Το απόσπασμα έχει γίνει viral τις τελευταίες μέρες, μπορείτε να το απολαύσετε υποτιτλισμένο και στο video gallery του Protagon: σε έναν από τους καταπληκτικούς μονολόγους του -ένα ρεσιτάλ υποκριτικής από τον εξαιρετικό θεατρικό ηθοποιό Νάιτζελ Χόθορν- ο γενικός γραμματέας του βρετανικού υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης σερ Χάμφρεϊ εξηγεί στον εμβρόντητο πολιτικό του προϊστάμενο υπουργό Τζέιμς Χάκερ (Πολ Εντινγκτον) γιατί η Βρετανία ήθελε να μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΟΚ) – πολύ απλά για να τη διαλύσει!

Ηταν μια προφητεία;

Ή μια εξαιρετικά ακριβής ανάγνωση της βρετανικής διπλωματίας και των γραφειοκρατών της; Τόσο ακριβής ώστε αυτό που περιγράφεται από έναν δημόσιο λειτουργό σε μια στιγμή ενός σίριαλ του ΒΒC στις αρχές της δεκαετίας του 1980, να υλοποιείται στην παγκόσμια σκηνή 35 χρόνια μετά; Ο φανταστικός διάλογος μεταξύ των δύο βρετανών αξιωματούχων αποτέλεσε ένα μικρό μέρος από ένα επεισόδιο της εξαιρετικής τηλεοπτικής σειράς «Yes Minister». Στην Ελλάδα το σίριαλ προβλήθηκε ως «Μάλιστα, κύριε Υπουργέ». Το συγκεκριμένο επεισόδιο είχε τίτλο «The Devil You Know» και μεταδόθηκε από το ΒΒC στις 23 Μαρτίου 1981. Υστερα από 35 χρόνια αυτός ο διάλογος αποδεικνύεται απίστευτα επίκαιρος!

Στην ανθολογία των σπουδαίων σειρών της παγκόσμιας τηλεόρασης, το «Yes Misister» στέκει μόνο του. Ξεχωρίζει. Χρόνια πριν από την παντοκρατορία των τηλεοπτικών υπερπαραγωγών των ημερών μας, αλλά και πολλά χρόνια έπειτα από την άνθηση των προγραμμάτων για όλη την οικογένεια στην αμερικανική TV των 60s, το «Yes Minister» – οι πολιτικές περιπέτειες ενός ιδεαλιστή και κάπως αφελούς υπουργού που θέλει να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με τους πανίσχυρους μηχανισμούς της δημόσιας διοίκησης η οποία εκφράζεται από τον μακιαβελικό μόνιμο γενικό γραμματέα του υπουργείου – άλλαξε την τηλεόραση. Και μαζί της και την πολιτική.

Δεν ήταν σίριαλ για βουλιμικούς με την τηλεόραση: Μόλις επτά επεισόδια κάθε σεζόν και μόλις τρεις σεζόν, συν άλλες δύο στη μετεξέλιξή του, το «Yes Prime Minister» («Μάλιστα, κύριε Πρωθυπουργέ»). Δεν είχε σταρ, ούτε δράση, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα θεατρικό μονόπρακτο. Αλλά ήταν αυτό που σφράγισε μια εποχή ολόκληρη στη Βρετανία. Ηταν άλλωστε η εποχή που τα δημόσια πολιτικά πάθη ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένα λόγω της ηγεμονίας της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Η ίδια άλλωστε η Σιδηρά Κυρία, δεν μπόρεσε να γλιτώσει από τον αξιότιμο κ. Χάκερ και τον σερ Χάμφρεϊ. Τον Ιανουάριο του 1984, στο απόγειο της δύναμής της, τους συνάντησε σε ένα σκετς στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης κατά την οποία βραβεύτηκαν οι σεναριογράφοι της σειράς! Ηταν βλέπετε και η αγαπημένη της τηλεοπτική σειρά.

Πολύ σωστά τιμήθηκαν τότε οι σεναριογράφοι. Αυτό που εξέπληττε -και δεδομένου του βίντεο που κυκλοφορεί συνεχίζει να εκπλήσσει- με το σίριαλ είναι η εντυπωσιακά ακριβής ανατομία των πολιτικών μηχανορραφιών και των τρόπων που (δεν) λειτουργεί η δημόσια διοίκηση στη Βρετανία – και φευ, παντού στον κόσμο. Οι τακτικές με τις οποίες ο μόνιμος γενικός γραμματέας του υπουργείου παρεμπόδιζε τον υπουργό από το να προχωρά στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, οι ελιγμοί, οι παγίδες και οι έχθρες στο πλαίσιο των διαγκωνισμών μεταξύ των μελών του υπουργικού συμβουλίου, ακόμα και πολιτικά ανέκδοτα από την πρόσφατη διπλωματική ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου, ήταν όλα εκεί, γραμμένα στο σενάριο, έτοιμα να βγουν στο γυαλί και να μπουν στα σπίτια εκατομμυρίων βρετανών πολιτών.

Ηταν τόσο πιστευτοί οι ήρωες που όταν ο Πολ Εντινγκτον επισκέφτηκε την Αυστραλία περί τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Μπομπ Χόουκ τον υποδέχτηκε ως ομότιμό του. Ηταν τόσο πιστευτές οι καταστάσεις που όταν το 1997 οι Εργατικοί επέστρεψαν στην εξουσία υπό τον Τόνι Μπλερ, πολλοί νεαροί υπουργοί ήταν απίστευτα δύσπιστοι απέναντι στους γενικούς γραμματείς των υπουργείων τους και αυτό επηρέασε το έργο τους.

Φαίνεται πως οι μόνοι που δεν έβλεπαν τη σειρά ήταν οι μανδαρίνοι των Βρυξελλών…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News