«Σας μιλάω από το σπίτι μου στο Κονέκτικατ. Κάνω αυτό που κάνουν όλοι, προσπαθώντας να αποφύγω αυτό το πράγμα: πλένω τα χέρια μου πολλές φορές και αν βγω έξω, φοράω μάσκα. Γενικά δεν κάνω πολλά, κρατάω χαμηλούς τόνους. Αν υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε, ενημερώστε με!».

Με αυτά τα λόγια ξεκινάει μια χειμαρρώδης συνέντευξη του Κιθ Ρίτσαντς –η πρώτη του μέσα στην τρέχουσα χρονική συγκυρία, όπου μιλάει για όλα: τη σόλο καριέρα του, την όποια συνέχεια των Rolling Stones και, φυσικά, για την ίδια την πανδημία.

Είναι και 77 χρόνων, δεν είναι μικρός για να μη φοβάται.

Αλλά από την άλλη, είναι ο Κιθ: ένας άνθρωπος που διέψευσε πολλάκις όλους όσοι ισχυρίζονταν ότι λόγω της κατάχρησης ναρκωτικών και αλκοόλ, δεν θα έφτανε ποτέ τα 40, μετά τα 50, μετά τα 60 και τέλος και 70.

Και όμως, είναι ακόμη εδώ, στα 77 του. Τρία χρόνια πριν από τα ογδόντα, να ροκάρει και να θέλει να βγει περιοδεία να παίξει τα καινούργια τραγούδια του – και τα παλιά των Stones, ασφαλώς.

«Ευτυχώς έχω έναν διάδρομο γυμναστικής στον κάτω όροφο, τον οποίο κάνω εντελώς απρόθυμα για μισή ώρα. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κάναμε πολλές βόλτες. Αλλά τώρα πρέπει να σκεφτώ αυτόν τον χειμώνα», λέει, μιλώντας στη Wall Street Journal (με συνδρομή).

Οσον αφορά τις συναυλίες, παραδέχεται «αισθάνομαι λίγο “σκουριασμένος”, αφού έχω να παίξω ζωντανά εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο. Αλλά δεν νιώθω σωματικά λιγότερο ικανός από ό,τι πριν από δύο χρόνια. Σίγουρα έχω πολύ περισσότερο ενθουσιασμό. Θα ήθελα να ανέβω στη σκηνή τώρα»

Ρεαλιστικά μιλώντας, όμως, πότε νομίζει ότι οι Stones θα ξαναβγούν για περιοδεία – αν βγουν;

«Όλοι ελπίζουμε ότι τον επόμενο χρόνο θα υπάρξει ένα σχετικό θετικό νέο. Προς το παρόν, όλα είναι απλώς εικασίες», τονίζει και αναφέρεται στην αδυναμία πολλών, νέων κυρίως, συγκροτημάτων να τα φέρουν βόλτα με το νέο αυτό καθεστώς της διακοπής των συναυλιών.

«Εάν επιστρέψουμε στις συναυλίες τον επόμενο χρόνο ή ακόμη και το 2022, θα έλεγα ότι πιθανότατα οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους θα τα καταφέρουν. Αλλά αν αυτή η κατάσταση τραβήξει άλλους 18 μήνες ή δύο χρόνια, είναι πολύ πιθανό πολλές μπάντες να διαλυθούν και να παραιτηθούν», επισημαίνει.

Και κάπως έτσι, με αυτούς τους όρους και οι Stones έχουν κάνει… παύση σε όλα.

«Είμαστε σε αναμονή. Ο Μικ (Τζάγκερ) και εγώ ανταλλάσσουμε μερικές ιδέες περιστασιακά. Αλλά έχουμε κολλήσει στα μισά του δρόμου. Έχουμε ίσως πέντε-έξι κομμάτια. Ένα από τα οποία ήταν το “Living in a Ghost Town” (το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο). Το κυκλοφορήσαμε αμέσως, επειδή ήταν τόσο κατάλληλο λόγω των εικόνων που βλέπαμε στην τηλεόραση τον Μάρτιο με την καραντίνα και τα lockdown. Το άκουγα λέγοντας “αυτό είναι το σάουντρακ σε αυτό το πράγμα που ζούμε και πρέπει να το βγάλουμε τώρα”», τονίζει.

H συνέχεια της συνέντευξης αναλώνεται στην κυκλοφορία, αυτές τις ημέρες, ενός box set από μια προ δεκαετιών συναυλία του μαζί με το «δεύτερο γκρουπ» του, τους X-pensive Winos.

Πρόκειται για μια συναυλία που έδωσαν στις 15 Δεκεμβρίου του 1988 στο Hollywood Palladium.

«Εγώ δεν ήμουν ούτε ήθελα να είμαι αρχηγός σε ένα συγκρότημα», λέει προσθέτοντας ότι «ήταν τα άλλα παιδιά, οι Winos που μου έδωσαν την αίσθηση ότι, ναι, θα ήθελα να περιοδεύσω. Στην αρχή, θυμάμαι ότι επρόκειτο να κάνουμε απλώς ένα δίσκο. Μέχρι να τελειώσουμε, όμως, είχαμε την αίσθηση ότι είμαστε ένα πραγματικό συγκρότημα και ότι αυτή η μπάντα δημιουργήθηκε για να παίζει ζωντανά. Και το απόλαυσα, αν και οφείλω να παραδεχτώ ότι έμαθα πάρα πολλά για τη δουλειά αυτή (του αρχηγού) από τον Μικ».

Η κουβέντα πηγαίνει σιγά σιγά και στη σόλο καριέρα του.

Το τελευταίο σόλο άλμπουμ του, το «Crosseyed Heart» του 2015, έλαβε θερμή υποδοχή από κοινό και κριτικούς. Θέλει να ηχογραφήσει και ένα ακόμη;

«Φυσικά. Προς το παρόν, φυσικά, θα ήθελα επίσης να φτιάξω και ένα νέο άλμπουμ με τους Rolling Stones. Αλλά να, κοιτάζω πίσω την εποχή των Winos με πολλή αγάπη, ως μια υπέροχη εμπειρία, ως μια εμπειρία που μου άνοιξε τους μουσικούς ορίζοντες. Επειδή για τόσα χρόνια είχα δουλέψει μόνο με τους Rolling Stones…», καταλήγει με νόημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News