Μετά τον συγγραφέα Αντρέα Καμιλέρι, που πέθανε στις 17 Ιουλίου, ο «επιθεωρητής Μονταλμπάνο» θρηνεί και για τον τηλεοπτικό πατέρα του. Ο σκηνοθέτης της σειράς, Αλμπέρτο Σιρόνι, πέθανε σε ηλικία 79 ετών,  καθώς από καιρό ήταν βαριά άρρωστος.

Γεννημένος στη Λομβαρδία, στο Μπούστο Αρζίτσιο του Βαρέζε, ο Σιρόνι δεν έκρυβε τη γοητεία που του ασκούσαν τα χρώματα και το φως της Σικελίας, αλλά και τη γοητεία που ασκεί το μπαρόκ σκηνικό που εκτείνεται από τις Συρακούσες έως τη Μόντικα, τη Ραγκούζα, το Σίκλι, τον Νότο και κυρίως τη Ντοναλουκάτα -τη λογοτεχνική και τηλεοπτική Βιγκάτα- που τα τελευταία χρόνια αποτελούσε τον χώρο όπου ζούσε και δρούσε ο ήρωας της σειράς Σάλβο Μονταλμπάνο.

Ο πρωταγωνιστής Λούκα Τζινγκαρέτι, που είχε συμφωνηθεί να αναλάβει τη σκηνοθεσία της σειράς μετά την αποχώρηση του Σιρόνι -ο οποίος έκανε το τελευταίο γύρισμά του στις 26 Ιουλίου- αποχαιρέτισε τον σκηνοθέτη με ένα μακρύ και συγκινητικό μήνυμα στο Instagram.

View this post on Instagram

Quante volte ci siamo mandati a quel paese, quante volte hai cucinato per noi, quante battaglie abbiamo condiviso, quante scene abbiamo riscritto, quante volte ci siamo detti ok, quante volte mi hai compreso, mi hai appoggiato, mi hai confortato, Quante volte hai minimizzato dove gli altri avrebbero ingigantito. Sei stato l’unico regista che quando davi motore cominciavi a raccontare le barzellette. Gli altri chiedevano il silenzio, tu raccontavi di Alberto Sordi. Quanti bicchieri di vino, quante chiacchierate, quante confidenze. Quante volte abbiamo fatto fronte comune. E che sapienza! Tanta parte del successo tv dei nostri film è tuo. E non lo dico adesso che non ci sei più, l’ho sempre urlato. Non te lo hanno detto abbastanza, non te lo hanno riconosciuto abbastanza. Ma lo sapevano tutti. Che sapienza, che cultura, che simpatia, che leggerezza, che signorilità, che gentiluomo eri. Quante volte, se riconoscevi che avevo ragione, hai detto “ok, la tua idea è migliore facciamo come dici tu” senza sentirti minimamente sminuito, perché avevi un animo grande. Perchè ci stimavamo e ci volevamo bene. In poco tempo è la seconda volta che piango un complice di questa avventura che ci accomuna da tanto tempo. È penoso, è duro, è proprio un anno di merda! Addio amico mio! #albertosironi #montalbano #rip #amico #amicizia pic by @pannisporchi

A post shared by Luca Zingaretti (@luc_zingaretti) on Aug 5, 2019 at 6:12am PDT

Ο Τζινγκαρέτι ήταν προσωπική επιλογή του Σιρόνι για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Oπως δήλωνε ο ίδιος, είχε να επιλέξει μεταξύ τριών ηθοποιών: «Ο πρώτος δεν μπορούσε να έρθει γιατί είχε καυγαδίσει με τη σύζυγό του και είχε μαυρισμένο μάτι, ο δεύτερος δεν είχε κάνει καλό δοκιμαστικό και ο Λούκα ήταν εξαίσιος στο δικό του. Η επιλογή να βάλουμε έναν συμπαθητικό αστυνομικό προέρχεται από τις αμερικανικές σειρές, καθώς στην Ιταλία, έως τα τέλη του ’80, οι αστυνομικοί απεικονίζονταν ως φασίστες με το γκλομπ στο χέρι. Εγώ εστίασα στην ιδιωτική προσωπικότητα του επιθεωρητή».

Αλλά τι έλεγε και ο ίδιος ο Καμιλέρι; «Γνώριζε τον Λούκα γιατί ήταν μαθητής του στην Ακαδημία Σίλβιο Ντ’ Αμίκο, όταν όμως του μίλησα για την επιλογή μου είχε αντιρρήσεις. Εγώ τον είχα φαντασθεί διαφορετικό, άλλο πράμα έγραψα», τόνιζε ο Σιρόνι. Ο διαλεκτός συγγραφέας από το Πόρτο Εμπέντοκλε είχε σμιλέψει τον πρωταγωνιστή του στο πρότυπο του επιθεωρητή «ντοτόρ Ινγκραβάλο» από το εμβληματικό μυθιστόρημα «Εκείνο το παλιομπέρδεμα της Οδού Μερουλάνα» του Κάρλο Εμίλιο Γκάντα: Με κοιλίτσα, γέρο, αργό στις κινήσεις του και κυρίως μία μεσογειακή φιγούρα με μπούκλες. Κυρίως όχι καραφλό. «Οταν όμως είδε το πρώτο επεισόδιο, πείστηκε: «“Μου άρεσαν έως και οι κομπάρσες”, μου είπε», θυμόταν ο Σιρόνι.

Ο Σιρόνι ξεκίνησε από το θέατρο. Φοίτησε στην σχολή του Πίκολο Τεάτρο, των Τζόρτζο Στρέλερ και του Πάολο Γκράσι, στο Μιλάνο. Ομως, η συνάντησή του με τα πλατό της RAI άλλαξε τα πάντα. Για λογαριασμό της κρατικής τηλεόρασης σκηνοθέτησε έρευνες στο εξωτερικό και στην Ιταλία, έκανε μέχρι και τηλεοπτικά σποτ. Από εκείνη τη στιγμή, η ζωή του άλλαξε κατεύθυνση.

Το 1978 σκηνοθετεί τα επεισόδια της σειράς που άντλησαν έμπνευση από τα διηγήματα «Ο Εκατοέγκλημας» (Il Centodelitti) του Τζόρτζο Σερμπανένκο, ενώ το 1987-1990 έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε τα πρώτα επεισόδια της σειράς Eurocop. Ακολούθησαν άλλες δουλειές και σκηνοθεσίες σε τηλεπαιχνίδια, ενώ έγραψε και σκηνοθέτησε και ραδιοφωνικές σειρές.

Το 1999 ξεκινάει τον Μονταλμπάνο, τη σειρά που θα αποθεώσει την σκηνοθετική καριέρα του, όχι μόνο σε τηλεοπτικά νούμερα, αλλά κυρίως σε συναισθηματική αποδοχή από το κοινό. Ολόκληρη η Ιταλία θα παραμένει καρφωμένη στους δέκτες τις ημέρες της προβολής της για να παρακολουθήσει, παθιασμένα και πιστά, τις περιπέτειες του επιθεωρητή, που τουλάχιστον στο μυαλό του δημιουργού του είχε άλλη όψη.

«Εχει μία σειρά από αρετές και μειονεκτήματα που είναι τυπικά όλων των Ιταλών», δήλωνε ο Σιρόνι. «Είναι ένας αναρχικός ατομιστής. Κάνει ό,τι θέλει εκείνος, του αρέσει να τρώει καλά, και τον έλκουν οι ωραίες γυναίκες», συμπλήρωνε.

Η κηδεία του Σιρόνι θα γίνει στον τόπο όπου άφησε την τελευταία του πνοή , την Ασίζη, εκεί όπου είχε επιλέξει να ζει με τη σύζυγό του, Λουτσία Φιούμι, την οποία παντρεύτηκε το 2016.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News