Πωλούνται λαχταριστές, βραβευμένες τρούφες σε προσιτές τιμές, αφράτα πανετόνε που χρειάστηκαν 72 ώρες για να δημιουργηθούν και πλήθος άλλες σοκολατένιες λιχουδιές. Όλα φτιαγμένα από τα χέρια… κρατουμένων σε ιταλικές φυλακές.

Στη γειτονική μας χώρα, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υπερπληθυσμού στις φυλακές της (65.536 φυλακισμένοι σε σωφρονιστικά ιδρύματα με χωρητικότητα 47.409 ατόμων), εδώ και κάποια χρόνια έχουν ξεκινήσει διάφορα προγράμματα σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των κρατουμένων αλλά και ο αριθμός των ατόμων που εγκληματούν ξανά μετά την αποφυλάκισή τους.

Όπως στις φυλακές Due Palazzi της Πάντοβα, όπου ο συνεταιρισμός Giotto έχει δώσει τη δυνατότητα σε 150 από τους 800 κρατουμένους (κάποιοι καταδικασμένοι για δολοφονίες) να εργαστούν έμμισθα είτε στο φούρνο -που δημιουργήθηκε το 2005- φτιάχνοντας γλυκά και τα πανετόνε που λέγαμε, είτε κατασκευάζοντας βαλίτσες και ποδήλατα, είτε δουλεύοντας στο τηλεφωνικό κέντρο.

Όπως μπορείτε να φανταστείτε, στην Ιταλία, όπου το Νοέμβριο η ανεργία έφτασε στο 13,2% (ρεκόρ για τη χώρα), τέτοιου είδους πρωτοβουλίες δεν τις βλέπουν πάντα όλοι με καλό μάτι. Όμως η πρόεδρος του συνεταιρισμού, Nicola Boscoletto, εμφανίζεται σίγουρη για την αναγκαιότητα του εγχειρήματος. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Giotto, όπως τα παρουσιάζει το Reuters, το ποσοστό των κρατούμενων που δούλεψαν στο συνεταιρισμό και υποτροπιάζουν μετά την αποφυλάκισή τους πέφτει στο 1-2% από 70% που είναι ο εθνικός μέσος όρος. «Είναι καλό για τις τσέπες των Ιταλών και για την ασφάλειά τους. Κάθε εκατομμύριο ευρώ που επενδύουμε στην επανένταξη των φυλακισμένων, δίνοντάς τους πραγματική δουλειά και πληρώνοντάς τους σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς, μας γλιτώνει εννέα εκατομμύρια».

Λίγο πιο δυτικά, 30 χιλιόμετρα έξω από το Μιλάνο, βρίσκεται το εργαστήριο σοκολάτας, Dolci Liberta, στη φυλακή Busto Arsizio. Εκεί, οι ζαχαροπλάστες-κρατούμενοι υπό την εποπτεία ειδικών κατασκευάζουν πολυβραβευμένες τρούφες και άλλα σοκολατοειδή. Ογδόντα φυλακισμένοι έχουν περάσει μέσα από το εργαστήριο από το 2010, ενώ μέχρι το 2013 είχε απολυθεί ένας μόνο υπάλληλος καθώς όλοι συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο προσπαθώντας να κρατήσουν μια δουλειά που πληρώνεται 400 με 600 ευρώ το μήνα. Ο διοικητής της φυλακής, ένθερμος υποστηρικτής του προγράμματος, πιστεύει ότι «αφού τα προϊόντα είναι γλυκά, έτσι και οι ψυχές των κρατουμένων θα γλυκαθούν».

Aκόμη κι αν σας φαίνονται όλα αυτά λίγο γλυκανάλατα, δεν είναι. Όπως επισημαίνει στο Reuters η καθηγήτρια εγκληματολογίας στο πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης, Gemma Marotta «η εργασία και η δημιουργική ενασχόληση είναι η καλύτερη θεραπεία για να αποτρέψεις φυλακισμένους να επιστρέψουν σε παραβατικές συμπεριφορές».

Η πιο ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία όμως δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη, απ' όσο γνωρίζω. Είναι εμπνευσμένη από το πρόγραμμα «Λύτρωση μέσα από την ανάγνωση» που εφαρμόζεται στη Βραζιλία και θα δίνει τη δυνατότητα να μειωθεί η ποινή των κρατουμένων που έχουν καταδικαστεί σε πάνω από έξι μήνες φυλακή, μέσα από το διάβασμα βιβλίων. Αν διαβάσουν ένα ολόκληρο βιβλίο θα διαγραφούν τρεις μέρες από την ποινή τους. Αν διαβάσουν 16 βιβλία, 48 μέρες και αυτό είναι το ανώτατο όριο. Γιατί; Γιατί όπως λέει και ο επίτροπος πολιτισμού της Καλαβρίας που κατέθεσε την πρόταση, «το διάβασμα είναι ένα εξαιρετικό αντίδοτο στη δυστυχία, ευαισθητοποιεί και συμβάλλει στη κοινωνική και προσωπική λύτρωση του καθενός».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News