(Μάλιστα, υπάρχουν και χειρότερα. Όταν ο κεντρικός τραπεζίτης μιας χώρας απειλεί ότι θα πετάξει έξω ξένες τράπεζες, όταν ο πρωθυπουργός της ίδιας χώρας μιλά για «λακέδες των Βρυξελλών» και όταν η Βουλή σβήνει με νόμο τα δικαιώματα κυριότητας ξένων πολιτών, ναι, δεν πάμε «για άλλες Πολιτείες». Μια χαρά είμαστε, εδώ που είμαστε).

Η υψηλή τέχνη της δημαγωγίας και η καθιέρωση της κουλτούρας, που ορίζει «τα δικά μας-δικά μας και τα δικά σας-δικά μας», δοξάζεται αυτά τα χρόνια στην Ουγγαρία από την κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν. Τα κρούσματα είναι πολλά. Το τελευταίο, που έχει να κάνει με τη χρήση γης, έχει προκαλέσει μια μίνι κρίση στη σχέση της χώρας με την Αυστρία, ενώ το προτελευταίο έχει να κάνει με τις τράπεζες. Παρακαλώ την προσοχή σας…

Το 1994, η κυβέρνηση της Βουδαπέστης ψήφισε έναν νόμο που απαγορεύει την κτήση γης στην Ουγγαρία από ξένους. Όμως, ο νόμος δεν απαγόρευε την επικαρπία. Ξένοι λοιπόν αποκτούσαν την επικαρπία χωραφιών και κτημάτων, ενώ την ψιλή κυριότητα διατηρούσαν οι γηγενείς Ούγγροι. Αυτά ως τον περασμένο μήνα.

Τότε, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι όλα τα συμβόλαια που αφορούσαν το δικαίωμα της επικαρπίας σε αγροτικές εκτάσεις, θα λήξουν την 1η Μαϊου 2014. Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της «Monde», οι συμβάσεις αυτές είναι νομίμως εγγεγραμμένες και τα δικαιώματα των φορέων νομίμως καταχωρημένα στο κτηματολόγιο.

Η Αυστρία λοιπόν λογικά ερμήνευσε τούτη τη διάταξη ως «απαλλοτρίωση» και ενημέρωσε σχετικά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Διότι, πολλοί αγρότες απ΄ την Αυστρία (αλλά επίσης από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ολλανδία) καλλιεργούν κάπου 2 εκ. στρέμματα στην Ουγγαρία, με άλλα λόγια έχουν επενδύσει σ΄ αυτή τη γη, έχουν πάρει δάνεια κι επιδοτήσεις στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Τα δικαιώματά τους και η περιουσία τους δεν μπορεί επομένως να παραγραφούν με μια κυβερνητική απόφαση.

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι δυο φορές ο αρμόδιος υπουργός της Αυστρίας προσπάθησε (ματαίως) να επικοινωνήσει με τον Ούγγρο ομόλογό του. Από τα ΜΜΕ της Ουγγαρίας πληροφορήθηκε τελικά (ο Αυστριακός) τα λόγια του Ούγγρου – πως «δεν βλέπει τον λόγο μιας συνάντησης, αφού η Ουγγαρία είναι ελεύθερη να τροποποιήσει το δίκαιο που αναφέρεται στη γη»…

Φυσικά η Αυστρία έχει εξοργιστεί και καταγγέλλει την Ουγγαρία, ενώ έχει λάβει και μια δεύτερη προειδοποίηση από την κυβέρνηση Όρμπαν. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας (πρώην κομματικό στέλεχος και υπουργός του Β. Όρμπαν) απείλησε τις προάλλες, ότι «τρεις-τέσσερις μεγάλες τράπεζες θα εξαφανιστούν από την αγορά» υπονοώντας δύο αυστριακές τράπεζες, μεταξύ άλλων. Οι οποίες, κατά το δημοσίευμα της «Monde», έχουν υπέρμετρα επιβαρυνθεί από τις υψηλές φορολογίες που έχουν θεσπιστεί τα τρία τελευταία χρόνια. Επιπλέον, αναφέρεται, οι τράπεζες είναι εξαιρετικά ευάλωτες, καθώς: το ποσοστό των επισφαλών δανείων επιχειρήσεων είναι 20%, ενώ τα μισά δάνεια των νοικοκυριών που είχαν γίνει πριν από την κρίση είναι ακόμη σε ξένα νομίσματα – κυρίως σε ελβετικά φράγκα. Καθώς λοιπόν το φιορίνι κατέρρευσε το 2008, η αποπληρωμή των δανείων έχει γίνει σχεδόν απαγορευτική και η κυβέρνηση αναζητά μέτρα που θα διευκολύνουν την αποπληρωμή.

Η προσήλωση εξάλλου της κυβέρνησης Όρμπαν στο εθνικό προτιμησιακό καθεστώς είχε εκδηλωθεί και πριν από μερικούς μήνες, όταν μείωσε κατά 20% τις τιμές στα τιμολόγια του ηλεκτρικού, του φυσικού αερίου, του νερού και της θέρμανσης. Οι εταιρείες διανομής έπαθαν τότε μεγάλες ζημιές και ο γερμανικός κολοσσός Ε.ΟΝ εγκατέλειψε τη χώρα διαθέτοντας τις θυγατρικές του στο δημόσιο. Ο Β. Όρμπαν σκέφτεται τώρα να μετατρέψει τις εταιρείες διανομής σε μη κερδοσκοπικές εταιρείες περνώντας τη σχετική διάταξη και στο Σύνταγμα.

Για το τέλος σας άφησα το καλύτερο – αμπαλάροντας όλα τούτα, ο κ. Όρμπαν αυτοαναγορεύθηκε σε «πρωταθλητή των καταπιεσμένων». Απευθυνόμενος στο Κοινοβούλιο, με αγωνιστική ευχαρίστηση προέβλεψε ότι «οι πάντες θα επιτεθούν εναντίον μας – οι μελίρρυτοι τραπεζίτες, οι άπληστες πολυεθνικές, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και, φυσικά, οι λακέδες τους στην Ουγγαρία»…

(Διάβαζα αυτή τη φράση κι άκουγα μέσα μου τη μουσική υπόκρουση απ΄ το τραγούδι της Νταλιντά – παρόλε(ς), παρόλε(ς), παρόλε(ς)…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News