Ο Γκερτ, 47 χρόνων, είναι προϊστάμενος στη διεύθυνση Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων στην Commerzbank, τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας. Πριν από τρία χρόνια απέκτησε την κόρη του – καταρχάς πήρε γονική άδεια και στη συνέχεια εγκατέλειψε τη θέση πλήρους απασχόλησης κι έλαβε μια θέση μερικής απασχόλησης. «Δεν ήθελα να είμαι ο πατέρας του Σ/Κ» εξήγησε και σημείωσε ότι ρύθμισε έτσι το ωράριό του, ώστε να περνά μια εργάσιμη μέρα στο σπίτι με το παιδί του, προσβάσιμος απ΄ την τράπεζα μέσω Blackberry.

Το σχετικό δημοσίευμα του “Spiegel” περιγράφει μια «νέα κουλτούρα» που «εκδηλώνεται στη Γερμανία, αργά αλλά σταθερά» – είναι η μετάλλαξη των αντιλήψεων των «πατεράδων», οι οποίοι όσο κι αν είναι αφοσιωμένοι στην καριέρα τους, θέλουν πλέον εξίσου να λαμβάνουν μέρος στην καθημερινότητα του παιδιού τους.

Στο δημοσίευμα υπενθυμίζεται ότι ο Γιοργκ Άσμουσεν, ισχυρός άνδρας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας παραιτήθηκε προ μηνός, επικαλούμενος την ανάγκη παρουσίας του στο πλάι των δυo μικρών παιδιών του. Η κορνίζα με τη φωτο των παιδιών πάνω στο γραφείο, μέχρι πρότινος ήταν το σουβενίρ που υποδήλωνε ότι ο ένοικος του γραφείου έχει οικογένεια – τώρα όμως, τα πράγματα αλλάζουν.

Ήδη, το 91% των πατεράδων δηλώνουν ότι θέλουν να περνούν περισσότερο χρόνο με τις οικογένειές τους – ιδιαίτερα τις καθημερινές. Συλλαμβάνοντας αυτό το κοινωνικό αίτημα, η (απελθούσα) αρμόδια υπουργός Ούρσουλα φον ντεν Λάγιεν τροποποίησε τον νόμο της γονικής άδειας – έτσι ώστε οι νέοι γονείς να μπορούν να πάρουν 14 (αντί 12) μήνες, εφόσον η άδεια μοιράζεται ανάμεσα στη μάνα και τον πατέρα. Το αποτέλεσμα ήταν, ότι το ποσοστό των πατεράδων που βγήκαν με γονική άδεια αυξήθηκε κατά 27%…

Είναι χαρακτηριστικό, σημειώνεται στο δημοσίευμα, ότι στο προγραμματικό συμβόλαιο του κυβερνητικού συνασπισμού, αναφέρεται ρητά η ανάγκη υποστήριξης του «ρόλου του ενεργού πατέρα» και ως εκ τούτου, «η ανάγκη διαμόρφωσης καλύτερων συνθηκών, που θα επιτρέπουν στους πατεράδες και τις μανάδες να μοιράζονται τα οικογενειακά κι επαγγελματικά τους καθήκοντα δίκαια».

Η αναζήτηση νέων μοντέλων εργασίας βρίσκεται εξάλλου στην αιχμή του προβληματισμού στη Γερμανία. Πιλοτικά προγράμματα προβλέπουν για 100 διευθυντικά στελέχη «κατ΄ οίκον εργασία» ή εργασία μερικής απασχόλησης, άλλα προβλέπουν συνεχείς μετακινήσεις των επιτελικών στελεχών μιας εταιρείας έτσι ώστε καθημερινά να κάθονται σε άλλο γραφείο, ενώ στο πνεύμα υποστήριξης της «νέας γονικής κουλτούρας» μια εταιρεία επιτρέπει τη μετατροπή του «μπόνους» σε ημέρες άδειας, με πλαφόν τις 42 εργάσιμες μέρες.

Σύμφωνα με έρευνες εξάλλου, οι πατεράδες που θέλουν να δώσουν χρόνο στην οικογένειά τους και που στο πρόγραμμά τους αποδίδουν το ίδιο βάρος στις συναντήσεις γονέων του σχολείου και στο ποδόσφαιρο του γιου τους με ένα meeting ή μια διάσκεψη, αποδεικνύεται ότι «οικοδομούν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες, οργανωτικά ταλέντα και υψηλή αποτελεσματικότητα στην εργασία τους».

Φυσικά, δεν είναι όλα ρόδινα, διότι σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις η αποχώρηση ενός εξειδικευμένου στελέχους σε γονική άδεια, αναμφίβολα είναι καταστροφική. Οι επιχειρήσεις αυτού του μεγέθους έχοντας συνείδηση ότι δεν θα μπορέσουν να κλείσουν την πόρτα τους στο νέο κύμα, αναζητούν ήδη τρόπους ευέλικτης εργασίας.

Η πρόσκαιρη απουσία του «πατέρα» εξάλλου από τη δουλειά του, έχει δυο ακόμη θετικές συνέπειες. Αφενός, δίνει την ευκαιρία σε άλλους υπαλλήλους να αναδείξουν τις ικανότητές τους στον χρόνο αναπλήρωσης και αφετέρου, επιτρέπει στον πατέρα να «αναστοχαστεί» γύρω απ΄ τη δουλειά του. Ο Μάρκους 41 ετών, προ διετίας πήρε γονική άδεια μόλις απέκτησε τον γιο του. «Στο διάστημα που έμεινα σπίτι, καθάρισε το κεφάλι μου και είδα τα πράγματα πιο στρατηγικά» λέει σήμερα απ΄ το γραφείο του στην τράπεζα.

(Θέλετε σχόλιο μετά απ΄ όλα αυτά; Τι να πιάσεις, τι να αφήσεις… Λέω, λοιπόν, να σας αφήσω με τις σκέψεις σας και να ευχηθώ χρόνια πολλά στον άντρα μου.)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News