Το εξώφυλλο έμοιαζε σαν να ήταν βγαλμένο από ταινία τρόμου: το νεκροταφείο, το χέρι που αναδύεται μέσα από το χώμα, το δέρμα στο χρώμα του ορείχαλκου. Εκείνο το εξώφυλλο του Economist, με ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου 2009, ήταν αφιερωμένο στην «επιστροφή του οικονομικού εθνικισμού». Επτά χρόνια μετά, το περιοδικό επιστρέφει με ένα εξώφυλλο αφιερωμένο στον «νέο (πολιτικό) εθνικισμό». Αυτόν που βλέπει ανάμεσα στους μεγαλύτερους υποστηρικτές του, τον Ντόναλντ Τραμπ («το σύνθημά του “Η Αμερική πρώτα” έρχεται κατευθείαν από την καμπάνια του Ρόναλντ Ρέιγκαν του 1980»).

Και γύρω από τον οποίο συνασπίζονται οι ηγέτες χωρών, όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Τουρκία. Τι ενώνει όλους αυτούς; «Το γεγονός ότι η εξωτερική τους πολιτική βασίζεται στην αντίληψη πως το συμφέρον του κόσμου βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τα εθνικά τους συμφέροντα». Το εξώφυλλο αυτή τη φορά δεν θυμίζει ταινία τρόμου – είναι εμπνευσμένο από την Ιστορία. Μόνο που αυτή ο φορά ο τρόμος μπορεί να είναι αληθινός. Ο Τραμπ, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Νάιτζελ Φάρατζ και πίσω τους η Μαρίν Λεπέν…

Φωτό: Το εξώφυλλο του Economist φιλοτέχνησε ο Ντέιβιντ Πάρκινς. Πηγή: economist.com

Οι πονοκέφαλοι στο θέμα του Brexit μόλις άρχισαν για την Τερέζα Μέι, γράφει το Politico. Και δεν έχει άδικο εάν λάβει υπόψη του κανείς τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στους Financial Times.

Τι λέει εκεί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών (κι αφού μια ημέρα νωρίτερα είχε «μαλώσει» τον Μπαράκ Ομπάμα για τις δηλώσεις που είχε κάνει σχετικά με το ελληνικό χρέος); Πρώτον ότι δεν θα υπάρξουν εκπτώσεις στα της αποχώρησης («δεν υπάρχει μια Ευρωπαϊκή Ενωση α λα καρτ: χωρίς αποδοχή των τεσσάρων ελευθεριών της ευρωπαϊκής αγοράς, δεν μπορούν, για παράδειγμα, να δοθούν ευρωπαϊκά διαβατήρια σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα»).

Δεύτερον, εκπτώσεις δεν θα υπάρξουν ούτε στον λογαριασμό της εξόδου, που αναμένεται να είναι ιδιαίτερα αλμυρός – οι FT υπολογίζουν από 40 έως 60 δισεκατομμύρια στερλίνες. Τρίτη προειδοποίηση: η ΕΕ θα παρακολουθήσει από πολύ κοντά τη φορολογική πολιτική που θα υιοθετήσει η Βρετανία προκειμένου να προσελκύσει τις πολυεθνικές επιχειρήσεις για τυχόν παραβιάσεις της νομοθεσίας, που ισχύει τόσο για τις χώρες που είναι μέλη της ΕΕ, όσο και για εκείνες που δεν είναι.

Μήπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε βρήκε το νέο πεδίο άσκησης της αντίληψής του περί πειθαρχίας στη Βρετανία και χαλαρώσει κάπως απέναντι στην Ελλάδα; Λέμε, μήπως…

Φωτό: Η σημαία μπορεί να πάψει να ανεμίζει με φόντο το Μπιγκ Μπεν, αλλά η Βρετανία δεν θα απαλλαγεί τόσο εύκολα από την ΕΕ – εγγυάται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε γι’ αυτό. Πηγή: Politico/Afp

Δεν είναι και το πιο απλό πράγμα να εντοπίζεις ναυάγια στον βυθό. Κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια για εντυπωσιακές ανακαλύψεις, όπως αυτή του περασμένου Οκτωβρίου στη Μαύρη Θάλασσα, όπου εντοπίστηκαν είκοσι ναυάγια που μπορεί να χρονολογούνται από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη πάντως (και απορία) προκαλούν οι εξαφανίσεις ναυαγίων. Κι όμως είναι ακριβώς αυτό που συνέβη σε τρία ολλανδικά πλοία που είχαν βυθιστεί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στα νησιά Μπόρνεο και Σουμάτρα της Ινδονησίας. Δύο από τα πλοία έχουν εξαφανιστεί εντελώς, ενώ από το τρίτο έχει απομείνει μόνο ένα μέρος.

Τα τρία ολλανδικά πλοία, υπενθυμίζει ο Guardian, είχαν βυθιστεί έπειτα από μάχη με ιαπωνικές δυνάμεις. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους και οι 2.200 ναύτες που επέβαιναν σε αυτά. Τραγωδία που εξηγεί την οργή της ολλανδικής κυβέρνησης, η οποία τόνισε πως «η βεβήλωση πολεμικών τάφων συνιστά σοβαρό παράπτωμα». Τα τρία ναυάγια είχαν εντοπιστεί το 2002, ενώ για το 2017 είχε προγραμματιστεί ειδική τελετή προκειμένου να τιμηθεί η 75η επέτειος από τη ναυμαχία του πελάγους Ιάβα.

Το πιο βαθύ σημείο στο πέλαγος φτάνει μόλις τα 45 μέτρα. Επίσης τα νερά είναι ήρεμα στην περιοχή. Το έργο των τυμβωρύχων είναι επομένως σχετικά εύκολο. Παρόλα αυτά, η εξαφάνιση ολόκληρων τόνων μετάλλων και άλλων υλικών δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο. Για να μην πούμε ότι η αξία τους στην αγορά είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με το παρελθόν. Αρα; Εμπρός για μια καλή θεωρία συνωμοσίας.

Φωτό: Το ολλανδικό πολεμικό HMS Exeter τη στιγμή της βύθισής του στο πέλαγος Ιάβα. Πηγή: US Naval History and Heritage Command

Μια βιονική φόρμα που βοηθά όσους έχουν κινητικά προβλήματα να περπατούν. Eνα ειδικό smartphone για τη διάγνωση ασθενειών που σχετίζονται με την όραση και θα μπορούσε να σώσει από την τύφλωση εκατομμύρια ανθρώπους στην Αφρική. Eνα διαδικτυακό λεξικό με τις 126 γλώσσες κωφών που υπάρχουν στον κόσμο.

Είναι μόνο τρεις από τις δέκα ιδέες υψηλής τεχνολογίας που τιμήθηκαν με τα Awards for Enterprise, βραβεία που απονέμονται κάθε χρόνο τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες (χορηγός στην φετινή τελετή ήταν η Rolex). Η τελετή απονομής των βραβείων, γράφει η Repubblica, έγινε στο Dolby Theater του Χόλιγουντ, εκεί δηλαδή που φιλοξενείται η τελετή των βραβείων Οσκαρ. Μάλλον γι’ αυτό δεν μπορούσε να λείψει και από αυτήν την τελετή ο κινηματογράφος. Επίτιμος καλεσμένος ήταν ο Τζέιμς Κάμερον, που πάντως δεν είναι μόνο ο σκηνοθέτης του «Τιτανικού» και του «Αβαταρ», αλλά κι ένας εξερευνητής των βυθών.

Από τη σκηνή του Dolby Theater, κατά τ’ άλλα, πέρασαν μηχανικοί, γιατροί, ερευνητές, ειδικοί της κλιματικής αλλαγής και της μικροβιολογίας των παγετώνων. Οι βραβευθέντες ήταν δέκα, αλλά οι διαγωνιζόμενοι ήταν 2.333 από 144 διαφορετικές χώρες. Από τους δέκα, σημειώνει ακόμη η ιταλική εφημερίδα, οι έξι ήταν άνδρες και οι τέσσερις γυναίκες.

Και ποιες άλλες ιδέες βραβεύθηκαν; Αυτή του 50χρoνου Σονάκ Βανγκτσούκ για την καταπολέμηση της ξηρασίας στα Ιμαλάια με μια σειρά από κωνοειδείς κατασκευές ύψους 30 μέτρων κατασκευασμένες από τεχνητό πάγο που απελευθερώνουν νερό. Ή της περουβιανής βιολόγου Κέρστιν Φόρσμπεργκ, που για να σώσει τα γιγάντια σαλάχια έμαθε στους ψαράδες τα καλά του οικοτουρισμού. Η γερμανίδα Βρένι Χόισερμαν, πάλι, δημιούργησε ένα δίκτυο προστατευμένων περιοχών στα φιόρδ της Παταγονίας.

Το καινοτόμο πνεύμα δεν λείπει από αυτούς τους ανθρώπους. Ούτε το πνεύμα αλληλεγγύης αλλά και η αγωνία για τον πλανήτη.

Φωτό: Σύνθεση ιδεών και εικόνων. O κόσμος που αγαπάμε. Πηγή: rolexawards.com