Τον περασμένο Ιούνιο περισσότεροι από 600.000 Ασσύριοι χριστιανοί, μαζί τους Γιεζίντι και άλλες μειονότητες που ζούνε στο βόρειο Ιράκ, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους στην κοιλάδα της Νινευή όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε τη Μοσούλη.

Ούτε οι Κούρδοι ούτε οι Ιρακινοί στρατιώτες μέχρι σήμερα τους έχουν υπερασπιστεί ή βοηθήσει ουσιαστικά από το μένος των φανατικών ισλαμιστών. Όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν οι Ασσύριοι βρέθηκαν και πάλι στη δίνη του πολέμου και των διώξεων.

Οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες από τότε ζουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς, υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Ο σκηνοθέτης Sargon Saadi επισκέφτηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο τους καταυλισμούς και κατέγραψε στο συγκλονιστικό δεκάλεπτο video τη ζωή τους. Δυο μαρτυρίες έχουν κολλήσει στο μυαλό μου.

Η πρώτη, μιας γυναίκας που με δάκρυα στα μάτια δηλώνει: «έχω σιχαθεί τη ζωή μου, θέλω να βάλω ένα τέλος».
Η δεύτερη, μιας νέας μητέρας, με το μωρό στην αγκαλιά της, η οποία αναρωτιέται: «Μας λέτε να μιλήσουμε, και μιλάμε. Ε, και λοιπόν; Τι έγινε; Ποιο το όφελος και ποιος ο λόγος; Έρχεστε κάθε μέρα εδώ και μας φωτογραφίζετε αλλά κανείς δεν μας βοηθάει εδώ και 2 μήνες. Τι έχουμε κάνει λάθος;».

Οι εικόνες και οι μαρτυρίες στο video είναι η καλύτερη απάντηση προς όλους αυτούς που δηλώνουν με ευκολία πως οι πρόσφυγες πρέπει να γυρίσουν «πίσω». Να γυρίσουν πίσω πού; Στους άθλιους καταυλισμούς ή στα κατεστραμμένα σπίτια τους και στις περιοχές όπου οι αγαπημένες δραστηριότητες των κατακτητών είναι οι αποκεφαλισμοί, οι βιασμοί και οι μαζικές εκτελέσεις;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News