Το αφηγηματικό τάλαντο δεν του λείπει, αφού «οι σκέψεις του» για διάφορα θέματα έχουν από καιρό τυπωθεί σε τόμους και έχουν κυκλοφορήσει τόσο στην κινεζική γλώσσα όσο και σε μεταφράσεις. Ο Σι Τζινπίνγκ δεν θα μπορούσε να γίνει «ο νέος τιμονιέρης» αν δεν είχε αφήσει και αυτός γραπτές παρακαταθήκες, όπως είχε πράξει ο πρόεδρος Μάο, ο αυθεντικός «τιμονιέρης». Φυσικά, άλλης αξίας είναι τα έργα του Σι για τη διοίκηση της Κίνας, για το πρόγραμμα Belt & Road, για το αναπτυξιακό «όραμά του» κ.λπ., και άλλης τα μαοϊκά κλασικά κείμενα για την αντίθεση, για την πράξη, τον διαλεκτικό υλισμό, κ.λπ. Ο καθείς με το μπόι του και στην εποχή του. Ωστόσο ο άνθρωπος ξέρει να γράφει.

H Corriere della Sera, πάντως, αμφισβήτησε ότι τα ευρωπαϊκά κείμενα του Σι, δηλαδή κάποια άρθρα σε ευρωπαϊκά έντυπα, γράφτηκαν από τον ίδιο. «Πιθανολογείται ότι χρησιμοποίησε κάποιον ‘‘συγγραφέα φάντασμα’’ που έβαλε στο χαρτί τη ‘‘σκέψη του Σι’’» έγραψαν οι Μιλανέζοι, ενώ προσέθεσαν και μπόλικη ειρωνεία: «Αν ποτέ αποφασίσει να εγκαταλείψει τη θέση του προέδρου της Λαϊκής Δημοκρατίας και τη θέση του γενικού γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο Σι θα βρει δουλειά αρθρογράφου στον διεθνή Τύπο». Οταν σοβαρεύτηκαν οι Ιταλοί, παραδέχθηκαν ότι «οι τρεις γραπτές παρεμβάσεις του Σι δίνουν τέλεια αίσθηση της ευρωπαϊκής περιοδείας του».

Αυτές οι «τρεις παρεμβάσεις» είναι άρθρα που φιλοξενήθηκαν σε ισάριθμα έντυπα. Στη γαλλική συντηρητική εφημερίδα Le Figaro ο κινέζος υψηλός επισκέπτης εξύμνησε τον στρατηγό Σαρλ ντε Γκολ, «ο οποίος, υπερήφανα ανεξάρτητος, αντιμετώπισε τις ΗΠΑ». Στη σερβική εφημερίδα Politika ο Σι κατήγγειλε τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς του 1999. Στην εφημερίδα Magyar Nemzet της Βουδαπέστης εξήγησε γιατί συμφέρει τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης η οικονομική συνεργασία με την Κίνα. Μάλιστα, η Corriere θεώρησε ότι στο άρθρο στο ουγγαρέζικο μέσο «έγραψε σαν ποιητής» ο Σι. Δείγματα: «Τα βουνά και τα νερά δεν χωρίζουν τους ομοϊδεάτες» και «Μαγιάτικο το άρθρο μου, τώρα που το άρωμα των λουλουδιών και του χόρτου γεμίζει τον αέρα της Μεγάλης Πεδιάδας»…

Κατά τα λοιπά, επαίνεσε «την ανεξαρτησία της ουγγρικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στην πίεση των δυνατών». Δηλαδή, σχολίασαν οι Μιλανέζοι, «έδωσε τα συχαρίκια του στον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπαν, που εμποδίζει τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ». Και κατέληξαν σε πολιτικό συμπέρασμα: «Με τα άρθρα του στον ευρωπαϊκό Τύπο ο Σι προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις διαιρέσεις εντός της ΕΕ και της Ατλαντικής Συμμαχίας, απονέμοντας εύσημα σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν την κινεζική υπερδύναμη». Κατόπιν οι Ιταλοί απαρίθμησαν τις επιτυχίες του κινέζου προέδρου κατά την περιοδεία του.

Η Σερβία, έγραψαν, επέλεξε την Κίνα ως τον δεύτερο σημαντικότερο εμπορικό εταίρο της μετά την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Σερβία δεν ανήκει στο κλαμπ των Βρυξελλών, όμως παραμένει υποψήφια για ένταξη. Οι Κινέζοι επένδυσαν σε εργοστάσια, χαλυβουργεία και ορυχεία. Χρηματοδότησαν και κατασκεύασαν υποδομές στο Βελιγράδι, όπως γέφυρες πάνω από τον Σάβα, τον παραπόταμο του Δούναβη, αλλά και περιφερειακές οδούς. Ο Σι υπέγραψε άλλες 30 εμπορικές συμφωνίες με τον πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς και τίμησε τη μνήμη των θυμάτων στους αμερικανικούς βομβαρδισμούς.

Στην Ουγγαρία, συνέχισαν οι Μιλανέζοι, ο Σι αντάμωσε με τον φίλο του τον Ορμπαν, τον λαϊκιστή και αυταρχικό πρωθυπουργό. Οι δυο τους μοιράζονται την κατανόηση και τη συμπάθεια προς τον Βλαντίμιρ Πούτιν και αντιτίθενται στις κυρώσεις των Δυτικών εις βάρος της Ρωσίας. Στον εμπορικό τομέα, δύο σημαντικές κινεζικές επενδύσεις έχουν ήδη αποφέρει 15 δισ. ευρώ στην Ουγγαρία: η μία στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και η άλλη στον κλάδο της παραγωγής μπαταριών. «Οι Βρυξέλλες, πάντως, ετοιμάζουν δασμούς» υπογράμμισαν με νόημα.

Κλείνοντας το σημείωμά τους, οι Ιταλοί της Corriere έγραψαν ότι ο Σι δεν έδωσε και πολλά πράγματα στους Δυτικούς. «Μια γενική και αόριστη στήριξη στην έκκληση του Μακρόν περί ολυμπιακής εκεχειρίας στην Ουκρανία, αφού δεν βολεύει τη Ρωσία, που κερδίζει έδαφος στον πόλεμο. Ο Πούτιν αναμένεται να μεταβεί στο Πεκίνο. Εκεί θα δούμε αν θα τεθεί αυτό το θέμα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τον Φεβρουάριο του 2022, ενώ ο ρωσικός στρατός ετοιμαζόταν για την εισβολή, ο Σι δέχθηκε τον Πούτιν για τους Χειμερινούς Αγώνες και διακήρυξε ‘‘συνεργασία χωρίς όρια’’. Ουσιαστικά, στο Παρίσι ο Σι πήρε τον χρόνο του με την ΕΕ. Στο Βελιγράδι και στη Βουδαπέστη ενίσχυσε τη στρατηγική της πολιτικής και εμπορικής κινεζικής διείσδυσης στη Γηραιά Ηπειρο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News