Ο Τζέιμι Ντέτμερ, του Politico, φιλοτέχνησε ένα «σεντόνι» σεναρίων «που φτιάχνουν το κέφι των  αναγνωστών» όπως δεν δίστασε ο ίδιος να ομολογήσει. Φυσικά, κατά νου του είχε τους αγγλόφωνους αναγνώστες.

Σχετικά αισιόδοξες ήταν οι προβλέψεις του όσον αφορά τους μποναμάδες του 2025 – δεν τους είδαμε ακόμη, όμως ακριβώς αυτά τα προπατορικά κουσούρια μας, η τύφλα και η άγνοια, είναι το θέμα και ο λόγος ύπαρξης του κάθε Καζαμία.

Ο αρθρογράφος δήλωσε εξαρχής ότι φυλάχτηκε και δεν έκανε ζόρικες αστρολογικές μαντεψιές, μάλιστα ανέφερε πόσο έξω έπεσαν όσοι προφήτευσαν τη βέβαιη νίκη της Κάμαλα Χάρις στις προεδρικές εκλογές επί του Τραμπ, επίσης αναγνώρισε ότι το μέλλον είναι, θέλουμε δεν θέλουμε, άδηλο.

Και αποτόλμησε το μακροβούτι, όχι ιδιαιτέρως επικίνδυνο για να είμαστε ειλικρινείς.

Το σενάριο «Σταματούν οι πόλεμοι»

Πρώτον, η επιχείρηση Ουκρανία. Ο Τραμπ, έγραψε ο Ντέτμερ, είναι περίεργη φιγούρα ως ειρηνοποιός, ωστόσο δεσμεύτηκε να σταματήσει τους πολέμους. «Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει κρυφή ανακούφιση ότι ο Τραμπ μπορεί να τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Κάποιοι μάλιστα θεωρούν ότι, συγκριτικά με τη Χάρις, μπορεί να αποσπάσει από τη Ρωσία καλύτερη συμφωνία.

»Αν ο Τραμπ μεσολαβήσει για συμφωνία που περιλαμβάνει εδαφικές απώλειες για το Κίεβο, ενδέχεται να κατηγορηθεί για τυχόν παραχωρήσεις, από την άλλη μεριά όμως οι Ευρωπαίοι δεν έχουν λεφτά ούτε μέσα να χρηματοδοτήσουν έναν ‘‘παντοτινό πόλεμο’’, ενώ οι ψηφοφόροι τους δυσανασχετούν στην ιδέα ανάπτυξης ευρωπαϊκών στρατευμάτων. Τέλος πάντων, ακόμη και η προσωρινή διακοπή του πολέμου θα σώσει μερικές ζωές».

Δεύτερον, η επιχείρηση Παλαιστίνη. «Στη Μέση Ανατολή οι Ισραηλινοί πανηγυρίζουν με την προεδρία Τραμπ, πιστεύοντας ότι θα τους δώσει ό,τι θέλουν. Κάνουν κέφι τον Μάικ Χάκαμπι, τον επόμενο πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Ισραήλ, διότι ήδη έχει απορρίψει την ιδέα ότι υπάρχουν Παλαιστίνιοι. Πιστεύει ότι αυτοί πρέπει να απομακρυνθούν σε άλλη χώρα.

»Ωστόσο ο Τραμπ δεν έδωσε στον Νετανιάχου αυτό που ήθελε την τελευταία φορά που συναντήθηκαν στο Οβάλ Γραφείο, την επικύρωση [από πλευράς ΗΠΑ] της προσάρτησης της Δυτικής Οχθης ή, τουλάχιστον, των ισραηλινών οικισμών [μέσα στα Κατεχόμενα]. Κάποιοι στο περιβάλλον του Τραμπ αμφιβάλλουν ότι ο ‘‘Μπίμπι’’ θα λάβει λευκή επιταγή τώρα, αν και φλερτάρει επίμονα τον Τραμπ με σκοπό να ξεχαστούν τα συχαρίκια του στον Μπάιντεν το 2020, όταν ο Τραμπ κατήγγελλε εκλογική νοθεία».

Ακολούθησε η γενική πρόβλεψη του αρθρογράφου για τις περιοχές των δύο μειζόνων πολέμων της εποχής μας: «Οι Παλαιστίνιοι θα πάρουν για το κράτος τους ένα κομμάτι από τη Δυτική Οχθη και μία κατεστραμμένη Γάζα, ενώ η Ουκρανία θα χάσει το 20% των εδαφών της, όμως αυτό είναι καλύτερο από τη συνέχιση του πολέμου».

Το σενάριο «Bye bye Pax Americana»

Ο αρθρογράφος έγραψε ότι επί προεδρίας Μπάιντεν οι σύμμαχοι των ΗΠΑ ανακουφίστηκαν «ύστερα από την καταιγίδα Τραμπ που τους στρεσάρισε». Τώρα, ξανά με τον Τραμπ, τι θα κάνουν όμως; Ο Ντέτμερ εξέφρασε την άποψη ότι η ανεπιθύμητη εκλογή Τραμπ δίνει στους ευρωπαίους ηγέτες την ευκαιρία «να στήσουν την Ευρώπη στα πόδια της». Πώς θα το επιτύχουν; «Καθορίζοντας τη μοίρα τους στα ζητήματα άμυνας» απάντησε ο ίδιος στον απορούντα εαυτό του.

«Η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο μπορεί να ταρακουνήσει την Ευρώπη [εννοεί την ΕΕ]. Πρέπει να ξεπεραστούν οι διαφορές σχετικά με την ασφάλεια, την άμυνα, τη μετανάστευση και τη δημοσιονομική πολιτική». Η αισιόδοξη πρόβλεψη σε αυτήν την περίπτωση αφορά «την προσέγγιση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με τους Βίκτορ Ορμπαν, Τζόρτζια Μελόνι, Ρόμπερτ Φίκο, Εμανουέλ Μακρόν, κ.ά.». Βέβαια, σε αυτήν την πρόταση είναι αξιοπερίεργη η συμπερίληψη του Μακρόν στον κατάλογο των υποτιθεμένων «εχθρών» της προέδρου της Κομισιόν.

Το σενάριο «Πετρέλαιο, δώρο Θεού»

Ο αρθρογράφος-Καζαμίας ξεκίνησε από ένα θέσφατο, ότι ο στόχος περί «μηδενικού άνθρακα» ήταν εξαρχής ανέφικτος. Το 2025, προφήτευσε, «οι περισσότερες χώρες θα ενστερνιστούν την ιδέα ότι είναι πολύ καλύτερο να μειώσουμε τις ευπάθειές μας στις ακραίες καιρικές συνθήκες και στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής». Και παρατήρησε ότι στο COP 29 υπήρξε κάποιος υγιής ρεαλισμός, διότι «οι στόχοι για τον μετριασμό του κλίματος δεν επιτυγχάνονται ποτέ». Συμφώνησε, δε, με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ ότι τα ορυκτά καύσιμα είναι δώρο Θεού για τις χώρες με κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Το σενάριο «Δύο στο Οβάλ Γραφείο»

Ο Ντέτμερ είναι βέβαιος ότι το 2025 στον σούπερ ευρύχωρο Λευκό Οίκο θα στριμωχτούν δύο πρόεδροι των ΗΠΑ, ο Τραμπ και ο Μασκ. Και ότι τα μεταξύ τους επεισόδια, που είναι βέβαιον πως θα προκύψουν, θα είναι χάρμα ιδέσθαι και πλάκα από τις λίγες, «το μεγαλειώδες θέαμα των δύο σεφ στην ίδια κουζίνα». Νοστιμάδες, λοιπόν, με βασικότερη την αναμενόμενη αποπομπή του Μασκ, ο οποίος «προεκλογικώς συνεισέφερε 200 εκατ. δολάρια» και συνεπώς «θέλει να πάρει κάτι περισσότερο από το πόστο του ελεγκτή της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας», δηλαδή «εποφθαλμιά τη θέση του Τραμπ». Απόφανση: «Η όλη διαδικασία θα είναι διασκεδαστική». Προς το παρόν υπάρχουν, όμως, μόνο «oι τριβές του Μασκ με ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος του Τραμπ».

Το σενάριο «Τίνος τα ρομπότ θα μας φάνε»

Ζοφερά θα είναι τα πράγματα με την Τεχνητή Νοημοσύνη αν οι απανταχού αυταρχικοί την ελέγξουν και μας χειραγωγήσουν με deepfakes, έγραψε ο Καζαμίας μεταφέροντας τις ανησυχίες διαφόρων αναλυτών. Τότε οι Δημοκρατίες θα έχουν χάσει το παιχνίδι. Τέλος πάντων, οι νικητές της τεχνολογικής κούρσας είναι αυτοί που θα μπορέσουν να καθορίσουν και το μέλλον της ανθρωπότητας. Ωστόσο ο ίδιος ο Ντέτμερ κλίνει προς την άποψη που είχε εκφράσει και ο Χένρι Κίσινγκερ, ότι η τεχνολογική εξέλιξη θα οδηγήσει σε συμφωνίες μεταξύ των κολοσσών του κλάδου, με αποτέλεσμα τη σύμπηξη εταιρικών συμμαχιών. «Αυτές οι εταιρικές συμμαχίες ενδέχεται να αναλάβουν τις παραδοσιακές λειτουργίες του έθνους-κράτους». Ας σκεφτεί ο καθένας αν αυτό το σενάριο είναι και το πιο αισιόδοξο στην όλη ιστορία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News