Στις αμερικανικές εκλογές παίρνουν θέση οι σταρ του Χόλιγουντ. Στην Ιταλία όμως; Ποιοι άλλοι από τους σταρ της στρογγυλής θεάς. Αλλά όχι όποιοι και όποιοι. Η Repubblica ρώτησε εκείνους τους θρύλους που σήκωσαν το Mουντιάλ του 1982 τι θα ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση από το αποτέλεσμα του οποίου κρέμεται όχι μόνο η τύχη της κυβέρνησης Ρέντσι αλλά (σύμφωνα με μια ανάγνωση) και του ευρώ.

Εντάξει, το ποδόσφαιρο και η πολιτική δεν ήταν ποτέ άσχετα μεταξύ τους. Ο Καμπρίνι, γνωστός και ως «ωραίος Αντόνιο», λέει στην ιταλική εφημερίδα ότι η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ισπανία έσωσε την τότε κυβέρνηση. Ο Μπέπε Μπέργκομι παρεμβαίνει: «Ο Αντόνιο υπερβάλλει κάπως. Αλλά είναι αλήθεια ότι το ποδόσφαιρο κάνει θαύματα».

Θα κάνει το θαύμα του και στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου; Οι ήρωες του ’82 πάντως είναι διχασμένοι. Ο Ντίνο Τζοφ, ο φοβερός τερματοφύλακας, αρνείται να αποκαλύψει τι θα ψηφίσει. Ο Μπέργκομι είναι αναποφάσιστος, ο Γκρατσιάνι δεν απαντά, ο Κολοβάτι και ο Ταρντέλι «ναι» δαγκωτό, ο Κόντι και ο Ρόσι είναι επίσης αναποφάσιστοι, ο Τζεντίλε προτιμά κι αυτός να μην απαντήσει, το ίδιο και ο Καμπρίνι. Καθαρό «όχι» πάντως δεν καταγράφηκε ούτε ένα. Κι ας λένε οι δημοσκοπήσεις ότι τελικά αυτό θα σηκώσει την κούπα.

Φωτό: Η ομάδα που νίκησε στον τελικό τη Δυτική Γερμανία με 3-1. Ο «ωραίος Αντόνιο» είναι ο δεύτερος από δεξιά στην κάτω σειρά.  Πηγή: CdS

Ο χάρτης των αιωρούμενων σωματιδίων είναι αποκαλυπτικός: μεγάλο μέρος της Ευρώπης -κυρίως οι ανατολικές χώρες αλλά και η βόρεια Ιταλία- πνίγονται στο νέφος. Αποτέλεσμα; Περίπου 467.000 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους – κάποιοι από αυτούς στη χώρα μας αν κρίνει κανείς από τις τέσσερις κόκκινες κουκίδες (το κόκκινο χρώμα υποδεικνύει συγκέντρωση από 50 έως 75 μικρογραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό, ενώ το όριο είναι τα 50 μικρογραμμάρια).

Τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος αφορούν την περίοδο 2000-2014, ενώ έχουν υπολογιστεί και άλλες αιτίες πρόωρου θανάτου όπως είναι το διοξείδιο του αζώτου (71.000 θύματα) και το άζωτο (17.000 θύματα). Η Corriere della Sera επισημαίνει ότι η κατάσταση μπορεί να είναι χειρότερη αφού τα στοιχεία που δίνουν τα κράτη μέλη είναι σε πολλές περιπτώσεις ελλιπή. Ούτως ή άλλως, το 85% των κατοίκων των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων έχει εκτεθεί σε επίπεδα μόλυνσης που θεωρούνται βλαβερά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Και όπως έχει αποδειχθεί, το νέφος δεν εξαφανίζεται σε εκατό ημέρες.

Φωτό: Ο χάρτης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Πηγή: CdS/Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος

«Κάποιοι αμερικανοί πρόεδροι έχουν σαφή άποψη για την εξωτερική πολιτική. Αλλοι τείνουν περισσότερο να εμπιστεύονται το ένστικτό τους. Και για κάποιους, το ένστικτό τους είναι το δόγμα της εξωτερικής τους πολιτικής».

Δεν είναι δύσκολο να το μαντέψει κανείς: σε αυτήν την τρίτη κατηγορία ανήκει ο Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με ανάλυση του Foreign Policy που επιχειρεί να ανιχνεύσει το είδος της σχέσης που θα αναπτύξει ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου με τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Και πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η σχέση; «Στην πιο βίαιη ύφεση όλων των εποχών». Γιατί μπορεί να είναι αλήθεια ότι ο Τραμπ λέει πως έχει όλη την καλή πρόθεση του κόσμου να τα πάει καλά με τον Πούτιν. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως μειώνεται ο κίνδυνος της σύγκρουσης.

Τους δυο ηγέτες ενώνει ασφαλώς η αποστροφή τους προς τον «κοσμοπολίτικο φιλελευθερισμό» και την παγκοσμιοποίηση. Αυτή η κοινή αποστροφή όμως δεν εγγυάται την αμοιβαία συνεργασία και την ειρηνική συνύπαρξη. Ο Τραμπ, εξάλλου, θα μπορούσε να γίνει ο παγκόσμιος ηγέτης των no global παίρνοντας την θέση του Πούτιν στην καρδιά των ευρωπαίων λαϊκιστών. Κι ακόμη, ο μήνας του μέλιτος μπορεί να μην κρατήσει επειδή «οι οικονομικές δυσκολίες της Ρωσίας υποχρεώνουν την κυβέρνηση της να αναζητήσει εχθρούς τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό».

Ο,τι, δηλαδή, θα κάνει πιθανότατα και ο Ντόναλντ Τραμπ.

Φωτό: Θα ξανακάνουν μεγάλο τον κόσμο; Ή θα τον κάνουν σμπαράλια; Πηγή: FP

Είναι ένα ραντεβού που δεν χάνεται: το πιο μεγάλο σεξουαλικό όργιο των βυθών γίνεται μια φορά τον χρόνο. Φέτος, το ραντεβού των κοραλλιών του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος, του μεγαλύτερου στον κόσμο, δόθηκε στις 21 Νοεμβρίου. Ο σκοπός ήταν – ποιος άλλος; – το ζευγάρωμα. Οι εξερευνητές των βυθών έκαναν και μερικές λήψεις για να μελετήσουν αυτό το πάρτι της ηδονής. Που βέβαια δεν είναι ακριβώς ερωτικό -ούτε για τα ίδια τα κοράλλια- και επιπλέον είναι και κάπως μοναχικό. Οπως εξηγεί το BBC, οι πολύποδες (το μέγεθός τους δεν ξεπερνάει τα λίγα χιλιοστά), όλοι μαζί ενωμένοι, «καταθέτουν» το σπέρμα τους και τα ωάριά τους. Τα νεογέννητα κοράλλια σχηματίζουν αμέσως μια νέα αποικία από την οποία δεν θα ξεκολλήσουν πριν περάσει ένας χρόνος για να δώσουν το δικό τους ραντεβού. Μέχρι τότε θα κάνουν μάλλον υπομονή (όπως και οι ειδικοί).

Φωτό: Το πιστεύει κανείς ότι εκεί κάτω γίνεται χαμός; Πηγή BBC