Μπλέκοντας το αστυνομικό ρεπορτάζ με το αστυνομικό μυθιστόρημα –το καλοκαίρι, λένε οι βιβλιοπώλες, το έγκλημα πουλάει τρελά–, η ρεπόρτερ της La Repubblica συνδέει τα ασύνδετα, ταιριάζει τα αταίριαστα και χρησιμοποιεί με απερίσκεπτη ευκολία ρήματα όπως το spaventare (= φοβίζω, προκαλώ ανησυχία) για να μεταδώσει πληροφορίες – απλώς πληροφορίες, υποτίθεται.

Το θέμα δεν θα μας απασχολούσε αν οι ιστορίες νεκρών ανθρώπων που ρίχτηκαν στο μπλέντερ δεν αφορούσαν την Ελλάδα – αν η ρεπόρτερ δεν ανακάτωνε δύο περιστατικά του αστυνομικού δελτίου μεν, χωρίς κοινό παρονομαστή δε, το δυστύχημα στην Ικαρία με θύμα τη βρετανίδα αστροφυσικό Νάταλι Κρίστοφερ και τη δολοφονία της αμερικανίδας βιολόγου Σούζαν Ιτον στην Κρήτη.

Οι δύο ιστορίες με τις αδικοχαμένες τουρίστριες παντρεύτηκαν σε ένα δήθεν «αστυνομικό ανάγνωσμα» υπό τον τίτλο «Η αστυνομική υπόθεση της Ναταλί – Ματωμένη Ελλάδα για επιστήμονες». Η φράση που συνδέει τα δύο άσχετα μεταξύ τους γεγονότα είναι η εξής: «Στο νησί που κοιτάζει την Τουρκία (σ.σ.: εννοεί την Ικαρία) η τραγική ιστορία της Κρίστοφερ φόβισε πολλούς, καθώς πριν από έναν μήνα μία άλλη γυναίκα, επιστήμων επίσης, η Σούζαν Ιτον, σκοτώθηκε στην Κρήτη, βιάστηκε και ίσως στραγγαλίστηκε».

Το «νόημα» βοά: Λοιπόν, προσοχή! Η Ελλάδα σκοτώνει τις μορφωμένες τουρίστριες.

Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη. Κάτι περίεργο.

Το ότι η Ικαρία δεν κατονομάζεται στο συγκεκριμένο χωρίο του «ρεπορτάζ» της Γκαμπριέλα Κολαρούσο, αλλά τοποθετείται στον χάρτη «κοιτάζοντας την Τουρκία», μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: α) ότι η Τουρκία είναι το ίδιο αν όχι περισσότερο επικίνδυνη από την Ικαρία-Ελλάδα και β) ότι η Τουρκία δεν είναι σαν τη φόνισσα Ικαρία-Ελλάδα, συνεπώς είναι ασφαλέστερος προορισμός για επιστήμονες τουρίστριες εξ Εσπερίας.

Ο ανυποψίαστος αναγνώστης της La Repubblica μπορεί να διαλέξει τη βολικότερη από τις δύο ανοησίες και να την καταπιεί αμάσητη. Ή να πετάξει την εφημερίδα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News