Τουαλέτες για όλους και ντιζαϊνάτες. Πηγή: New Yorker