Οι παραστάσεις όπερας, μπαλέτου, το θέατρο και διαφόρων ειδών θεάματα ποικίλουν στην Βουδαπέστη, με επιλογές που εξυπηρετούν όλα τα γούστα. Και τις γιορτινές μέρες οι παραστάσεις πληθαίνουν, γίνονται όλο και πιο εντυπωσιακές, πιο μοναδικές και πιο ασφυκτικά γεμάτες από κόσμο. Και βέβαια, εκτός από τη φημισμένη κρατική όπερα, οι μικρότερες σε μέγεθος αλλά εξίσου χλιδάτες όπερες και τα στρωμένα με κόκκινα χαλιά θέατρα δεν λείπουν από την πόλη.

Πρόσφατα επισκέφτηκα το Palace of Arts, ένα μοναδικό συγκρότημα από τρία ξεχωριστά κτίρια, τοποθετημένα μπροστά στην παραποτάμια περιοχή του Δούναβη η οποία και έχει καταχωρηθεί στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Διαθέσιμο στο κοινό από το 2005, θεωρείται το νέο πολιτιστικό κέντρο της πόλης, ενώ η αρχιτεκτονική του δε συγκρίνεται με κανένα άλλο κτίριο της Ουγγαρίας του 20ου αιώνα. 

Τα τρία κτίρια που συνθέτουν αυτό το πρωτοποριακό αριστούργημα είναι:

• Το Εθνικό Μέγαρο Μουσικής, σχεδιασμένο σε στυλ γοτθικού καθεδρικού ναού. Φημισμένο για την ακουστική του χώρου, έχει αξιολογηθεί ανάμεσα στα πέντε καλύτερα του κόσμου. Στις 22 Μαΐου 2006 εγκαινιάστηκε εκεί το πιο διάσημο συναυλιακό όργανο(εκκλησιαστικό). 12,5 μέτρα πλάτος και 13 μέτρα ύψος, με 6,804 σωλήνες. Δεν ξέρω πολλά από μουσικά όργανα, αλλά το συγκεκριμένο είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακό.
• Το θέατρο του συγκροτήματος, με χωρητικότητα 452 θέσεις έχει φιλοξενήσει πλήθος θεατρικών, χορευτικών, μουσικής δωματίου, τζαζ και ποπ παραστάσεων.
• Το μουσείο Ludwig, το μοναδικό στην Ουγγαρία που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στην συλλογή και απεικόνιση σύγχρονης τέχνης. Σε μια συνολική έκταση 3.300 m2, στεγάζει κάθε χρόνο 8 ή 9 εκθέσεις. 

Το Palace of Arts κέρδισε το 2006 το FIABCI Prix d’Excellence, συχνά αναφερόμενο και ως το Όσκαρ της αρχιτεκτονικής και της εκμετάλλευσης ακινήτων, και μάλιστα στη ειδική κατηγορία κτιρίων που προσφέρουν δημόσιες υπηρεσίες. Εκτός όμως από τους κριτικούς, κατέκτησε και το κοινό, κερδίζοντας το FIABCI audience award το 2007. Το «Παλάτι της τέχνης» είναι επίσης από τα λίγα πολιτιστικά ιδρύματα στην Ευρώπη που έχει χορηγηθεί ISO 9001:2000 πιστοποίηση (το 2006).

Εκτός όμως από τον χώρο, και η παράσταση που παρακολουθήσαμε ήταν ξεχωριστή. Το Klassizik Radio 92.1, και η ορχήστρα Dohnanyi Budafok, διοργάνωσαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το κονσέρτο  Cinemusic, γεμίζοντας την αίθουσα του θεάτρου του συγκροτήματος με αξιομνημόνευτες μελωδίες από τις μουσικές αγαπημένων ταινιών και συνθετών, όπως John Williams: Harry Potter, Randy Edelman-Trevor Jones: The Last of the Mohicans, John Williams: Star Wars – Flag Parade, James Horner: Avatar. Το πρόγραμμα μπορείτε να το δείτε ολοκληρωμένο εδώ. 

Και φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και η ελληνική νότα στη βραδιά. Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα soundtrack των ταινιών που επέλεξε η ορχήστρα να ζωντανέψει ήταν και ο «Ζορμπάς» του Μίκη Θεοδωράκη.  Τι συναισθήματα σε κυριεύουν ως Έλληνας μέσα σε μια αίθουσα γεμάτη Ούγγρους ακούγοντας τον μαέστρο να φλυαρεί επί αρκετή ώρα στα ουγγρικά και να προσπαθεί να μάθει στους ακροατές πώς πρέπει να χτυπούν ρυθμικά τα δάχτυλά τους; Υποψιάζομαι πως υπάρχει μία αρκετά ενισχυμένη πιθανότητα να μας κορόιδευε λίγο, αλλά έχουμε αντέξει και χειρότερα.

Ό,τι και να έλεγε όμως, το μόνο σίγουρο είναι πως η ατμόσφαιρα μέσα στην αίθουσα ζωντάνεψε περισσότερο από κάθε άλλο σημείο του κονσέρτου. Και μόλις άρχισε να παίζει η μουσική, αν και δε θύμισε σε καμία περίπτωση ατμόσφαιρα Ελλάδας, η νοσταλγία μου έφερε μια ακατανίκητη επιθυμία να πετάξω τα τακούνια και να χορέψω συρτάκι μπροστά στις έκπληκτες εκφράσεις των Ούγγρων. Κρατήθηκα και περιορίστηκα σε υπέρθερμα παλαμάκια και μουρμούρισμα της μελωδίας. Ήταν και το κόκκινο χαλί βλέπετε…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News