Γιατί η εικόνα της κάμερας από τις επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στις σήραγγες της Γάζας ταλαντεύεται; Διότι τη φέρει σκύλος-ανιχνευτής, εκπαιδευμένος να διεισδύει στις σήραγγες της Χαμάς. Τα εγχειρίδια μάχης του ισραηλινού στρατού, έγραψε η Repubblica, ορίζουν ότι σε λαγούμια μπαίνουν τα ρομπότ και δευτερευόντως οι σκύλοι, ωστόσο στη μάχη της Γάζας όλοι οι κανόνες ανατράπηκαν.

Καθώς οι συγκρούσεις είναι άγριες, η διαίσθηση των ζώων είναι πιο αποτελεσματική από την Τεχνητή Νοημοσύνη. «Ειδικά όταν ο στόχος είναι η κατάκτηση των υπογείων στοών των τζιχαντιστών, αυτή η πρόκληση του αγνώστου. Τα σκυλιά όχι μόνο μπορούν να προσανατολιστούν στο σκοτάδι, αλλά μυρίζουν και τις παγιδευμένες με εκρηκτικά πόρτες, ενώ στην περίπτωση του κακού συναπαντήματος δαγκώνουν οποιονδήποτε εχθρό».

Στην εποχή μας, συνέχισε το ιταλικό μέσο, αυτά τα ειδικά σκυλιά πρωταγωνιστούν σε επιχειρήσεις κομάντος, εκεί όπου υπάρχει μεγάλος κίνδυνος. Ρίχνονται πρώτα στη μάχη. Χρησιμοποιήθηκαν στην επιχείρηση εξόντωσης του Οσάμα μπιν Λάντεν, της Αλ Κάιντα, και αργότερα στην ανάλογη αποστολή προς εξόντωση του Αμπου Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, του ISIS. Στη δεύτερη περίπτωση ο σκύλος Κόναν τραυματίστηκε και ο τότε πρόεδρος Τραμπ τον παρασημοφόρησε.

Κατά τη χερσαία εισβολή τους στη Γάζα οι Ισραηλινοί έριξαν πολλά σκυλιά στις μάχες. Αυτά όρμησαν πρώτα στα σπίτια της Χαμάς, αυτά μπήκαν και στα νοσοκομεία μυρίζοντας τους τοίχους για να ανακαλύψουν τυχόν μυστικά περάσματα. Τις νύχτες φώτιζαν τους χώρους με προβολείς στερεωμένους επάνω τους και με σκοπό την αποκάλυψη ενεδρών. Πάντως η μεγαλύτερη προσφορά τους στο εβραϊκό κράτος συνίσταται στον εντοπισμό των εκρηκτικών.

Το Ισραήλ είναι από τα πρώτα κράτη που δημιούργησαν σκυλίσια μονάδα μάχης. Ετσι, από το 1971, οι ισραηλινοί σκύλοι αναπτύσσουν δεξιότητες σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εντός αστικού χώρου: εκπαιδεύτηκαν στην ακινητοποίηση των εχθρών, στην ανακάλυψη εκρηκτικών, στον εντοπισμό αγνοουμένων. Η δουλειά τους στις σήραγγες προϋποθέτει την ικανότητα διαχωρισμού και εκτέλεσης όλων αυτών των καθηκόντων. «Στις 7 Οκτωβρίου», έγραψαν οι Ιταλοί, «αυτά τα ζώα έτρεξαν στα κιμπούτς και βοήθησαν να διασωθούν 200 εβραίοι και να σκοτωθούν 10 τζιχαντιστές».

Η Repubblica συνομίλησε με εκπαιδευτές των σκύλων και έμαθε ότι είναι βελγικοί ποιμενικοί. Το Ισραήλ τους προμηθεύεται σε ηλικία δύο ετών από γερμανικά ή ολλανδικά αστυνομικά κυνοτροφεία πληρώνοντας περί τα 10.000 ευρώ για κάθε κεφάλι. «Αν δείχνουν απαθείς», είπε κάποιος εκπαιδευτής τους, «πολύ πρόθυμοι για φαγητό ή απειθάρχητοι, έτοιμοι να κυνηγήσουν γάτες, τότε είναι ακατάλληλοι για τη δουλειά. Πρέπει να είναι θαρραλέοι και να έχουν δεξιότητες. Το ένστικτό τους αναπτύσσεται δαγκώνοντας ράκη, κυνηγώντας μπάλες και με συνεχή κίνηση».

Υστερα από έναν χρόνο κατά τον οποίο δεν υπάρχουν άλλες ανταμοιβές πλην της επιδοκιμασίας του εκπαιδευτή τους, οι σκύλοι εξειδικεύονται στην επίθεση κατά ανθρώπου και ομάδας ανθρώπων, στην αναζήτηση εκρηκτικών, στην ανίχνευση των τούνελ. Τους μαθαίνουν ακόμη και να πηδούν από ελικόπτερα φορώντας αλεξίπτωτο! Τους ντύνουν με προστατευτικές μάσκες, με αλεξίσφαιρο γιλέκο, με ειδικά «υποδήματα», ενώ φέρουν και ασυρμάτους. Η αποστρατεία τους συνεπάγεται υιοθεσία τους από τον εκπαιδευτή τους.

Στο τέλος του ρεπορτάζ δόθηκε η πληροφορία ότι «τουλάχιστον τρία πολεμικά σκυλιά έχασαν τα πόδια τους στη Γάζα από νάρκες» και ότι στη μονάδα τους υπάρχει και μνημείο πεσόντων τετραπόδων. Ομως, «παρά τη θλίψη μας για τον χαμό τους», όπως είπε ένας ισραηλινός στρατιωτικός, «κάθε στρατιώτης μας γνωρίζει ότι η αποστολή των σκυλιών είναι να δίνουν πλεονέκτημα στον άνθρωπο και όχι το αντίστροφο»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News