Η Gwyneth Paltrow έχει προκαλέσει αντιδράσεις με την απόφασή της να προωθήσει μέσω του site της μια σειρά καλοκαιρινών ρούχων για κορίτσια από 4 έως 8 χρόνων. Τα ρούχα είναι σχεδιασμένα από τη Melissa Odabash χαρακτηρισμένη από τη Vogue ως «η Ferrari των μαγιό». Το μαύρο μπικίνι, φορεμένο στη μικρή ξανθιά της φωτογραφίας, το μίνι καφτάνι κ.λπ. είναι ο λόγος για τον οποίο η διάσημη ηθοποιός κατηγορείται ότι ενθαρρύνει τη σεξουαλικοποίηση των νεαρών κοριτσιών. Λίγους μήνες πριν, ήταν η σειρά μαγιό για κορίτσια της ομοίως διάσημης ηθοποιού Elizabeth Hurley.

Κοιτάζοντας ξανά και ξανά τη φωτογραφία της μικρής με το μαγιό προσπαθώ να κάνω τον εαυτό μου να σοκαριστεί από το θέαμα, αλλά δεν τα καταφέρνω σε καμία ανάγνωση… Και αυτό με βάζει σε σκέψεις. Η εικόνα ενός παιδιού με μαγιό, ακόμα κι αν αυτό είναι μπικίνι, είναι κανονικό να είναι μια οικεία εικόνα; Δεν είμαι σίγουρα επαγρυπνούσα μητέρα ανήλικου κοριτσιού για να νιώσω τους κινδύνους που μπορεί να απειλούν το παιδί μου, αλλά τους ξέρω. Ωστόσο, ένα τέτοιο μαγιό -αν είχα παιδί- δεν θα το επέλεγα και για έναν ακόμη λόγο. Δεν θα ήθελα να ενθαρρύνω την τάση του κοριτσιού μου να μου μοιάσει. Θα προτιμούσα το παιδί μου πιο παιδί. Περισσότερο στραμμένο στη μάθηση και στο παιχνίδι και λιγότερο με την ανάγκη (;) να μεγαλώσει πρόωρα.

Ανατρέχω στο άλμπουμ των παιδικών μου χρόνων. Το πρώτο μου μαγιό ήταν ένα ολόσωμο τιρκουάζ με πεταλούδες, που στα μάτια μου δείχνει περισσότερο αθώο. Γεγονός που ενισχύεται και από τη διαφορά στο ύφος των δύο παιδιών. Το κοριτσάκι της διαφήμισης δείχνει σοβαρό, σκεπτικό, στημένο. Το κοριτσάκι του άλμπουμ κλασικά ευτυχισμένο. Στα 25 χρόνια που μεσολάβησαν έχουν ριζικά αλλάξει οι κοινωνικές αναπαραστάσεις για τη διαμόρφωση του φύλου και την παιδική ηλικία. Έχει γίνει συστηματική προσπάθεια πρόωρης σεξουαλικοποίησης – ψευδοενηλικίωσης των παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, για λόγους καταναλωτικούς.

Η κουβέντα γύρω απ΄ τη διαφήμιση, τη συμμετοχή, την προβολή των παιδιών δεν είναι απλώς μια κουβέντα, αλλά κάτι που θα έπρεπε να μας απασχολήσει σοβαρά. Η «σεξουαλικοποίησή» τους δε, η χαμένη αθωότητά τους ή ακόμα και η αλήθεια ότι πολλά απ’ αυτά δεν νιώθουν σέξι, αλλά απλώς μιμούνται τις μαμάδες τους και άρα δεν ζουν την πραγματική τους ηλικία, μας καλεί αφενός να ενημερωθούμε, αφετέρου να δράσουμε.

Τα είχαμε πει και έναν χρόνο πριν. «Γυναίκα, όμως πρώτα κορίτσι». 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News