Με το σημερινό θέμα «τα Βρυξελλάκια» έκλεισαν το 2013 – και νάτο πάλι μπροστά μας. Το κίνημα κατά των εκτρώσεων εμφανίστηκε στην Ισπανία για να προπαγανδίσει τον νέο νόμο που κατατέθηκε προς εξυπηρέτηση προεκλογικών σκοπιμοτήτων του κυβερνώντος κόμματος και ήδη απλώθηκε στη γειτονική Γαλλία. Την περασμένη Κυριακή μια μεγάλη «πορεία για τη ζωή» διαδήλωσε στο 14ο διαμέρισμα του Παρισιού – καταγγέλλοντας την «ιατρική γενοκτονία» και επιδοκιμάζοντας την «ελπίδα» που έρχεται από τη Μαδρίτη.

Η «ελπίδα» θυμίζω πως είναι το νέο νομοσχέδιο που ετοίμασε η κυβέρνηση Ραχόι, σύμφωνα με τις διατάξεις του οποίου, η έκτρωση επιτρέπεται μόνον μέχρι τη 14ηβδομάδα της κύησης αν έχει προηγηθεί βιασμός ή αν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η ζωή της γυναίκας βρίσκεται σε κίνδυνο «διαρκή ή μόνιμο» – φυσικό ή ψυχικό. Οι δύο προϋποθέσεις θα πιστοποιούνται διαδοχικά από δύο «εξωτερικούς» γιατρούς, που δεν εργάζονται δηλαδή στα νοσοκομεία όπου θα γίνει η έκτρωση.

Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της «Monde», η κυβερνητική πλευρά της Ισπανίας υποστηρίζει ότι πρόκειται για έναν «προοδευτικό νόμο, που υπερασπίζεται το δικαίωμα στη ζωή. Διότι δικαίωμα στην έκτρωση δεν υπάρχει» και προβλέπει, ότι «αυτή η πρωτοβουλία θα έχει συνέχεια και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες». Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντίθετα υποστηρίζει, ότι ο συγκεκριμένος νόμος είναι χειρότερος και από τον νόμο του ΄85, καθώς εκείνος προέβλεπε μία ακόμη προϋπόθεση: τη δύσμορφη ανάπτυξη του εμβρύου -παραπέμποντας σχετικά στα στοιχεία του υπουργείου Υγείας της χώρας, όπου σημειώνεται ότι το 3% των 110.000 εκτρώσεων που γίνονται κάθε χρόνο στην Ισπανία αποδίδεται στην κακή ανάπτυξη του εμβρύου.

Η καμπάνια της Ισπανικής κυβέρνησης κινητοποίησε αμέσως τους Γάλλους – η «πορεία για τη ζωή» συγκέντρωσε τους εχθρούς της έκτρωσης από όλη τη χώρα. Μανάδες με παιδιά, έφηβοι, παπάδες και γιατροί υπό τους ήχους του «Vamos a la playa», με σταυρούς και μπλουζάκια που είχαν τυπωμένο το σύνθημα «αγαπώ τη ζωή», ευχήθηκαν «η Γαλλία να παραδειγματιστεί από την Ισπανία», διότι «στη χώρα μας μεταχειριζόμαστε τα μωρά των ζώων καλύτερα από τα μωρά των ανθρώπων».

Στον αντίποδα στέκονται όσοι θεωρούν ότι ο νόμος δημιουργεί ένα πρόβλημα στέρησης ελευθεριών – «δεν μπορεί ο ευρωπαϊκός χώρος των δικαιωμάτων και των ελευθεριών να καταθρυμματίζεται. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση προκύπτει ένα θέμα με τα θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών» λένε.

(Συμπληρωματικά θα ήθελα να προσθέσω μια παραπομπή σε σειρά εκθέσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO). Ο αρμόδιος διεθνής οργανισμός στις σχετικές εκθέσεις του συγκρίνει καταρχάς τις νομοθεσίες διαφόρων χωρών και στα συμπεράσματά του υπογραμμίζει, ότι ακόμη και οι πιο περιοριστικοί νόμοι τελικά δεν έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκτρώσεων, ενώ αντίθετα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση των κινδύνων για την υγεία των γυναικών. Όποιος θέλει λοιπόν να δει σοβαρά το θέμα, χωρίς σκοπιμότητες κάθε είδους και χωρίς ιδεολογικο-ηθικές φορτίσεις, ας συγκεντρώσει τη ματιά του στα επιστημονικά δεδομένα που βασίζονται σε νούμερα. Τα οποία, κόκαλα δεν έχουν και κόκαλα τσακίζουν…).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News