(Δεν το επεδίωξα, έτυχε. Και δεν χωρεί σύγκριση. Απλώς η συγκυρία τα ‘φερε σε δυο χώρες να έχει προκύψει θέμα με φυλακές – στην Ελλάδα και την Αγγλία. Στην Ελλάδα ήταν ένα άγριο περιστατικό ωμής βίας, στην Αγγλία είναι ένα θέμα που πλήττει ευθέως την έννοια του πολιτισμού και του ανθρωπισμού. Την ώρα λοιπόν που στη χώρα μας γινόταν ο κακός χαμός με τις φυλακές του Μαλανδρίνου, δείτε τι γινόταν στην Αγγλία).

Μια απόφαση του Γενικού Γραμματέα του βρετανικού υπουργείου Δικαιοσύνης – να απαγορεύεται στους φυλακισμένους να δέχονται πακέτα με ρούχα, τρόφιμα, περιοδικά και βιβλία – ξεσήκωσε σάλο στους ανθρώπους της βρετανικής διανόησης. «Ναι, οι φυλακισμένοι περιμένουν στην ουρά το επόμενο βιβλίο της Τζέην Ώστιν…» ήταν το απαξιωτικό σχόλιο υπουργού στις διαμαρτυρίες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πολλοί κρατούμενοι δεν ξέρουν καν γράμματα. Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και μαζικές – η Βανέσα Ρεντγκρέηβ, ο Σαμ Γουέστ, ο Ίαν Μακ Γιούαν, η βραβευμένη ποιήτρια Κάρολ Άνν Ντάφφυ κ.α. πολλοί κατήγγειλαν το μέτρο, ενώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κι εκατοντάδες άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης συγκεντρώθηκαν τις προάλλες έξω απ΄ τις φυλακές της Πέντονβιλ.

«Αυτή η απόφαση δείχνει πόσο μικρόνοες είναι στην κυβέρνηση» είπε η Ρεντγκρέηβ, «αφού η λογοτεχνία επιτρέπει τη φυγή των ανθρώπων από τα άμεσα προβλήματά τους και τους κάνει να ελπίζουν. Η φυλακή εξάλλου υποτίθεται ότι είναι ένα μέρος επαναπροσαρμογής κι όχι ένας τόπος όπου σε ρίχνουν στα γόνατα και όπου, αν πεις συγγνώμη αρκετές φορές, θα πάρεις ένα επιπλέον σάντουιτς»…

Ο εμπνευστής της απόφασης υπερασπίστηκε το μέτρο που καθιέρωσε – πρέπει να επιβάλλουμε «ένα σπαρτιατικό καθεστώς, που αλλάζει όταν κάνεις το σωστό πράγμα» είπε και προσέθεσε ότι πρόκειται για «ένα είδος αλλαγής, που ο κόσμος ήθελε να δει». Από ‘δω και πέρα οι κρατούμενοι «μπορούν να δέχονται ένα πακέτο με τα χρειώδη στο πρώτο τους επισκεπτήριο κι από κει και ύστερα μπορούν να παίρνουν μόνο γράμματα και κάρτες, εκτός αν πρόκειται για έκτακτες συνθήκες, π.χ. χρήζουν μιας ειδικής φαρμακευτικής αγωγής».

Καταστρέφεται «η ψυχή τούτης της χώρας», «οι αξίες που χαρακτήριζαν τη χώρα μας, η φαντασία, ο οίκτος, η ανοχή και η συμπόνια, κινδυνεύουν να χαθούν… σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα, η κυβέρνηση λέει ότι τώρα θα έχουν λιγότερο από τίποτα» τόνισαν κάποιοι και προσέθεσαν πως το θέμα δεν αφορά ορισμένους ανθρώπους «αλλά συνολικά την κοινωνία μας». «Το βιβλίο είναι είδος πρώτης ανάγκης, αν με τις φυλακές επιδιώκουμε την κοινωνική αποκατάσταση, τα βιβλία είναι μια ψυχολογική, συναισθηματική κι εκπαιδευτική τροφή, είναι ο καλύτερος τρόπος για να βγάλουμε τους ανθρώπους απ΄ το τέλμα όπου έχουν βυθιστεί» υποστήριξαν κάποιοι άλλοι.

Οι συγκυβερνώντες Φιλελεύθεροι Δημοκράτες τέλος, από τους οποίους προέρχεται ο υπουργός Δικαιοσύνης που προϊσταται του Γενικού Γραμματέα, στέκουν αμήχανα στο θέμα. Στέλεχος του κόμματος πάντως, στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος υπογράμμισε πως «τα βιβλία είναι ένα ουσιώδες τμήμα της ζωής μας. Ο Γενικός Γραμματέας θα πρέπει να είναι προσεκτικός όταν περιορίζει τόσα πολλά ουσιώδη τμήματα της ζωής, αλλιώς θα καταλήξει να κρατά αναταραχές στα χέρια του».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News