Πολλά και πολύ σημαντικά ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια του τριήμερου συνεδρίου «Ελλάδα Μετά VIIΙ: Η Ευρώπη, η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων», του Κύκλου Ιδεών, που διεξήχθη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία».

Και ύστερα από ένα γεμάτο τριήμερο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή ΑΠΘ, πρώην υπουργός και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (2012-2015) προσέφερε στην καταληκτική συζήτηση του συνεδρίου –άλλωστε ο ίδιος είναι ο ιθύνων νους του Κύκλου Ιδεών– το τέλειο κλείσιμο: πρότεινε στον Αντώνη Σαμαρά, πρώην Πρωθυπουργό, πρώην πρόεδρο της ΝΔ και ανεξάρτητο πια (λόγω της διαγραφής του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη) βουλευτή Μεσσηνίας, να… αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική σκηνή.

Ο κ. Βενιζέλος κλήθηκε από τον συνομιλητή του, τον διευθυντή της «Καθημερινής», Αλέξη Παπαχελά, να απαντήσει στην εξής ερώτηση:

-…Το έχω έτσι περιέργεια, κρατήσατε μαζί με έναν ακόμα πολιτικό τη χώρα όρθια για κάποια χρόνια, αυτό σας το αναγνωρίζουμε νομίζω όλοι, αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει χαράξει μία δικιά του πορεία τώρα, εάν τον βλέπατε απέναντί σας, τι θα του λέγατε, πολιτικά πάντα.

Και ο κ. Βενιζέλος απάντησε το εξής:

«Με τον Αντώνη Σαμαρά έχουμε διαμορφώσει μία πολύ στενή φιλική σχέση, βασισμένη στην αμοιβαία εκτίμηση, η οποία συμπεριλαμβάνει βεβαίως και την αναγνώριση των διαφορών που υπάρχουν, αξιακών και πολιτικών, αλλά είναι προφανές ότι ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο και έχει τις δικές του εκτιμήσεις και τις δικές του αντιδράσεις απέναντι στα πράγματα. Θα του έλεγα με πολύ μεγάλη αγάπη, γιατί έχουμε ζήσει μία κοινή ιστορική εμπειρία, ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα σε συνάρτηση με την Iστορία και ως εκ τούτου εγώ έχω κρατήσει μία στάση που ξέρετε, δηλαδή έχω απομακρυνθεί από την ενεργό και καθημερινή πολιτική, γιατί πιστεύω ότι αυτό που κάνω είναι μία πιο ουσιώδης όψη της πολιτικής και θα του έλεγα μήπως ήθελε να εκτιμήσει το ενδεχόμενο να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο».

– Θα είχατε ελπίδες να τον πείσετε;

-«Ναι, πιστεύω ότι έχω ελπίδες να τον πείσω, διότι στο επίπεδο αυτό της ιστορίας και της υψηλής πολιτικής, ο καθένας μπορεί να δώσει την καλύτερη ας το πούμε έτσι πλευρά, την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του».

[απολαύστε υπεύθυνα]

ΥΓ. Στον κ. Βενιζέλο πάντως έσπευσε να απαντήσει ο κ. Σαμαράς.

«Με πολλή αγάπη τού λέω και εγώ του Βαγγέλη ότι άλλη διαδρομή η δική του και άλλη η δική μου. Εγώ παραμένω παρών και μάχιμος, όσο και αν αυτό ενοχλεί κάποιους», είπε απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου.

Τον θυμάστε τον Σταύρο Κοντονή; Τον υπουργό Δικαιοσύνης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που κάποια στιγμή βγήκε και αυτός στο ξέφωτο της αλήθειας και ανακάλυψε ότι κάτι το σάπιο υπήρχε σε όλο αυτό το σύστημα που υπηρετούσε και όχι μόνο αποχώρησε αλλά έγινε και το αγκάθι στα πλευρά της Κουμουνδούρου, υπενθυμίζοντας συχνά πυκνά τις ασχήμιες τους;

Ο κ. Κοντονής, λοιπόν, επέστρεψε στη δημόσια σφαίρα την Πέμπτη με μια συνέντευξη στον Real FM, με αφορμή τις εξελίξεις στην υπόθεση του Χρήστου Τριαντόπουλου και το αίτημά του να παραπεμφθεί απευθείας στο δικαστικό συμβούλιο αποφεύγοντας τη χρονοτριβή και τη βάσανο της Προανακριτικής.

Και για μία ακόμη φορά, ο κ. Κοντονής βρέθηκε απέναντι στη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που φωνάζουν τώρα για μεθόδευση, «συγκάλυψη της συγκάλυψης», «μπάζωμα της Προανακριτικής», και άλλα τέτοια γλαφυρά.

«Μένω σταθερός στην άποψη που είχα ως υπουργός Δικαιοσύνης τον Μάρτιο του 2018 με αφορμή την υπόθεση Novartis. Πολύ καλά και τότε και τώρα πάει η υπόθεση στη δικαιοσύνη. Αποφεύχθηκε έτσι ο ευτελισμός των κοινοβουλευτικών θεσμών για να μην πω η γελοιοποίησή τους» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κοντονής στον Real FM.

«Οσα συμβαίνουν στις προανακριτικές και τις εξεταστικές επιτροπές ξεπερνούν κάθε φαντασία» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Εξήγησε, μάλιστα, για τις προανακριτικές επιτροπές πως «όχι μόνο δεν είναι να αποτελεσματικές και αξιόπιστες αλλά από τη στιγμή που έχει αλλάξει η διαδικασία και ο νόμος και πλέον επιλαμβάνεται της υπόθεσης ο τακτικός ανακριτής αεροπαγίτης και το δικαστικό συμβούλιο που αποτελείται από ανώτατους δικαστές, αυτό το πόρισμα –γιατί πρόκειται περί πορίσματος και όχι κατηγορητηρίου– έχει πάρα πολύ μικρή αξία. Αυτό που θα έκανε μια επιτροπή θα το κάνει πολύ καλύτερα ένα αεροπαγίτης ανακριτής».

Σημείωσε, δε, ότι «η κορύφωση αυτού του τραγέλαφου είναι ότι πριν καλά-καλά τελειώσει κάθε συνεδρίαση, έχουν διαρρεύσει τα πρακτικά ενώ ο νόμος το απαγορεύει».