Στη Σουέιντα της Συρίας, κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία, γίνονται αυτές τις ημέρες οι μεγαλύτερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη χώρα, εδώ και χρόνια.

Οπως ανέφεραν οι Times, εκατοντάδες άνθρωποι φώναζαν στους δρόμους: «Η Συρία είναι δική μας, όχι του Ασαντ» και ζητούσαν την πτώση του καθεστώτος.

Τακτικές διαμαρτυρίες μικρής κλίμακας κατά των συνθηκών διαβίωσης και της διαφθοράς διοργανώνονται στη Σουέιντα για περισσότερο από ένα χρόνο, αλλά οι κάτοικοι δήλωσαν ότι οι διαμαρτυρίες σε όλη την επαρχία την περασμένη εβδομάδα ήταν οι μεγαλύτερες των τελευταίων ετών.

Αφορμή στάθηκε η τιμή των καυσίμων που είχε και πάλι υπερδιπλασιαστεί λίγες ημέρες πριν ξεσπάσουν οι διαδηλώσεις, οδηγώντας περαιτέρω σε απόγνωση τους κατοίκους μιας χώρας όπου πάνω από το 90% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας, καθώς η οικονομία είναι κατεστραμμένη από τον 12ετή εμφύλιο, ενώ η διαφθορά είναι εκτεταμένη.

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι όταν ξέσπασε ο πόλεμος, το 2011, η ισοτιμία της συριακής λίρας ήταν 47 ανά δολάριο. Την περασμένη εβδομάδα, έφτασε στις 15.000 λίρες ανά δολάριο.

«Η κυβέρνηση αύξησε πρόσφατα τον κατώτατο κρατικό μισθό στις 200.000 λίρες τον μήνα (12,8 ευρώ)», δήλωσε στους Times ένας κάτοικος, ζητώντας να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Είναι αδύνατον. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μεροκαματιάρηδες που βρίσκουν δουλειά μόνο δύο ημέρες  την εβδομάδα με πολύ χαμηλότερη αμοιβή. Ακόμα και αν τα έβγαζες με κάποιο τρόπο, για να νοικιάσεις ακόμα και ένα μικροσκοπικό στούντιο χρειάζεσαι τουλάχιστον 300.000 λίρες».

Οι διαδηλωτές εισέβαλαν σε γραφεία του κυβερνώντος κόμματος Μπάαθ και απέκλεισαν τους αυτοκινητόδρομους που συνδέουν τη νότια επαρχία Σουέιντα με την πρωτεύουσα Δαμασκό.

Σύμφωνα με το Sweida 24, μια ομάδα ακτιβιστών δημοσιογράφων, έως και 2.000 άτομα συμμετείχαν στη διαμαρτυρία την Πέμπτη.

Μια γενική απεργία στην περιοχή ξεκίνησε πριν από μια εβδομάδα και γρήγορα πήρε διαστάσεις και εξαπλώθηκε στη γειτονική Ντεράα, τη γενέτειρα της συριακής επανάστασης. Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου έγιναν και άλλες διαδηλώσεις σε όλες τις περιοχές της χώρας, που ελέγχονται από αντάρτες.

Παρόλο που οι διαδηλώσεις δεν έχουν φτάσει ακόμη σε βασικές περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση, όπως το Χαλέπι, η Χομς και η Δαμασκός -όπου ο Ασαντ πιθανώς θα ενεργούσε πολύ πιο σκληρά κατά των διαδηλωτών- οι αντικαθεστωτικές διαθέσεις έχουν διαδοθεί στο Διαδίκτυο τις τελευταίες ημέρες.

«Ο διπλασιασμός του κόστους των καυσίμων αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα πράγματα (για τα οποία διαμαρτύρονται)», δήλωσε ένας ακτιβιστής στη Σουέιντα. «Αλλά τα καύσιμα δεν είναι διαθέσιμα ούτως ή άλλως. Απλώς ανεβάζει το κόστος της τιμής της μαύρης αγοράς, η οποία ήταν ο μόνος τρόπος για να προμηθευτούμε βενζίνη ή πετρέλαιο θέρμανσης».

Μέχρι πρόσφατα, οι Σύροι ειδοποιούνταν με γραπτό μήνυμα πότε και από πού μπορούσαν να παραλάβουν επιδοτούμενα καύσιμα, αλλά οι ειδοποιήσεις αυτές ήταν τόσο λίγες και σπάνιες, που οι κάτοικοι αναγκάζονταν συχνά να καταφεύγουν στη μαύρη αγορά, όπου τα κρατικά παρεχόμενα καύσιμα πωλούνται σε υπερδιπλάσια τιμή. Στη συνέχεια, οι επιδοτήσεις καυσίμων καταργήθηκαν εντελώς.

Στην ορεινή Σουέιντα, σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων, ο βαρύς χειμώνας και η έλλειψη καυσίμων, σε συνδυασμό με μια νομισματική κρίση, θα μπορούσαν να φέρουν την καταστροφή για τους κατοίκους.

«Μια φτωχή πενταμελής οικογένεια, η οποία πληρώνει μόνο ενοίκιο σε ένα απλό σπίτι και τρώει τα πιο βασικά τρόφιμα, χωρίς καθόλου κρέας, θα χρειαζόταν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο συριακές λίρες την εβδομάδα», δήλωσε ο ίδιος ακτιβιστής.

Οι οικονομικές δυσκολίες οδηγούν πολλούς Σύρους στην παράνομη υλοτομία για να επιβιώσουν τον χειμώνα. Μια οικογένεια δήλωσε ότι οι γιοι τους εργάζονται στο εξωτερικό για να μπορούν να αγοράζουν ξύλα για τους γονείς τους στην πατρίδα. Η αγορά πετρελαίου θέρμανσης είναι αδύνατη.

Για τη νεολαία της χώρας, οι ευκαιρίες στη ρημαγμένη από τον πόλεμο και διαλυμένη οικονομικά χώρα μοιάζουν αδύνατες. Στο σκάφος των μεταναστών που βυθίστηκε στα ανοικτά των ακτών της Ελλάδας τον Ιούνιο, στην Πύλο, αφήνοντας πίσω του αρκετές εκατοντάδες νεκρούς, επέβαιναν τουλάχιστον 125 Σύροι, οι περισσότεροι από τους οποίους πιστεύεται ότι προέρχονταν από τα νότια της χώρας.

Η Σουέιντα, μία από αυτές τις νότιες επαρχίες, όπου ζει η θρησκευτική μειονότητα των Δρούζων, κατάφερε να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό προστατευμένη από τον πόλεμο που διέλυσε τη Συρία.

Αλλά την περασμένη εβδομάδα, όσοι παρέμειναν ουδέτεροι το 2011, άρχισαν να βγαίνουν στους δρόμους. Δύο άτομα από την τριανδρία των ηγετών των Δρούζων στη Συρία έσπασαν τη σιωπή τους και εξέφρασαν την υποστήριξή τους στις διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των διαδηλωτών στους δρόμους.

Οι Δρούζοι, οι οποίοι ζουν σε όλη τη Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία και τα παλαιστινιακά εδάφη του Ισραήλ, έχουν μια ιστορία αλληλοϋποστήριξης μεταξύ τους και θεωρούν ότι η εξάπλωσή τους σε πολλές χώρες ενδυναμώνει την κοινότητά τους. Μια επίθεση εναντίον τους, υποστηρίζουν, θα μπορούσε να παρασύρει τον Ασαντ σε ευρύτερες συγκρούσεις.

Προς το παρόν, ο Ασαντ δεν επεμβαίνει στις διαδηλώσεις, ενώ πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν να συμμετέχουν από φόβο.

«Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Θα πρέπει να περιμένεις τα πάντα από αυτό το καθεστώς», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας κάτοικος της Σουέιντα. «Εχω μια οικογένεια. Δεν μπορώ να το ρισκάρω. Εχουμε δει τι μπορούν και τι θα κάνουν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News