Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις. Επτά συνολικά από τους σημερινούς Επιτρόπους της Ε.Ε. θα «παγώσουν» από τις 19 Απριλίου τις δραστηριότητές τους και θα ριχτούν στον αγώνα διεκδίκησης της ψήφου των συμπολιτών τους στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Μόνο ένας από αυτούς, ο Κάρελ ντε Χουχτ κατεβαίνει συμβολικά, στη 12η θέση των Φιλελευθέρων του Βελγίου. Όλοι οι υπόλοιποι θα είναι επικεφαλής στα ψηφοδέλτιά τους και κατά πάσα πιθανότητα θα εκλεγούν κιόλας. Κάποιοι θα τρέξουν να πουν, ότι το κάνουν γιατί το «ευρωβουλευτιλίκι» είναι μια σίγουρη δουλειά. Όμως η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι για έναν πρώην Επίτροπο μάλλον δεν αποτελεί πρόβλημα η εξεύρεση μιας πολύ πιο καλοπληρωμένης εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Άσε που και το ποσό της σύνταξής τους κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο είναι.

Ο λόγος, που όλοι αυτοί οι έμπειροι και καλοπληρωμένοι πολιτικοί από τον Φινλανδό Όλι-«Κουράγιο Ελλάδα»-Ρεν μέχρι τον Ιταλό Αντόνιο Ταγιάνι, από τη Λουξεμβούργια Βίβιαν Ρέντινγκ μέχρι τον Πολωνό Γιάνους Λεβαντόφσκι, από τον Κροάτη Νέβεν Μίμιτσα μέχρι τον Σλοβάκο Μάρος Σέβτσοβιτς, αποφάσισαν να περάσουν τα επόμενα πέντε χρόνια της ζωής τους μέσα στο ευρωκοινοβούλιο δε μπορεί να είναι μόνο ματαιοδοξία. Κάτι θα γνωρίζουν για να δηλώνουν «ορεξάτοι» να συνεχίσουν να ασχολούνται με την Ευρώπη, από μια θέση τυπικά κατώτερη αυτής που κατέχουν σήμερα.

Γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι θα «παιχτεί» εκεί. Η Ευρώπη, όπως μοιάζει σήμερα, είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα πάει πολύ μακριά. Αυτό το ομολογούν φίλοι και εχθροί. Χρειάζεται σημαντικές αλλαγές σε πάρα πολλά πεδία. Αλλαγές που δεν θα περάσουν «ξώφαλτσα» από το κοινοβούλιο αλλά θα συζητηθούν και θα εγκριθούν ή θα μπλοκαριστούν από αυτό. Αλλαγές που δεν πρέπει να υπαγορευτούν αποκλειστικά από τις «αγορές», ή τις ισχυρές κυβερνήσεις της Ευρώπης.

Θα έχει λοιπόν ενδιαφέρον να είσαι ευρωβουλευτής. Για κάποιον, που ξέρει πως αποφασίζονται τα πάντα στην Ευρώπη, ίσως να είναι και λίγο «σέξι». Ειδικά αν ονειρεύεται να ξανακάνει και την ιδέα της Ευρώπης «σέξι».

Όχι, βεβαίως, με την έννοια που μπορεί να το κατανοούν κάποιοι, που φαντάζονται το ευρωκοινοβούλιο ως οίκο ευγηρίας, ή εξορία για «κουρασμένους» ή ανεπιθύμητους εθνικούς βουλευτές, ως διέξοδο για ξεπεσμένες τηλεπερσόνες, καταφύγιο για γυρολόγους της πολιτικής.

Όποιος ετοιμάζεται για την ευρωβουλή «ανόρεχτα» είναι καλύτερο να μείνει εδώ. Γιατί όσες φορές οι «ανόρεχτοι» πήγαν να γράψουν ιστορία μας παρέδωσαν μουτζούρες.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News