Την προστασία του «απορρήτου της εξομολόγησης», ακόμη και για περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης, διακήρυξε η Καθολική Εκκλησία της Ισπανίας, προσθέτοντας ότι το «απόρρητο» πρέπει να προστατευθεί ακόμη και στις «απόπειρες σεξουαλικής κακοποίησης»…
Η είδηση είναι από μόνη της σοκαριστική και αποκτά ιδιαίτερο βάρος αν συνυπολογιστεί, ότι αυτή η εξαγγελία γίνεται: ενόσω η χώρα συγκλονίζεται από μια καταγγελία παιδοφιλίας, και κόντρα στις προσπάθειες του Πάπα Φραγκίσκου να καταγγέλλονται παρόμοια περιστατικά, ακόμη κι όταν εμπλέκονται κληρικοί.
Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της "Monde", εκπρόσωπος της Διάσκεψης των Επισκόπων υποστήριξε ότι «το να μην καταγγείλεις ένα αδίκημα που περιήλθε σε γνώση σου στη διάρκεια της εξομολόγησης, δεν συνιστά απόκρυψη εγκλήματος» και προσέθεσε πως πρόκειται για μια «αρχή, που ισχύει για όλες τις θρησκείες εντός του ισπανικού κράτους».
Υπενθυμίζεται σχετικά, ότι προ εξαμήνου ένα νέος 26 ετών κατήγγειλε στον Πάπα πως στην εφηβεία του υπέστη σεξουαλική κακοποίηση από τον ιερέα της ενορίας του. Ο Πάπας τον συμβούλευσε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και το δικαστήριο τις προάλλες απάλλαξε εννιά ιερείς και δύο λαϊκούς που φέρονταν να συμμετείχαν (το 2003, 2004 και 2005) σε όργια σε βίλα της Γρενάδας, καθώς «τα αδικήματα της σεξουαλικής κακοποίησης χωρίς διείσδυση, της επίδειξης και της απόκρυψης» ουσιαστικά έχουν παραγραφεί. Διατήρησε όμως τη δίωξη σε βάρος ενός ιερέα, επειδή τα γεγονότα που τον βαρύνουν «μπορεί να συνιστούν το αδίκημα της συνεχούς σεξουαλικής κακοποίησης με πρωκτική διείσδυση μέλους του σώματος και την απόπειρα διείσδυσης του αντρικού μέλους».
(Το αιώνιο δίλημμα: το «απόρρητο» είναι μια αρχή απαραβίαστη ή υπάρχουν εξαιρέσεις – σε ειδεχθή εγκλήματα λ.χ.; Επίσης, είναι θέμα της Εκκλησίας να θωρακίζει με το «απόρρητο» μια λειτουργία της, όπως είναι η εξομολόγηση, ή μπορεί να παρέμβει το κράτος ζητώντας την τήρηση του Ποινικού Κώδικα και στις εκκλησιαστικές λειτουργίες; Και αν παρέμβει το κράτος, τότε δεν θα καταρρεύσει η πρακτική της εξομολόγησης, άρα δεν θα συνιστά μια πράξη παραβίασης της αυτονομίας του ρόλου της Εκκλησίας;
Μπορώ να σκεφτώ κι άλλα τόσα ερωτήματα στην αναζήτηση του «σωστού». Όμως, η εικόνα ενός κατά σύστημα παιδόφιλου, να εξέρχεται ξαλαφρωμένος απ΄ την εκκλησία, έχοντας εξασφαλίσει την άφεση αμαρτιών που αναζητούσε η θρησκόληπτη συνείδησή του με τριάντα Άβες Μαρίες, ειλικρινά με αναγουλιάζει).
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News