Το πρώτο κακό μαντάτο -για την τρομοκρατική επίσκεψη δυο κρανοφόρων στο σπίτι του ενός από τους τρεις αρχιδιαιτητές- έφτασε την ώρα που ορκιζόταν η νέα κυβέρνηση. Ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, έφυγε άρον άρον για το γραφείο του. Ο Πρωθυπουργός, ο οποίος ενημερώθηκε για το περιστατικό, τον διέταξε να προχωρήσει την κάθαρση στο ποδόσφαιρο. Μόνο που, την εντολή την έδωσε σε… λάθος υπουργό.

Η πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού, ό,τι ήταν να κάνει, το έκανε. Η αμαρτωλή διοίκηση της Ομοσπονδίας δεν υπάρχει πια. Τα πειθαρχικά όργανα λειτουργούν με τακτικούς δικαστές. Τα χέρια της Επιτροπής Δεοντολογίας λύθηκαν. Αρχιδιαιτητές διορίστηκαν πρόσωπα κοινής αποδοχής, με λευκό παρελθόν. Οι πίνακες των διαιτητών, βοηθών και παρατηρητών θα άλλαζαν σε λίγες μέρες. Ο νέος αθλητικός νόμος ολοκληρώθηκε. Η προσωρινή διοίκηση της ΕΠΟ -νομικοί και τεχνοκράτες- ανέλαβαν την αναθεώρηση του Καταστατικού, των κανονισμών και του εκλογικού συστήματος. Το μόνο που απέμενε, ήταν να διασφαλιστεί ότι όσοι στρατεύτηκαν στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, θα μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους.

Το μήνυμα των κακοποιών που χρόνια τώρα λυμαίνονται τα γήπεδα -ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν καμία… εξομάλυνση- αντιμετωπίστηκε από την Ομοσπονδία (από τη FIFA, δηλαδή) σαν αταξία μαθητών του Δημοτικού: «Αν το ξανακάνετε, θα…». Η κυβέρνηση απλώς επέδειξε μεγαλύτερο ρεαλισμό: «Οταν το ξανακάνετε, θα…». Ασφαλώς και θα το ξανάκαναν. Με πολύ πιο άγριο τρόπο τούτη τη φορά: καίγοντας το σπίτι του άλλου αρχιδιαιτητή, του Γιώργου Μπίκα. Την ημέρα -τι σύμπτωση- που τα τρία μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας επρόκειτο να ανακαλέσουν τις παραιτήσεις τους. Οι απειλές προς τον Γιάννη Τσαχειλίδη δεν τους είχαν τρομάξει αρκετά…

Μόνον όποιος ξύπνησε από κώμα εικοσαετίας δεν περίμενε ότι ο ποδοσφαιρικός υπόκοσμος θα αντιστεκόταν με τις παραδοσιακές, μαφιόζικες μεθόδους του. Εδώ δεν είναι Ελβετία – είναι Κολομβία. Εχουν βγει μαχαίρια, έχουν πέσει πιστολιές, έχουν σπάσει κόκκαλα, έχουν καεί μαγαζιά, αυτοκίνητα και μηχανές. Από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι χθες, έχουν καταγραφεί 26 επιθέσεις. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, τα θύματα ήταν άνθρωποι της Διαιτησίας. Και ποιος ξέρει, πόσες άλλες δεν βγήκαν στο φως.

Η Επιτροπή Εξομάλυνσης ήρθε για να βάλει τους κανόνες του παιχνιδιού

Κανείς, ποτέ, δεν τιμωρήθηκε γι’ αυτούς τους τραμπουκισμούς. Βγήκαν ανακοινώσεις που τους καταδίκαζαν, υποβλήθηκαν μηνύσεις κατ’ αγνώστων, όμως οι αστυνομικές έρευνες κατέληξαν στα αρχεία των ανεξιχνίαστων υποθέσεων. Ακόμη και για την ανατίναξη του φούρνου του Κωνσταντινέα, τον Φεβρουάριο του 2012 στην Καλαμάτα, για τον οποίο υπήρχαν αρκετά στοιχεία, κανένας δεν συνελήφθη. Για την επίθεση κατά του Κύρου Βασσάρα, τον Οκτώβριο του 2011, ο κατηγορούμενος δεν έχει -ακόμη- δικαστεί.

Μπίκας, Τσαχειλίδης και Καλύβας ήταν έτοιμοι να ανακαλέσουν τις παραιτήσεις τους, έπειτα από τις διαβεβαιώσεις της Αστυνομίας ότι θα τους παρέχει 24ωρη προστασία. Αδύνατον. Οι άνθρωποι έχουν παιδιά που πάνε σχολείο, γυναίκες που βγαίνουν για ψώνια, σπίτια, εξοχικά και αυτοκίνητα. Θα χρειαζόταν ολόκληρη στρατιά αστυνομικών. Η μαφία του ποδοσφαίρου δεν δυσκολεύτηκε να τους πείσει, να μην μπερδεύονται στις παλιοδουλειές της. Αλλωστε, πάντα αυτές οι επιθέσεις αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικές. Τα θύματα, άλλοτε «συνετίστηκαν» κι άλλοτε το ‘βαλαν στα πόδια.

Η Επιτροπή Εξομάλυνσης ήρθε για να βάλει τους κανόνες του παιχνιδιού, όμως οι κανόνες -από μόνοι τους- δεν είναι αρκετοί. Κάποιοι πρέπει να τους εφαρμόσουν. Αλλά, ποιοι; Στην πραγματικότητα, πέρα από πρόσωπα έντιμα και άφθαρτα, ψάχνουμε για αφελείς ή για παράφρονες. Για ανθρώπους που, είτε δεν έχουν συναίσθηση του κινδύνου, είτε είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν την ασφάλεια των οικογενειών τους στον βωμό της κάθαρσης. Δύσκολα θα βρεθούν.

Οι μπράβοι, βεβαίως, που έτρεψαν σε φυγή τη νέα Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, δεν ενεργούν από μόνοι τους. Πίσω τους κρύβονται οι νταβατζήδες. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς εμπλέκονται στις ποινικές δικογραφίες που «σέρνονται» στη Δικαιοσύνη εδώ και πολλά χρόνια. Το ποδόσφαιρο έχει ορθάνοιχτες τέσσερις μεγάλες δικαστικές υποθέσεις: το μικρό «Koriopolis» -δηλαδή την υπόθεση των «στημένων» αγώνων του 2008-2011, την επίθεση στον Κύρο Βασσάρα, το μεγάλο «Koriopolis» με τους 84 κατηγορούμενους, και το σκάνδαλο με την κάρτα υγείας στην ΕΠΟ. Αν οι ένοχοι είχαν καταδικαστεί, οι μπράβοι τους θα έμεναν άνεργοι. Αλλά αυτό, όπως φαίνεται, θ’ αργήσει να συμβεί.

Κάθαρση χωρίς συλλήψεις και φυλακίσεις, δεν γίνεται – η FIFA το γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν. Οσο τα γήπεδα δεν καθαρίζουν από τους «νονούς», τα εγκλήματα θα πληθαίνουν, οι εγκληματίες θα γίνονται όλο και πιο άτρωτοι, το ποδόσφαιρο όλο και πιο ευάλωτο. Και όσοι έχουν ευθύνες διοίκησης και λήψης σημαντικών αποφάσεων, θα παραμένουν απροστάτευτοι και τρομαγμένοι.

Οπως αποδεικνύεται, FIFA και κυβέρνηση έβαλαν μπροστά την «επιχείρηση καθαρά χέρια» στο ποδόσφαιρο, ανάβοντας ένα κεράκι. Χωρίς σοβαρό σχέδιο. Οσο για τους επιχειρηματίες του χώρου, το μόνο που τους νοιάζει είναι οι ρήτρες της Nova. Ακόμη δεν βλέπουν κανέναν λόγο ώστε να μη συνεχιστεί το Πρωτάθλημα, σαν να μην τρέχει τίποτα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News