Είναι 320.000 άνθρωποι και είναι οι μεγαλύτεροι βιβλιόφιλοι του κόσμου. Οι Ισλανδοί. Κατά το BBC, ένας στους δέκα Ισλανδούς γράφει βιβλίο, ενώ στατιστικά η χώρα διαθέτει τις περισσότερες εκδόσεις ετησίως ανά κάτοικο.
«Είμαστε ένα έθνος παραμυθάδων. Όταν σκοτεινιάζει και κάνει κρύο, τι άλλο είχαν να κάνουν οι άνθρωποι από το να λένε ιστορίες; Κι ευτυχώς χάρη στους μεσαιωνικούς μύθους, γύρω-τριγύρω περιβαλλόμαστε από παραμύθια» παρατήρησε ο Σόλβι Σίγκουρντσον, λογοτέχνης.
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι ο ανταγωνισμός είναι έντονος – «στο σπίτι μένω μαζί με τον σύντροφό μου και τη μάνα μου. Αυτοί γράφουν συστηματικά, εγώ περιστασιακά. Προσπαθούμε να εκδίδουμε τα βιβλία μας σε διαφορετικούς χρόνους, για να μην υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός» σημείωσε η Κριστίν.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι τέτοια εποχή κάθε χρόνο, στα σπίτια διανέμεται ένας κατάλογος νέων εκδόσεων και ότι στα κομμωτήρια το θέμα συζήτησης δεν είναι κουτσομπολιά για διάφορα celebrities, αλλά συστάσεις για βιβλία! Οι συγγραφείς είναι άνθρωποι με κύρος, πολλοί κερδίζουν κι έναν μισθό, ενώ η θεματολογία είναι πολυποίκιλλη – σύγχρονοι μύθοι, παιδική λογοτεχνία, ποίηση, λογοτεχνία ερωτικής φαντασίας, κυρίως όμως, αστυνομική λογοτεχνία. Στην Ισλανδία πωλούνται τα διπλά βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας από κάθε άλλη σκανδιναβική χώρα. «Γράφουμε καθηλωτικές ιστορίες, με κομψή οικονομία εξιστόρησης και φανταστικούς χαρακτήρες» εξηγεί ένας συγγραφέας, ενώ κάποιος άλλος θυμίζει ότι η ιστορία της χώρας είναι γεμάτη από μύθους ηρώων, φέουδων, φαντασμάτων και τεράτων, που πάνε πίσω στον 13ο αιώνα. Στις χαρτοπετσέτες και τα φλιτζάνια εξιστορούνται μύθοι, ενώ κάθε πίδακας θερμού νερού και κάθε καταρράκτης συνοδεύεται από μια ιστορία πλούσια με ηρωισμούς και φαντάσματα.
Μέγας ήρωας της Ισλανδίας είναι εξάλλου ο Χάλντορ Λάξνες, λογοτέχνης, που πήρε το βραβείο Νόμπελ το 1955. Τα βιβλία του πουλιούνται στα βενζινάδικα και στα μαγαζιά με τουριστικά είδη, κατοικίδια ζώα πήραν το όνομά του, ενώ το σπίτι του είναι τόπος προσκυνήματος – «έβαλε την ισλανδική λογοτεχνία στον παγκόσμιο χάρτη» λένε σήμερα.
Σε τούτη τη συγκυρία πάντως, η οικονομική κρίση και η έκρηξη του ηφαιστείου (που προκάλεσε αλλεπάλληλες επιπτώσεις διεθνούς εμβέλειας) έδωσαν μια νέα ώθηση στη συγγραφή. Αναμφίβολα ωστόσο, η ίδια η χώρα – με το γκρίζο έδαφος γεμάτο από μαυρισμένους κρατήρες από όπου κατά διαστήματα ξεχύνεται λάβα, με ατμο-πίδακες που ξεπηδούν στους δρόμους, με τους παγετώνες και τα πανύψηλα ηφαίστεια – αποτελεί το ιδεώδες σκηνικό στην αφήγηση μιας ιστορίας. Γι΄ αυτό και στα παγκάκια ακόμη, οι Ισλανδοί έχουν βάλει έναν κωδικό που το ανιχνεύει ο διαβάτης με το κινητό του – κάθεται λοιπόν και με τα ακουστικά του κινητού του ακούει μιαν ιστορία…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News