Οι δηλώσεις του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν από το Πεκίνο, όπου πήγε για τη φιέστα των Κινέζων με αφορμή τα δεκάχρονα του φιλόδοξου εμπορικού και γεωπολιτικού πρότζεκτ Belt and Road, αποκάλυψαν μια μεταστροφή στη στάση του όσον αφορά το Ουκρανικό: ο άρχων του Κρεμλίνου χαρακτήρισε «πόλεμο» τη σύγκρουση της Ρωσίας με την Ουκρανία (δηλαδή με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση), εγκαταλείποντας για λίγο τον επίσημο όρο της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης». Η μετονομασία αυτή μπορεί να επιδέχεται πολλές ερμηνείες, ακόμη και εκείνη της «ρύμης του λόγου» που δικαιολογεί υπερβολές, ωστόσο ήταν αιφνίδια.
Ετσι, οι λονδρέζικοι Times έγραψαν επί λέξει ότι «δεν είναι ξεκάθαρο τι ώθησε τον Πούτιν να παρεκκλίνει από την κομματική γραμμή» και συγχρόνως θύμισαν ότι στα ρωσικά media έχει απαγορευτεί η χρήση του όρου «πόλεμος» όσον αφορά το Ουκρανικό. Φυσικά, ο ψυχροπολεμικός όρος «κομματική γραμμή» δεν επελέγη τυχαία σε αυτή την πρόταση: χρησιμοποιήθηκε για να υπογραμμίσει τον ουσιαστικά μονοκομματικό χαρακτήρα του ρωσικού κράτους, παρά τον τυπικό πολυκομματισμό του πολιτεύματος.
Μια εξήγηση της στάσης του Πούτιν μπορεί να είναι ο εκνευρισμός του από την ενίσχυση του ουκρανικού στρατού με αμερικανικά όπλα ικανά να απειλήσουν τη Ρωσία. Και αν κρίνει κανείς από την αποστροφή του περί του πυραυλικού συστήματος ATACMS, αυτό μάλλον συμβαίνει. Ο Πούτιν απάντησε στον ισχυρισμό του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ότι «η Ρωσία έχει ήδη χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία» ως εξής: «Αν έχει χαθεί ο πόλεμος, γιατί συζητάμε; Τότε ας πάρει πίσω [σ.σ.: ο Μπάιντεν] το ATACMS και όλα τα άλλα όπλα του, ας καθίσει να φάει τηγανίτες και ας κοπιάσει μετά και από εμάς για τσάι».
Στο Πεκίνο ο Πούτιν πρώτα συζήτησε με τον κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ κατ’ ιδίαν και κατόπιν έκανε τις παραπάνω δηλώσεις. Είπε δημοσίως ότι τους δεσμούς της Ρωσίας με την Κίνα ενισχύουν «εξωτερικοί παράγοντες και κοινές απειλές», ενώ υπογράμμισε την επιθυμία των κρατών αυτών «να διοικούνται όπως το κρίνουν κατάλληλο οι ηγέτες τους» – κατ’ αυτόν τον τρόπο, σχολίασαν οι Βρετανοί, αντέδρασε «στη Δυτική κριτική για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από τα δύο καθεστώτα».
Θύμισαν, λοιπόν, ότι «η Κίνα αρνήθηκε να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία για την εισβολή της στην Ουκρανία, την οποία, όπως λέει ο Πούτιν, προκάλεσε το ΝΑΤΟ». Και ότι αυτό το έκανε η Κίνα «ενισχύοντας το εμπόριο με τη Μόσχα, παρέχοντας στο Κρεμλίνο τα απαραίτητα κεφάλαια για την πολεμική του μηχανή». Η γνώμη των Times, πάντως, είναι ότι από το σινορωσικό δούναι και λαβείν κερδισμένη βγαίνει η Κίνα, αφού «οι αναλυτές λένε ότι η αυξανόμενη οικονομική εξάρτηση της Ρωσίας από την Κίνα έχει μικρύνει το εκτόπισμα της πρώτης στις διμερείς σχέσεις».
Κατά τα λοιπά, «ο Πούτιν κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι παρασύρονται όλο και περισσότερο στον πόλεμο στην Ουκρανία», καθώς «δύο ρωσικές βάσεις στα νότια και στα ανατολικά της Ουκρανίας χτυπήθηκαν αυτή την εβδομάδα από αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS». Μάλιστα, «ο πρόεδρος Ζελένσκι ευχαρίστησε τις ΗΠΑ για την παροχή των πυραύλων, οι οποίοι έχουν βεληνεκές έως και 300 χλμ και δίνουν στην Ουκρανία αυξημένη ικανότητα να στοχεύει ρωσικές βάσεις πίσω από τις γραμμές του μετώπου».
Συγκεκριμένα, για την προμήθεια του Κιέβου με ATACMS, «ο Πούτιν προσπάθησε να αγνοήσει τη σημασία τους και χαρακτήρισε την απόφαση του Λευκού Οίκου ‘‘άλλο ένα λάθος, το οποίο δεν θα έχει καμία επίδραση στην έκβαση του πολέμου’’». Είπε επακριβώς: «Δεν υπάρχει τίποτα καλό σε αυτό για την Ουκρανία. Απλώς παρατείνει την αγωνία τους». Παραδέχτηκε, ωστόσο, έγραψαν οι Βρετανοί, ότι οι αμερικανικοί πύραυλοι έχουν δημιουργήσει πρόσθετες απειλές για τις δυνάμεις της Ρωσίας: «Ο πόλεμος είναι πόλεμος…»
Και κατέληξαν οι Times: «Επιπλέον, ο Πούτιν είπε ότι πιστεύει πως οι Δυτικές χώρες [σ.σ.: σε αντίθεση με τις ΗΠΑ] είναι πιο ανοιχτές σε ειρηνευτικές συνομιλίες για το Ουκρανικό. Προέτρεψε τους κυβερνώντες στο Κίεβο να ακυρώσουν ένα περυσινό διάταγμά τους που απαγορεύει οποιαδήποτε συνομιλία με τη Ρωσία όσο ο Πούτιν παραμένει πρόεδρος. Η Ρωσία έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Ουκρανία αν το Κίεβο δεν παραδώσει τέσσερις περιοχές στο νότιο και στο ανατολικό τμήμα της χώρας, τις οποίες η Ρωσία θεωρεί δικές της».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News