Αμερικανός αναλυτής του Κέντρου Μελέτης Κινεζικών Στρατιωτικών Υποθέσεων του National Defense University της Ουάσιγκτον, ιδρύματος που ανήκει στο Πεντάγωνο, έγραψε στον ιστότοπο Foreign Affairs ότι ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν εμπιστεύεται τον στρατό του. Αυτή η γνωμάτευση ακούγεται περίεργη βέβαια, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι ο Σι έχει συγκεντρώσει όλη την εξουσία στα χέρια του. Πώς είναι δυνατόν να μην ελέγχει το στράτευμα; Ο αναλυτής έγραψε ότι το Κόμμα έχει παραχωρήσει στις ένοπλες δυνάμεις ευρεία ελευθερία αυτοδιαχείρισης, με αντάλλαγμα την απόλυτη πίστη τους στην πολιτική τάξη. Αλλά πόσο μπορεί να κοιμάται ήσυχο;

«Ο στρατός ήταν πάντα ένας κόσμος από μόνος του και κατέκτησε μεγάλη αυτονομία τη δεκαετία του 1980. Την προηγούμενη δεκαετία, υπό τον Μάο, είχε εμπλακεί στη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ ανώτερα στελέχη κατείχαν κορυφαίες θέσεις στο κόμμα [σ.σ.: εννοεί τον Λιν Πιάο]. Ο Ντενγκ Χσιάο-πινγκ προτίμησε να έχει κυβέρνηση τεχνοκρατών και διέταξε τον στρατό να επιστρέψει στους στρατώνες. Η σιωπηρή συμφωνία κυρίων ήταν ότι ο Στρατός θα ήταν ελεύθερος να λειτουργεί όπως έκρινε σκόπιμο, αν αποδεχόταν την κομματική εξουσία και δεν γινόταν απειλητικός. Ο Ντενγκ επέτρεψε στον Στρατό να διαχειρίζεται και τεράστιες επιχειρήσεις».

Σε αυτό το πλαίσιο, η Corriere della Sera, αναμεταδίδοντας την αρθρογραφία και το σκεπτικό του αναλυτή, θύμισε ότι σε ένα αδιαφανές στρατιωτικό περιβάλλον φύονται διάφορα ζιζάνια, όπως διαφθορά, σπατάλη, αναποτελεσματικότητα, σκάνδαλα. Ο Σι, συνέχισε, τα γνωρίζει καλά όλα αυτά και εκ πείρας, αφού προτού γίνει πρόεδρος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής, το 2012, υπήρξε γιος διοικητή του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού και γραμματέας του υπουργού Αμυνας. Ξέρει τους στρατώνες, για αυτό και δεν θέλησε να ακυρώσει το άγραφο σύμφωνο που είχε συνάψει ο Ντενγκ με τις ένοπλες δυνάμεις.

Ωστόσο «μερικά ‘‘ατυχήματα’’ που προκάλεσαν οι ένοπλες δυνάμεις της Κίνας, όπως τα κατασκοπευτικά μπαλόνια στους ουρανούς των ΗΠΑ, μάλλον έχουν αιφνιδιάσει ακόμη και τον Σι και την υπό τις διαταγές του ηγεσία του Κόμματος». Ο αναλυτής έγραψε επί λέξει: «Η εμφανής απώλεια εμπιστοσύνης στα πρόσωπα κάποιων από τους κορυφαίους ηγέτες του στρατεύματος εγείρει νέα ερωτήματα στο Πολιτικό Γραφείο σχετικά με το πόση σήψη υπάρχει στο σύστημα προμηθειών, στη διαχείριση των εξόδων και στη διεύθυνση των επιχειρήσεων. Μαζί με την προσοχή στην παραπαίουσα οικονομία, και η κακοδιαχείριση στο στράτευμα θα απασχολήσει ιδιαιτέρως τον Σι».

Το πνεύμα του αναλυτή είναι απλό: η επίγνωση των σκανδάλων στον Στρατό κάνει τον Σι επιφυλακτικό απέναντί του, μάλιστα σε βαθμό αμφισβήτησης της επιχειρησιακής δυνατότητάς του. Και όχι μόνο: «Είδε και τα προβλήματα που είχε η αυταρχική Ρωσία στην Ουκρανία, η οποία αναγκάστηκε να καταφύγει σε ιρανικά drones και βορειοκορεατικά πυρομαχικά, έτσι οι αμφιβολίες του ενισχύθηκαν». Τάχα θα διαρκέσει για πάντα αυτό, αναρωτήθηκε η Corriere. Και απάντησε μόνη της: «Αργά ή γρήγορα ο Σι θα μπει στον πειρασμό να δοκιμάσει τις ένοπλες δυνάμεις του στο πεδίο. Μόνο που η Ταϊβάν το γνωρίζει, και εξοπλίζεται. Κατασκεύασε κιόλας και δικό της υποβρύχιο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News