Με ένα τυφλό άλμα προς τα πίσω κλείνει το 2013, καθώς μετά από την απόρριψη της έκθεσης Εστρέλα από την Ευρωβουλή (που ζητούσε να αποκτήσουν οι γυναίκες μια καλύτερη πρόσβαση στην αντισύλληψη και στις υπηρεσίες που σχετίζονται με τις εκτρώσεις), η κυβέρνηση Ραχόι στην Ισπανία ανακοίνωσε προ ημερών την κατάθεση ενός νόμου, «που προβλέπει την προστασία ζωής του εμβρύου και των δικαιωμάτων της εγκύου». Ένα αιματοβαμμένο έμβρυο, ήταν λοιπόν το θέμα γιγαντοαφίσας σε λεωφορείο που διέσχιζε τους τελευταίους μήνες τη χώρα, υποστηρίζοντας τούτη τη θεαματική ιδεολογική υποχώρηση. 

(Η εποχή της ελεύθερης επιλογής της έκτρωσης τελειώνει, γυναίκες-κουνέλες, γεννοβολάτε υποχρεωτικά, διότι έτσι το όρισαν οι εθνοπατέρες.)

Στην Ισπανία, ο νόμος Θαπατέρο που υιοθετήθηκε το 2010 κι εξακολουθεί να επιδοκιμάζεται από το 53% («ElPais») – βάσει του οποίου 120.000 γυναίκες έκαναν έκτρωση το 2011 – σήμερα τροποποιείται. Σύμφωνα με τον νέο νόμο, η εγκυμοσύνη μιας γυναίκας που βρίσκεται ως τη 14η βδομάδα της μπορεί να διακοπεί, μόνον εφόσον συντρέχουν δύο όροι: 1) κινδυνεύει η φυσική ή ψυχική υγεία της εγκύου και 2) η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού. Οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις δε, θα πρέπει να πιστοποιηθούν σε δύο γνωματεύσεις ψυχιάτρων, που δεν θα πρέπει να εργάζονται σε νοσοκομεία που διενεργούν εκτρώσεις. Οι κλινικές τέλος που διενεργούν εκτρώσεις, δεν θα επιτρέπεται να διαφημίζουν την ειδικότητά τους.

Κι ενώ ο νόμος καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα στην αυτονομία και την ανεξαρτησία μιας γυναίκας, ο εμπνευστής του νόμου υποκριτικά και πατερναλιστικά δήλωσε πως «προστατεύει τη μάνα», διότι «οι γυναίκες που κάνουν έκτρωση είναι πάντα θύματα»!

Όπως σημειώνεται («Monde»), η συγκεκριμένη νομοθεσία είναι «η πιο περιοριστική από την εποχή της δικτατορίας», καθώς στις προϋποθέσεις της έκτρωσης δεν συμπεριλαμβάνεται η δυσμορφία του εμβρύου – επειδή «δεν υπάρχει πρώτη και δεύτερη κατηγορία για τα συλληφθέντα έμβια ζώντα»… Ο νόμος όμως ήταν προεκλογική υπόσχεση του Μ. Ραχόι στη δεξιά πτέρυγα του κόμματός του (όπου έχει μεγάλη επιρροή ο προκάτοχός του Χ. Μ. Αθνάρ) και στην Εκκλησία. Και μετά από την ενίσχυση του ρόλου της Εκκλησίας στην εκπαίδευση, έρχεται η απαγόρευση της έκτρωσης, ενώ ακολουθεί η απαγόρευση της απεργίας….

Στα μέσα Δεκεμβρίου εξάλλου, η Ολομέλεια της Ευρωβουλής αιφνιδίασε τους πάντες καταψηφίζοντας την έκθεση της σοσιαλίστριας ευρωβουλευτίνας απ΄ την Πορτογαλία Εντίτ Εστρέλα, που ζητούσε από τις χώρες-μέλη (κατά μη δεσμευτικό τρόπο) την ενημέρωση για την αντισύλληψη και τη διαμόρφωση ασφαλών συνθηκών για τις αμβλώσεις. «Υποκρισία, σκοταδισμός, ξεπούλημα σε προεκλογικές σκοπιμότητες» πρυτάνευσαν στην ψηφοφορία, κατά την άποψη του Βέλγου σοσιαλιστή Μαρκ Ταραμπέλα, ενώ η Πράσινη Ν. Κιλ-Νίλσεν παρατήρησε πως «η Ευρώπη και η Ευρωβουλή ζουν κακές ώρες»…

Σε δημοσίευμα της «Monde» σημειώνεται, ότι σε μια πρώτη απόπειρα ψήφισης της έκθεσης τον Οκτώβριο, η Εντίτ Εστρέλα αποδοκιμάστηκε με γιουχαϊσματα από την Ομάδα των Συντηρητικών και ευρωσκεπτικιστών, οι οποίοι ζήτησαν κι έγινε αποδεκτή (με την υποστήριξη της ομάδας του Ε.Λ.Κ.) η αναπομπή της έκθεσης στην επιτροπή κι εκ νέου στην Ολομέλεια για να προστεθεί η πρόβλεψη ότι το θέμα «εναπόκειται στην εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών». Ακολούθησε η διάσκεψη των γερμανών αρχιεπισκόπων, που αξίωσε η σεξουαλική ενημέρωση να παραμείνει στις ευθύνες των γονέων και τέλος, η εκστρατεία κορυφώθηκε με κάπου 100.000 μέηλ που εστάλησαν στα γραφεία των ευρωβουλευτών.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι – στους κόλπους των Φιλελευθέρων για παράδειγμα – σημειώθηκαν διαφοροποιήσεις και μολονότι η Ολλανδέζα εκπρόσωπός τους Σοφία Ιντβέλντ τάχθηκε υπέρ της έκθεσης Εστρέλα, η πλειοψηφία της Ομάδας καταψήφισε και με τη συνεργασία του Ε.Λ.Κ. και των ακροδεξιών, η έκθεση απορρίφθηκε.

(Άντε, αγόρια, κουράγιο. Στην επόμενη ευρωβουλή θα θέσετε προς συζήτηση – λέω, δεν το ξέρω – και την αφαίρεση της ψήφου των γυναικών, οπότε το ένα φύλο σταδιακά θα εκλείψει απ΄ τον πλανήτη. Από τον εγκλεισμό στα ψυχιατρεία και τις αυτοκτονίες. Ευτυχές το νέον έτος.)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News